Alle inzendingen over tragisch

De nevelvlakte biedt een tragisch zicht... De vraag die elke grote grazer raakt: Sterf ik gewoon of word ik afgemaakt? Dan komt de politiek: er schijnt weer licht De SGP en VVD beramen: God én de Markt, zij zorgen samen. Amen…

Analfabetische emoties Plakken categorische woorden Aan metaforische beelden Wanneer ze parabolisch buigen Uit hermetische ruimtes Van mijn holistische ziel Ze draaien sofistisch in de rondte Met het cyclische weten Het dramatische vergeten Is euforisch zonder doel Zo is ongeveer Het fantastisch energetische Doch tragische verlies Van…

Probeert te verwerken Maar moeilijk is het wel Om datgene te begrijpen En mijn verwarde ziel Maakt zich van je los Doch klampt zich aan je vast Omdat het angstig is Jij en mijn gedachten zeggen Dat we voor altijd een zijn Maar mijn gevoel is bang Om je ooit te verliezen Mijn hart is zo verknocht En het jouwe eveneens Maar wat als het tragisch…

Is voor mij het kennen van mijn hart erkennen dat wat zich soms als harde werkelijkheid voordoet ook een diepere dimensie heeft die mijn verstand verwart om deze hartkracht te ontdekken laat ik stilte in mij opwekken ontwaren dat achter de tragisch lijkende realiteit geen afgrond op de loer ligt met absurditeit…

Toen ik ‘m voor het eerst zag keek ik met de ogen van een kind Ik vond het de allerliefste vlag en telde 7 hartjes in de wind Maar nee, die hartjes in het rood bleken pompeblêdden in het Fries dorre bladeren uit een vieze sloot het had voor mij iets tragisch Maar nu zie ik het toch haarfijn want door een allerliefst grietje weet ik dat…

Links rechts gebonden in gebed Door zonde soms zo tragisch Ik hoop op iets magisch Bevrijding van de smet. Hollands gedoog, ik begraaf in Ontwikkelde waarheid Op wetenschaps klaarheid Heerlijke stenen verslaving Poëzie is wat ik wil Wie geeft ontvangt Energie ontspant En ik ben stil.…

Verscheurd en gepijnigd Zoete terging Tragisch verdriet Om wat niet kan zijn Verloren verlangen Ontastbaar gemis Onbereikbare prijs Het is wat het is Verdwaalde gedachten Geen verwachting Lang niet geweest Opnieuw verliefd Buiten bereik Net in het zicht Altijd begerend Te zien haar gezicht Haar stem is een drug Haar geur een…

Geplukte bloemen sterven een tragische dood zichtbare kansen versterven voordat ze aan de kim verschenen, worden erfenissen geschonden, en geen lidtekens gesloten. Wie heeft de onzin uitgevonden; "dat tijd heelt alle wonden," waarvoor het juiste medicijn nog niet is gevonden?…

En even keek ik door de winkelruit van de speelgoedwinkel van weleer en ik zag dat ik lachend danste met de tragische Harlekijnen. Samen vierden we feestend het verdwenen verdriet. Momenten later liep ik door met de eerste warme zonnestralen op mijn gezicht…

Verdriet beheerste mijn leven na dat tragisch ongeluk, toen jij dat jouwe hebt gegeven. Jij hield van mij als dichter. En al ben ik helemaal stuk: poëzie maakt alles lichter.…

handen zijn open vingers smal toelopend in hun lengte artistiek het haar is uitgeplozen haar nonchalance flirt met stukjes dramatiek tragisch is haar oogopslag als zij de wereld vat in een ultieme kus met armgebaar het glaasje port waardoor zij na een uur of twee haar hart uitstort staat na de lunch al klaar het leven is toneel…

Wanneer we onszelf verliezen, wat verliezen we dan precies? Verliezen we dan ons leven? Gaan we dan smartelijk, op sterven na, dood? Wie zijn die vaders eigenlijk, die ons nog steeds vertellen, wie we waren, wie we zijn? Waren we ooit in eigendom, van onze eigen moeder, die ons angstig baarde? Werden we in bezit genomen, door de lust…

handen zijn open vingers smal toelopend in hun lengte artistiek het haar is uitgeplozen gespeelde nonchalance flirt met stukjes dramatiek tragisch is haar oogopslag als zij de wereld vat in een ultieme kus met armgebaar het glaasje port waardoor zij na een uur of twee haar hart uitstort staat na de lunch al klaar het leven is…

In feite zit ik nog steeds in die boshut en ben ik tragisch genoeg verstrikt geraakt in het prikkeldraad, dat voor mijn veiligheid moest dienen.…

het harde deel van zijn geest zag lang geleden het licht een tragisch intermezzo slechts het werd een fossiel in gesteente geconserveerd muurvast weet het geen raad met bewegen kan het niet over zichzelf struikelen komt het niet voorbij de grenspalen van het ongelijk in de jaszak van de dode vindt iemand een recept voor…

het hoofd dwingt met koppig geduld tot concentratie het zwart strijkt knarsend neer bruusk dient oud zich aan het verlangen gaat altijd weer stromen er is geen geduldige tijd de spanning groeit en haast zich kleuren dringen zich op het gaat vanzelf de rode draad spreekt over het tragisch lot van goed en kwaad gehoorzaam aan…

