223 resultaten.
GROTERE HOOGTEN
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 212 Wij willen
de hoogte in
Torens bouwen
en torenflats
Van twintig hoog
of hoger
Willen we tasten
naar een hemel?
Of naar de pot met goud
bij het eind van de regenboog?
Wij hebben geen
hoogtevrees
Naar ik lees
over de Toren van Babel.…
11+1
snelsonnet
2.0 met 1 stemmen 261 De daden die de gang der dingen smoorden
De wereld dacht weer even aan de dag
Met de nog steeds niet uitgegonsde slag
Van vliegtuigen die zich in torens boorden
In dit jaar is slecht Netflix hier gekomen
Met aanbod om te kijken en te dromen…
9/11
snelsonnet
4.0 met 6 stemmen 243 Het hemelsblauw, dat is me bijgebleven
Waarin het kwaad zich naar de torens boog
In stilte ongehinderd binnen vloog
De mensen daar ten dode opgeschreven
Hoog boven het inferno nog die lucht
De laatste onschuld is erheen gevlucht.…
102.000 stenen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 152 staan voor de slachtoffers
die zijn weggevoerd vanuit
het doorvoerkamp Westerbork
vandaag ligt het verscholen
onder 'n dik pak sneeuw
toch torenen de stenen
met daarop een Jodenster
er boven uit
opdat we nooit en dan ook nooit
zullen vergeten…
VERSCHIET
poëzie
4.0 met 2 stemmen 334 Grijze torens
staan als horens
van de neergevleide stad,
en ik peize
welke wijze
ritselt in het popelblad.
‘k Wou wel gâren
op mijn snaren
wat daar doemt uit nevelrag,
en te noene
boven ’t groen
zingzoemt in de zomerdag.…
Kasteel
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 1.164 Ik dronk
op de liefde
gouden bergen
glinsterende torens
je zei nooit
wat je dacht
ongeboren woorden
in je ogen geschreven
te prematuur
om te bestaan
een luchtkasteel
aan gruzelementen
ik lijm
de scherven
hef het glas
op wat nooit was
drink en vier
het leven…
Partij
gedicht
4.0 met 4 stemmen 3.132 De jaren waren torens die
onneembaar leken.
Maar goed, ze zijn gevallen.
De stukken opgeraapt.
Een eerste zet gedaan.
Als vanouds tikt weer de klok.
Je geeft niet op.…
Ode aan Holland
snelsonnet
4.0 met 6 stemmen 293 Rivieren die traag door mijn brede laagland gaan
Met rijen populieren aan de waterkant
En dorpen, torens, olmen in een groots verband
Die trots verzonken eenzaam aan de einder staan
Een man daar aan het roer bezingt mijn fiere rijk
En wat ik hoor is dat ik op een vaasje lijk…
ik ben je speeltje niet
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 363 je sloot mijn ogen
met je blik
je handen hebben
ook mijn lijf gestolen
zeg me
wie ik ben
je omhelsde me
met torens van jouw liefde
de luiken dicht
ik holde trappen af
als het jou beliefde
maar ik
ik wil weer zien
genieten van een ander
verblind me niet
zorg dat je verandert
ik ben je speeltje niet
ik niet…
als ik huil
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 588 Als ik huil
wuift de wind in me zacht
de twijgen van mijn hart
dan zweven de zaadvleugeltjes
van cel naar cel
en bouwen een waterpaleis
met torens van zilvergrijs
Als ik huil
verdampen de woorden
met elke ademtocht
tot wolkjes wit en grauw
maar nooit stroomt het
gezien en zo lieflijk
als bij jou…
Ik wil het geluid van brekend glas
gedicht
3.0 met 15 stemmen 4.321 voor Remco Campert
ik wil het geluid van brekend glas zonder schade
een sneeuwlandschap zonder koude
een scherp mes zonder geweld
m.a.w. ik wil het fenomeen zonder de betekenis
maar een dichter zonder metaforen is als
een roos zonder dorens
berlijn zonder muur
new york zonder torens
een pyromaan zonder vuur
--------------------------…
mijn stad ( Gent )
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 470 Waar wortels knagen
en water kabbelt
Waar schoonheid
behagelijk siert
Waar vroeger nu is
en vandaag regeert
Het is fijn
in mijn stad te zijn
Waar markten bruisen
Schoonheid aanschouwend
Torens nog echt zijn
en mensen zo klein
Mijn stad
