Alle inzendingen over toren

Hij viel hoog van de toren. Als kniezer beschouwde hij zich als verliezer. Wat bleek naderhand? Hij was zachtjes geland, want de man was een zwevende kiezer.…

u bent mij een toren van lust en luim verdiepingen van verrassing woedend teder banaal schoon ik zie u gaarne weder…

Vanop zijn toren schalt hij de horen en opent het penningen-gevecht…

Rembrandt heeft z'n nek uitgestoken en doet dat heden ten dage nog heeft z'n naam gegeven aan een toren robuust en degelijk 'sfeert' hij boven het Amsterdamse uit wie hem echter van dichtbij bekijkt ziet de elegante, verfijnde, gedegen constructie van de architecten zij, Peter de Clercq Zubli en Tom van der Put, laten de Rembrandt-toren…

Een meisje uit het mooie Stavoren Jubelde heel hoog van de toren " Hoera, ik ben Ma Maar het kind heeft geen Pa Hem ben ik tijdens de zwangerschap verloren."…

We zagen wat we wilden zien: Renesse en de plompe toren, en nog vóór het avondeten hebben we Zierikzee gezien. Het was een mooie, fijne dag. http://www.plompetoren.nl/index.php "Westenschouwen, 't zal u rouwen dat ge heeft geroofd mijn vrouwe, Westenschouwen zal vergaan alleen de toren zal blijven staan"…

heiligheid aan de top van eminenties kardinale excellenties gedragen door bisschoppelijke monseigneurs apostolische ambassadeurs ondersteund door zeer eerwaarde dekens en het pastoraat gestut door vlijtige diakens zusters broeders en al wie zo graag naar de hemel gaat de roomse piramide is wel torenhoog maar onderaan toch fel verzwakt…

ik keek als klein kind altijd naar de toren gigantisch groot onmeetbaar hoog ik voelde me verloren de vinger van god kan ons met zijn magie helaas niet meer bekoren…

Kerk in water diep gezonken god verdronken dal stroomt toren in hemel geboren niemand hoort meer mensenschreeuw uit land van weleer.…

Daar hoog op een zuiderse toren bad zij opdat God haar wou horen. Ze knielde devoot gaf haar hartje bloot en zong mee met d'engelenkoren.…

maar dit alles en alle reden zijn in de werkelijkheid verzonnen de luchtkastelen staan met lege handen in de kast een zandsculptuur geeft antwoord wanneer een scherf uit de toren valt…

De zwerver daalt, in zielsgepeins verloren, In 't dal en naar 't gehucht van wit en grauw; Daar klinken vrome tonen uit de toren - De star der liefde flonkert zilver-blauw. Het kerkje bracht, wie danken wilden, samen En wierook en gezang golft uit de poort En op het dank-gebed zegt alles: "amen".…

Doorschijnende halve bol van nevel, ligt Over het kerkplein, ied're lamp een maan, 'T elektrisch violet; schaduwloos gaan De mensen, zwart het lijf, vreemd wit 't gezicht; De toren als een vinger opgericht Uit lage schemering van mensenwaan, Teruggetrokken en afwijzend, staan De middeleeuwen naast 't elektrisch licht.…

linnen ligt hier klaar in hallen onder de schatkamer van het belfort een leeuw van steen klimt steil tegen een houten spits op ooit door de schicht getroffen treden wentelen naar de top op het balkon boven de poort leest een wachter de wet voor de klok bakent de dag af als de toorts dooft of zweept het feest op als ze heilig bloed…

wuivend riet de vloer kraakt maar ik schuif voort zoekend naar het verhoogde oord Nu draagt het versteende water het zwaarste bestaan niet meer zinkend denk ik niet meer aan later de zon breekt door, de laatste keer een stil heengaan zonder gekrijs de toekomst heeft haar stem verloren Dan ontdek ik onder het ijs de top van de hoogste toren…

Ik trok mij terug in mijn ivoren toren, maar wat bij alles steeds het zwaarste woog was het vermogen de ander ook te horen. Jij kunt, wat nog geen woorden heeft gekregen, slechts gist in de gewelven van mijn geest, benoemen vóór het de diepten is ontstegen. Zo is het al die jaren al geweest. Kom, lief, ga mee.…

De toren zweeg, de stilte teruggekropen, de houten banken even leeg als voorheen, de grauwtjes, de koster met het gelaat als steen, maar dan knerst de deur op een kier open. Zou er iemand daar buiten staan te dringen?…

Ik moet hier van mijn torentje Het uurtje is geslagen Dat 'k mij benêe moet wagen Om mee de last te dragen Van al dat wriemlig, druk gedoe, Ik moet weer naar de wereld toe: Een ziel als mens geboren Moet scheiden van zijn toren!…

Ik wil mijn dromen tot een toren bouwen Van blank ivoor, met rode en gouden lijnen Zal ik in 't wit de fabelen doen schijnen Dat ieder zo mijn leven kan doorschouwen.…

Misschien is het de leeftijd of iets met het weer de stand van de sterren of iets in de atmosfeer? Ik weet niet wat het is misschien heb ik iets gemist Ik begrijp het niet of juist wel je bent jong en de dingen gaan snel misschien komt het door deze of zit het diep in de gene Ik weet niet wat het is misschien heb ik me vergist Heb…

het zonlicht de toren van kasteel de torendroom waar sprookjes lopen naast de werkelijkheid strijd nog niet verloren de strijd van bestaan en hier zijn met de lach en bekende traan…

oogt zo fragiel toch tors je met gazen vleugels en bepoederd lijf een leven naar de zon in onnavolgbare vlucht jij prachtvol naar de zijden draad van je kinderen want zij hebben geen schuld…

Komt die plotselinge vrees die ik in mijn buik voel beven van hoe klein die spreeuwen waren toen ze dansten door een leven vol van honger en gevaren en hoe streng die toren wees?…

Ik schrijf regen regen regen regen totdat de zee stroomt tot aan onze hoofden toren tot aan onze maan. Ik schrijf de aarde als een traan op de wangen van God.…

slechts een uil nestelt hier nog binnen gewijde muren ruist in de geur van gedoofde kaarsen nog een vrome psalm schuilt de toren tussen stokoude bomen in lome vergetelheid…

Als piloot vloog-ie laag boven 't land met de stuurknuppel vast in z'n hand, toen-ie 't doel had gevonden in nog geen seconde gelijk met de toren in brand.…

Er is vanuit die hoogverheven toren Een wangedrocht als compromis geboren Zo redt dit kabinet zijn schriele huid Over de rug van wie om hulp hier kwamen Dit wordt een land om je voor dood te schamen.…

“We willen onze godsdienst stimuleren door de gebedsoproep vanuit de toren versterkt in onze wijk te laten horen. Het is een teken dat zal inspireren.” En ik maar denken – maar ik heb het mis – dat godsbeleving iets persoonlijks is.…

Literair heeft een air een bolwerk een toren waar veel toe willen behoren de top van het denken de slimme mens er bij horen bij de elite dat is voor velen een wens maar niet iedereen kan erbij want er zijn etiketes voorschriften foute en goede taal er is schoonheid kitsch en kabaal wat is er voor iedereen waarin is ieder gelijk…

Met ziedende hand sloeg de hemel de nieuwe stad en de enorme toren uiteen, de Hangende Tuinen vlogen Vertrekken werden vliegtuigen en tapijten met gedekte tafels landden ver weg in de lange zee Een zware regen van kamers vormde met een plons een hemelhoge bergrug De mensen uit de Toren verspreiden zich in vijftig talen en vochten om…