Alle inzendingen over tovert

blikken als fluweel draag je waaruit je tovert en lacht heupen draaien en dansen in lijnen van begeerte je adem laat sporen na in heuvels van warmte je mond spreekt spraakwater in zilver jouw gedachten draaien als een geluksgevoelen als een ware dans om mijn gedaante…

eenzame schilder tovert met lentekleuren een mooi stilleven…

in broedseizoen tovert hij machtige kleuren…

Uit zijn hoge hoed Tovert de schepper een paar Magische benen.…

Sissel Kyrkjebo tovert mijn chakra's open met zuivere zang...…

Een pad in het bos paddenstoel tovert uit hoed diverse sporen…

Wazige wolken verbergen herfst in de knop grauw tovert schoonheid…

lief klein toverkindje je tovert mij 't verdriet voorbij je onbevangenheid verbind je zo met mij…

Je stem schildert een moment van mijn dag zij tovert dingen die ik niet zag ze geeft me een regenboog om onder te spelen vleugels om hoog, hoog, vliegend de wolken te strelen.…

De zon tovert De zon tovert ramen op het asfalt, gebrandschilderd licht in een gekantelde kathedraal van geruis en gezang, weids en besloten. Je fietst door de schaduwen van de zijbeuken. Je schiet zigzaggend langs de pilaren. Je vliegt knielend, in kennelijke staat van gelovigheid, over het altaar. Je daalt. Je landt.…

De lente is als een schone jonkvrouw zij tovert zonnestralen, ontluikend groen en bloemenpracht uit haar elegante mouw…

En tovert schoonheid in al dat laatste wintergrijs.…

gezien in vergelijk kleine dingen geijkt waar in jij zo op mij lijkt een subtiele beweging als schaduw van blik jouw ogen zien het gebeuren handen zijn er eerder dan ik je lach is spontaan maar ik hoor je gedachten al snel verder gaan in het raken van snaren om de aandacht te bewaren je speelt in een wereld die jij nog kunt maken tovert…

Ivoren toetsen zingen vederlicht dansen kleuren van de regenboog zon ontwaakt schijnt lava in je vingertoppen tovert bloemen in mijn hart…

Ze tovert liefde - duizelingwekkend en kent geen twijfel in de hemel die naar haar knipoogt. En als het nacht wordt zullen de goochelkunsten blijven om alle angsten weg te wuiven.…

Nog sluimert melancholie in haar nevelbed of romantiek hult zich in dwarrelende winterpret De donkerte staakt zijn verzet tegen plaagstootjes van licht en aarzelend tovert de wereld zich een nieuw gezicht…

Vijf dagen ploetert hij als metselaar maar in het weekend tovert deze man, dan pakt hij uit als voordrachtskunstenaar met parodieën op Van Veen of Kan. Hij rapt zijn teksten, maakt een klucht op Claus en dan, is daar dat daverend applaus!…

Leefbaar Nederland wil Teeven Maar voorzitter Wim Jetten Kan Teeven niet goed zetten En laat daarom Teeven sneven Wie tovert hij nu uit de hoge hoed? Een konijn dat "tsjakkaa" doet.…

Over water draagt de wind jouw naam Jij, die uit dalen gouden heuvels tovert en met een glimlach achterom kijkt naar verdwenen voetafdrukken Hoe heb jij het leven lief, leer mij…

Jij maakt broodkruimels tot hele feestmalen weet water als wijn te laten smaken jij tovert mij een sterrenhemel je staat mij bij ook al moet ik steeds vaker op je leunen ik ben zuinig op jou.…

Het herfstpad geplaveid met Diep verdriet in vier kleuren Een lage zon tovert kortstondig geluk De peppels geuren verliezen ratelend hun blad In m'n hoofd: deze dag... in kleurendruk.…

flauw kaarslicht tovert schemerdonker en silhouetten tegen de wand zwart contrasterend in alle facetten komen ze beeldend tot leven onder één vorm op het stenen doek aan de ene kant van het lege bed…

zoals de winterzon weer bloemen tovert boven kleumende aarde een krokus schuchter ontwaakt uit zijn winterslaap zo warmt een vleugje lente mijn stramme lijf dans ik als een kind de winterse dag weer in…

De modder voorbij En gelaten voor Wat die is Drijft hoopvol Een rode ballon Voorbij en tovert Een fletse glimlach Op mijn gezicht Waar tot dan Plooien en wallen In modder baadden Inspiratie: Daniel Lohues, HOUT MOET, 2011…

in zuidelijk Spanje Pril en preuts de zon aan 'n blauwwit gesausde hemel vertelt: wat ons te wachten staat tovert lachen op je gezicht zo de dagen als in 'n dicht ...te beginnen.…

Nog is het geen winter Het loofbos heeft zijn herfstjas nog aan Zo aan het einde van de dag Tovert de natuur ons een fraai schouwspel voor De laagstaande zon, het glinsterend lover De mistige deken die over de landerijen hangt Dra zal de kou invallen Nu nog is het buiten aangenaam toeven…

ik plak woorden op jouw lippen daar jij ze niet vinden kan ik spiegel beelden aan jouw ogen die alleen jij kunt ontwaren genietend van de glimlach die jij tevoorschijn tovert kus ik jouw lippen zacht…

'HEERLIJKE STREKEN' tovert, verovert met ondeugende wereldse streken strelende, verrassende lekkernijen, hapjes Als je die verfijnde smaken proeft snap, snak je en roept ieder strakjes: Bij 'HEERLIJKE STREKEN' echt heerlijk gegeten!!…

Als ik me alleen voel soms zelfs een beetje leeg niet weet wat en hoe dan zet ik klassieke muziek op met name choristische werken dan gaan we samen werken samen als goede vrienden waar nog steeds iets of wat nieuws aan te ontdekken valt in de melodie, de tekst, het ritme met een visa versa werking op mijn lichaam, mijn geest, mijn zijn…

als de maan ons pad verlicht bomen tot zwartkanten knipsels tovert en onze door tedere nevels besluierde wereld tot een feestzaal maakt zien we naar elkaar en naar omhoog wij voelen ons eregasten van een bovenzinnelijk feest onder de oneindige hemelkoepel…