Mijn thuis
Mijn spiegelbeeld
Voor
en na het slapengaan…
Sail (2)
hartenkreet
0.0 met 5 stemmen 776 Wandelend over de kade
weerschijnen
duizend en één lichtjes
in het IJ
grote masten
torenen hoog
boven machtige schepen
die wereldzeeën voeren
vuurwerk tovert
een hemel
vol
met sterren
ik droom jou
mijlenver van hier
door onstuimige golven
naar Amsterdam gedragen…
II
gedicht
2.0 met 25 stemmen 7.834 Vroeg voorjaar breekt zich het hoofd
over de torens
duiven staren zich wezenloos op de stigmata
ze schijten op het kruis
in het hoge voorportaal ruikt het
naar gecastreerde heiligen
nu verbind me neem me mee nu
vleugels raken de deuren
als je opstaat
--------------------------------
uit: 'Parmentier' jrg. 10 nr. 3.…
Stilte krijst
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 131 de vleugels
van mijn kasteel
zijn lamgeslagen
torens trillen
dralen in
ten ondergaan
fundamenten breken
gewelven zien
voor het eerst de maan
stilte krijst uit
restanten leven dat
geketend aan de muren staat
de aarde barst
verzwelgt het spiegelbeeld
deze droom is nooit geheeld…
Lente
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 88 Het is april en op de fiets
heb ik mijn handschoenen gemist
Het zijn de krokussen en hyacinten
de bloemen in velerlei tinten die zeggen
dat ik mij niet in het jaargetijde heb vergist
De hoge huizen de torens de ijzeren hekken
in de waarschuwende straten en al wat daar
te gronde ging
Zij die meer uitdeelden dan toebedeeld kregen…
Delfse Vermeer, ziende naar Delft zoals hij het zal schilderen
poëzie
4.0 met 4 stemmen 1.871 "Een stad aan de overkant,
met torens, poorten, daken,
Walschoeiingen en aken,
Wolkschaduw, zonnebrand.
Wij zien van de overzij
Het voegschrift in haar muren,
Haar koele kleurglazuren,
Haar verte en haar nabij.
Hoe overtreft haar glans
Haar spiegelschijn in 't water! -
Straalt zo de Godsstad later
Tot schijn mijn stad van thans?"…
kantlijn
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 847 het heeft iets van een spin
wanneer ze een web
van torens bouwt
ze klost kanten kathedralen
ik rouw maar wat
in mijn vrije tijd
haal de linkse steken uit mijn trui
maak er een wensknoop van
uitbundig roerloos zit ik
uit mijn bol te gaan
lentegedachten toom ik in
iedereen slaapt
het bruist te stil in huis…
Een groot manoeuvre
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 1.286 Zo ver men kijken kon
gezegend akkerland
dorpen vredig
met elkaar verwant
kortgestuikte torens
een groot manoeuvre
was gepland
een spel van kleuren
een uniek gebeuren
de herfst in 't land
zo zag ik het
zo liep ik er doorheen
't was geen sneuvelen
maar dwarrelen
gratievol
elk voor zich alleen…
zandstilte
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 337 hoe kan ik spreken
over het zelfbedrog van
de dageraad
als wind woestijnen blaast
uit hoge torens naar het blinde denken
van zwarte honden, die in de nacht
zich van gehuil onthouden
omdat stilte een wereld achterlaat;
een neerstrekken van verbijstering
waar vrijheid en poëzie
breken in de dood
om woorden die eenmaal waren
en…
Het gevleugeld orkest
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 123 de horizon danst
waar het land verstilt
trillen torens
in blakende zon
nog zoekt de vogel
in schaduw een schuilplaats
zwijgt het gevleugeld orkest dat
fluitend de zomer had ingezet
stilte heeft een klein staartje
in de roep om een bruid
verstoren koren krekels
de rust met hun paringsgeluid…
de Clown
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 112 Onlangs, echt, droomde ik
't verleden
Clowns die zonder rode neus, maar
met gehersenspoelde helften
cockpits overnamen
en de 'Torens van Verderf'
op weg naar vele maagden
in één klap met de
grond gelijkmaakten
Mensen die anderen willen
overtuigen van iets
dat naar alle waarschijnlijk-
heid niets zal zijn....
