4900 resultaten.
Ik zie mijn Wad verdwijnen
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 156 Ik zag aan je zoom dat de naden
gingen draden en zelfs je geur
wordt minder zout, ik weet
je gaat in regen en komt in
zwijgen telkens terug
als een dichotomie bespeel
jij het aangezicht en roemt
de verte aan jouw kim, je broze
wervels kalven dieper en dieper
om tenslotte te verdwijnen in het niets
maar mijn hand zal je altijd
blijven…
Opgesloten in mijn vrijheid
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 279 vrijheidsstrijder, ontneem de nacht in mij
en vlei jouw liefde tegen mijn behoeftig
silhouet, niet dat ik jou wil aanraken maar
je adem brengt in mij het leven terug
de sprei, de tabernakel waar we onze
fantasie beleefden en de dromen die
de zomen herstelden naden nu
rafels in mijn geweten
toch ben ik dankbaar wat
jij me gaf, twee paar…
BEGIFTIGD (6)
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 92 Ze leerde hoe zich op te laden
Van jutter, Triton, Jan- van- Gent
Ze raakte aan haar taak gewend
En dichtte kieren, scheuren, naden
Zoals ze door het leven waadde
Een Zeeuwse oester, vaak absent
Somtijds geopend en attent
Een werf voor averij en schade
Het werd haar allerlaatste reis
Vertelden haar de lichtsignalen
Van vuurtoren en hemelzalen…
Dag zonder
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 1.671 De zon verdwijnt terwijl het nog dag is
verlaten de vertrekken van vertier
flarden van voorbij die ik nu opvis
vage restanten van verkoold plezier
Het treurlied kent slechts de laagste bassen
de fluiten schuilen in de schemering
gestaalde naden niet meer te lassen
alsof elk drijvend schip die dag verging
Verre kusten bleken onbereikbaar…
Cadans
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 477 Ze zwijgt
dan dat wiegen, die zachte deining
die naden in het glanzende spoor
die vruchteloze poging elk oog af te wenden,
de gedachte te verstrooien zonder te zwelgen
noem het verleiding, openbare vervoering
of noem het lust, lonkend tussen de rails…
Hip wil wat!
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 55 de haren moedwillig
verward het hemd
nonchalant ongestreken
de broekspijpen kundig
versleten gemaakt
gerafeld als echt
de sneakers gelompt
-tegen zweverigheid-
een veter nauwlettend
vergeten
de trui met de naden
naar buiten gekeerd
al heeft mam het
anders geleerd
en dat ze zich hoedt
om mijn vintage te wassen
-een jekker uit…
De trek
gedicht
2.0 met 15 stemmen 8.304 (liedje)
's Avonds gezeten op een hek
zag ik het naad'ren van een trek:
een grote biefstuk kwam voorbij,
gebakken aardapp'len en prei
gevolgd door flensjes, Franse kaas,
een dikke pens, een volle blaas.