De Psychoticus beleeft zijn waarneming zeer tragisch Hij leeft zijn mythe en tot groot verdriet van het Hermetisch Kind in hem, wordt hij de Cynicus die hij tracht te vermijden, maar niet kan verlaten De Psychoticus gaat de Cynicus haten Het is balanceren en schuiven met gegevens Een oneindig leven is er nodig, om de som der delen hun…

zwaarden van recht Staat ze terecht In de publieke zaak Zij is degene Die het zicht had moeten houden Trots al eerste vrouw op deze taak Is haar aftreden een erezaak Zij draagt haar lot als een man Met spierballen Haar positie uit vrouwenhanden Gevallen Door grote druk Per ongeluk Met een strijdbaar Engelengezicht Was zij door het tragische…

wanneer zal dan die ijselijke pijn die niemand weet of voelen zal ten einde zijn 'k verberg me achter mijn lijf tot dat jij mijn naaktheid ziet en wanneer zullen mijn handen m'n schouders omvatten mezelf strelen graag zien het ik van mezelf ik wacht en voel het intense van mijn leed genietend van het tragische het diepere ik zoekend naar…

Tragische kinderkopjeskraker. Neem eens een goede therapeut. Wie weet, gaat dan je gif eruit. (De vierengever geeft ook vijven. Mijn laatste distichon, 'Niet zo schichtig', was voorzien van twee negens. Leuk!…

brug dan zullen we dansen tot de ochtenddauw met alle aardse ellende achter de rug of zomaar op een wolk naar zee neem je stilte in mijn zwijgen mee nu we niet meer durven te dromen beleef ik deze wereld met jouw laatste nee nooit meer die vlinders in zalen zo naakt nu lust van het leven in mijn libido staakt nimmer meer trachten zo tragisch…

prachtig fluwelen haar azuurblauwe ogen die ogenschijnlijk nog nooit door iemand zijn of zelf hebben bedrogen toch in de peilloze ondoordringbare diepten van heldere zeeën en meren kunnen soms de meest onheilspellende creaturen verkeren en achter beschermende kantelen van paleizen en sprookjeskastelen spelen ze zich soms af de meest tragische…

verdwijnen als ik de zwaarte van mijn gevoelens weeg zij zijn omrand met gekartelde lijnen wegrollen kunnen ze niet dan wel morgen in enige hoop verwijlen ik zie de zon schijnen maar het leven niet herrijzen de groene bladeren gloren maar blijken onmachtig mijn ziel te bekoren traag valt het doek op het toneel ik ging op in mijn tragische…

Tragisch langzaam Gaan de dagen Dodelijk De stiltes om mij heen Tijd genoeg Om af te vragen Wat is mijn lot Hoe zwaar mijn steen Wat mag ik Van mezelf verwachten Loodzware vrachten Vol angst en pijn Slopende dagen Eenzame nachten Weer lang alleen Te moeten zijn Gedoofde vlam Verdoofde massa De tijd gaat slepend Overal door De dag…

het huis waarin ik wilde wonen was klein zo klein als het in een sprookje kan zijn van binnen oogde het nog groter dan een paleis ik hoefde er niets te verzinnen, alsof alles, ieder laagje een onderdeel van me was, rechts- of linksgewonden vage dagen of een tragisch hopen sliepen in vrede en liefhebben hechtte zich aan eenheid, het hart…

werpt nieuw licht op een gestuurde hand die zwicht voor een vurig verleden ooit ontwricht Een moeder met geweekt gelaat smeekt voordat haar laatste traan breekt Liefde bleek anders dan 't eerst leek Dus zakte de troon van vader op zoon Een zorgelijke ziel met zwarte kroon onbewust gemaakt tot een perfecte kloon Een verhaal dat zich tragisch…

Citroen-aroom van gele zuidervrucht, Adem van perzik purperdons-bedekt En ziel van lelie tragisch bloedbevlekt Smelten bedwelmend tot één geurenzucht.…

Een tragisch einde is er aan gekomen. In hun harten zullen de twee kinderen een mooi plekje krijgen en zullen ze hen voor altijd bij zich dragen. Sterkte aan beide ouders.…

het chanson van Francis Cabrel vertelt ons het tragische relaas van een ballerina die door een ongeluk in een rolstoel terechtkwam en met pijn terugdenkt aan de tijd dat zij als een vlinder over het grote toneel vloog...…

't Is reuze spijtig, tragisch bovendien U mist de klank der kleine karekiet Die zingt, net als Jacques Brel, vergeet mij niet U had die uitslover eens moeten zien! Hij metamorfoseert zich in een wouw En zingt speciaal voor intimi zijn lied Onthou die naam - of boeit het u geen biet? U laet een koolmees óók nooit in de kou!…