...…
Bovenal.
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 79 Nog probeert
de kerk
boven alles en ieder
uit te torenen
Nog probeert
de Kerk
het laatste woord
te hebben: 'AMEN'
Maar is er
geen 'SAMEN'?
de Kerk sterk
in saamhorigheid?
Zullen we
op ingeslagen weg
niet in gekrakeel
en eigenwijsheid verzanden?
Ik kijk
links en rechts
van me....…
Witte muren
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 97 rondom witte muren
staat een engelen wacht
steriele mondkapjes
in vriendelijke
gezichten
met in hun handen
glinsterend metaal
zuurstof maskers
het barmhartige verhaal
doet ons denken
aan hemelse geschenken
zoete druiven trossen
van de wijnstok liefde
vormen die niet wijken
maar als torens prijken…
Gehoor
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 171 Mensen roepen hun taboes
vanaf hoge torens
luisteren naar de echo
die vanaf beneden klinkt.
En vanuit verre oorden
wordt geen geluid gehoord
dat is veel te ver
voor begripvolle woorden.…
Van bovenaf
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 105 Ze torenen
met hun spitsen
boven huizen uit
boven daken
Ze willen
ons,volk
goed,in stilte
bewaken
Ze vinden
ons doen en laten
toch:
'n heel gedoe
Waakzaam
met hun wakkere ogen
wakker uurwerk
en klokken
Ze zijn
van
volksfeesten en
partijen
Echt,erom jokken
doen ze niet
zo nu en dan...…
AFLOSSING
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 10.846 teer wit het weer
het vertakte uiterlijk
van diverse struiken
trotsgrijs torenen
de populieren hoog
boven de verzilverde
elzen en meidoorns
uit oprit met wilgen
doet een boerderij
vermoeden waar mist
triomfantelijk hangt
onzichtbaarheid bevroren
stuiptrekking is van
verlate winter voorjaar
aflossing van de wacht…
bron
netgedicht
3.0 met 26 stemmen 326 en nog steeds
begreep ik niet
wat zij bedoelde
zoals zij
het water keerde
liep de zee recht omhoog
vielen torens
deinden paarse stranden
keerde zij
het binnenste naar buiten
aan een koord
trok zij hun oevers
om mij heen
en opeens
was daar die bron
het allerdiepste vinden
heel even
maar zo eenvoudig
glinsterend
in mijn eigen…
onzeker
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 191 niettegenstaande het droge geschrijf
hakkelen woorden door huiver
over torens naar het nieuwe
in stadse stappen
door schemerig geruis
waar toekomst de straat is
met soms nog wat losse tegels
waar het onzekere licht
uitbreekt door de holtes
van het laatste verdriet
waarin onze harten razen
in de storm van volwassen liefde…
Elan
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 115 Men legde wegen
naar de horizon,
bouwde torens
in de wolken
het geld stroomde
in de vaart der volken
Er was een tijd
dat alles zo maar kon
het tijdperk verdwaalde
en de horizon is verdwenen
‘s winters werd het te heet,
kleur nam de benen
het ei van Columbus leunt
op een nieuw elan
van duurzaamheid, verbondenheid
op handen…