Daar achteraan op zijn gemak
slofte de koffie met cognac,
en in der wolken tekening:
ziedaar, daar kwam de rekening!…
je bent van glas
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 489 je bent van glas
mijn hoekigheid
wordt ronder als ik
in je spiegelen mag
je kaatst in lijnen
die geen einde kennen
mijn handen warm ik
aan jouw oppervlak
ik zoek naar je begin
een naad, een draad
die ik kan volgen
open maar, ik wil erin
versmelten met jouw beeld
je transparantie proeven
maar je bent gaaf, geen
barst of kleine groeven…
Stenen engel
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 782 Genaaid in zwart
Geregen in naden
Van steen, van kleurloos,
Zielloos hart.…
Ouderdom
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 725 Lopend over de naad waar schim
en kille siddering samenkomen
krijsen de zilvermeeuwen langs de kim
pikken de echo’s van de dromen
terwijl afgebladderde lokeenden
en drenkelingen de zee
uit worden geduwd
en de laatste waarheden
tevergeefs beademd worden
Mompelend schopt de oude man
het wrakhout voor zich uit
een lege fles met een verlaten…
De reiziger
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 125 ik onteigen mijn verleden waar alles begon
verdwaal in de wildernis van mijn bloed
ontsterf eigenlijk, in een ontkooide horizon
in iets dat mijn rivier rusteloos stromen doet
eenmaal ten ruste gelegd in overpeinzing
klinken naden van de rails als het hart
met vluchtige tikken, een gedempte siddering
kloppend in vleesgeworden, zachte smart…
riemde al je leest
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 425 je kerkte nog
zwartgekoust
maar riemde al
je leest als
een ondeugend
naderend lentefeest
de dominee sprak
dungelipt over het
beest dat Satan heet
maar het puntje van
zijn tong glinsterde zon
wanneer hij jou aankeek
hij wuifde toen jij
weer de kerk verliet
de naden van je kousen
zaten nog rechter
in de leer dan de
meningen…
wortelt meer in trouw
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 355 je draagt de jaren
als een koningin
maar een troonsafstand
zit er al spoedig in
naden zijn wat sleets
herstelt op een paar plaatsen
een ophaal is er steeds, maar
niemand heeft iets in de gaten
je kleedpalet
is langzaamaan veranderd
het lichte groen en blauw
wordt voller zonder kou
je groeit in aardekleuren
wortelt meer in trouw…
Plat beroep
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.364 prostituée was het opeens zat
en wilde voor zichzelf gaan werken
Werken onder een baas, er was áltijd wat
en financieel zou ze het óók gaan merken
Ze had geen ervaring als zelfstandige
en was niet bepaald gehaaid
En voor ze het in de gaten had
werd ze aan alle kanten genaaid
Nu laat ze het weer over aan een baas
en werkt zich weer uit de naad…
Water in Amsterdamse wijn
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 749 De Geuzen-geest daalt neer uit
verleden met gebalde vuisten;
hij staat dreigend aan m’n bed
schreeuwt: land valt in duigen,
in naam van Oranje sluit de
poorten en de duigen-naden;
je verraadt ons, 't water lekt
in onze oude (wijn)vaten.…
Jas van de tijd
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 847 Knoopje voor knoopje
sluit ik de weg af
langzaam maar zeker
wordt zelfs de kleinste
opening dichtgeknoopt
omkeren heeft geen zin
mijn jas voelt als gedragen
in een eerder leven
terwijl hij niet meer gevoerd,
noch mijn kleur is
gevulde zakken kunnen
geen kant op en puilen
uit van verkeerd
gestikte naden die
slordig afgewerkt zijn…
de ongevulde hand
netgedicht
0.0 met 1 stemmen 209 hij ziet er gehavend uit
met de rafels aan wat heet
een broek te moeten zijn
waar de naden niet langer overlopen
in een rudimentair stukje kleding
zijn opgestoken hand
lang geleden zwaar verbrand
onderstreept verwoest zijn blik
de ogen grillig onderwald
dat hij genoeg geleden heeft
hij ploetert door
het onwelkome land van
nee, geen tijd…
Geen heimwee naar mij
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 99 Hoe vaak heb ik niet
Terug verlangd naar het huis
Waar ik geboren ben,
Waar ik ben opgegroeid
En waar ik man ben geworden -
Elk hoekje trekt me nog,
Elke naad, elk klein
Scheurtje is me nog eigen -
Nu ben ik er weg,
Woon er al jaren niet meer,
Maar vandaag kom ik nog één keer terug
Terwijl anderen er al heel lang
Hun thuis…
windveren
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 662 woorden droegen immer verder
dreven dreigend op de wind
kwamen in steeds verder oorden
waar men nu ook veren vindt
Wie zal al die veren rapen
uit die kussensloop ontsnapt
of een laster in doen slapen
die uit alle naden knapt.…
Er ruist een zachte...
poëzie
3.0 met 10 stemmen 978 Er ruist een zachte roffel door de blaad'ren
Der populieren aan de zoom der weide;
Zij tromm'len aan hun ranke takken blijde
De zomer te gemoet, die stil komt naad'ren.
In de elzebosjes aan de kant der sloten,
Doorgeurd van honingklavers en kamillen,
Hoor ik de lentewind zijn liedje trillen
Met lang-gerekte, zangerige noten.…
De Proletariër
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 58 Hij sjouwt zijn rug kapot aan zware stenen
Of teert als het bloedheet is aan de straat
En werkt zich in het zweet en uit de naad
Zijn lijf is ruim bedeeld met arbeidsgenen
Zijn spreektaal zet meestal ~Het Algemene
Beschaafde Nederlands~ flink in de kou
De nagels aan zijn vingers en zijn tenen
Verkeren in een staat van diepe rouw
Maar eens…
BLE
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 311 Je kunt het zien: hij rent zich uit de naad!'
Ze dokte niet en had het goed verpest.
De dame werd, daar zij er gloeiend bij was,
veroordeeld tot twee weken huisarrest.
De vrouw was dakloos. 't Huis was van bewaring.
Ze overleed een uur nadat ze vrij was.
Het was een bijna-levenslangervaring.…
Bo
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 103 naar de kwelders van ons Wad
jouw snuit vol reizen en aankomsten
geuit door het doffe water in je ogen
verwoordt het geblaf als een streling in jouw stem
ik begrijp je en ik volg je schreden door het wankel gras
wie je was zal ik nooit weten
en wat je wordt kan ik slechts raden, al
zie ik wel een vorm van leven
in het zaad van de ranke naden…
Licht van mijn Liefde, dat nu donker werd
poëzie
4.0 met 4 stemmen 490 En gloeiende in het donker uw smart
Slaat ze uit en zoekt, tot alles zich vereent
Met mijne liefde, en vreugd, die om u weent
En in mijn diepste ziel uw naad'ren mart.…
Celsiuscyclus
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 114 IJsblauw dansend op paden
doodskil tot in de naden
die verraderlijk verscheuren en ons,
geladen, sleuren door de geur
van vier graden.
Geleidelijk aan groeiend tot tien Celsius
misschien zelfs het loeiend lentelawaai
van vertrouwelijke vooruitgang
wat de aderen doet broeien
en de bladeren doet groeien.
En ook!…
Egoist
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 755 ellende uit de goot
Neem daardoor de last
Van anderen op mijn nek
Door verblinding van vertrouwen
En geloof in goedheid
Ga ik constant op mijn bek
Heb nu hele zere schouders
Vol met allerlei verdriet
Ondraaglijk zwaar geworden
Man, ik hou ze bijna niet
Heb daarom de keus gemaakt
Ben gestopt met al dat steunen
Werk mij niet meer uit de naad…
En de nacht gaat verder
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 847 Ongrijpbaar en herhalend rimpelen
kreten zich langs versleten naden,
schaduwen op de muur vormen
een vreemde en groteske parade.
Mijn lichaam laat ik zakken
in de wurggreep van de nacht,
de afstand tot mijn blauwe lippen
is door het scheuren van mijn tong verzwakt.…
Nachtgezicht 1
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 1.152 Ik vlecht van riet een vaartuig groot
en dicht met pek de naden.
Het water stijgt, ik vaar als inval-
kracht als veerman zonder vracht
verdronken oorden over en zie
dat wat er drijft geen vissen zijn.
In de vierde wake raak ik verstrikt
in lange draden van verwrongen
en verstomde zendermasten
op het hoge Bloemendaalse duin.…
Licht
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 182 In het licht
Dat zich aan de schaduw ontrekt
En pijnloos de naden van de tijd weet te vinden.
Zonlicht mag het niet heten,
Maar de angel is er ook al uit.
Zo zit hij daar.
Bier met een rietje,
In ijs geschonken.
Noorderlicht,
Zuiderlicht.
En de rode zee is dicht.
Egypte aan de horizon.…
Jan de Rooy
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 28 De motor waarin damp wordt opgezogen
en zand, veel zand, dat godvergeten zand,
zover het oog kan kijken is er strand,
het zand zit in je neus, je navel, ogen
De Beer draaft door op deze korrelgrond,
rijdt plankgas van Parijs tot aan Dakar,
en héét dat zo’n woestijn is, zonneklaar,
het zweet loopt in je nek, je naad, je kont
Een duintop wordt…