Alle inzendingen over troje

na geboorte en twee huilbuien staan ouders schaakmat zij is hun prinsesje maar eigenlijk hebben zij het met haar gehad…

ik heb van mij afgeslagen ik kijk vooruit maar dan regent het onverwacht en sijpelt de stad op mij neer…

ik heb het paard in brand gestoken, aanval = verdediging naar de Griek ga ik alleen maar voor de dagschotel Pythagoras kookt, op gas…

daar lig je dan kleine meid ik had mij zo op jou verheugd maar het mocht niet zijn jij mocht niet zijn je hebt je steentje bijgedragen…

ik hoor je vogelkijn ik zie je niet want je bent zo klein trouw aan vrouw aaneen gevleugeld voed jij je kinders nauwelijks gewicht in de schaal maar je piept er wel op los…

wat hier dartelt wentelt en wemelt in zelfbeklag en zie mij eens gaan muziekman is gestopt dat doet mij verdriet…

verplicht zie ik de beperktheid van mijn hand ik ga er aan links van de gever…

rood verwant mooi bad serieus end hart de aderen missen jou, mijn lief…

dit is een verdrietig gedicht ik zag, zojuist, mijn spiegelend gezicht waar de jeugd, met een enkele puist haar jonge jaren onbevangen vlagt en wimpelt daar weent mijn huid, het rimpelt ik ben niet meer die schone Heleen, begeerd door geile Grieken bedroefd, gegroefd wend ik het gelaat af misschien kunnen mijn krullen u verlokken men zegt…

er staat een roos voor mijn deur, glimmend geel zij klimt roekeloos ruikend een etage hoger er staat een sering voor mijn deur, prachtig paars zij bedwelmt mij geurend naar mijn werk en daaronder staat stiekem een stinkende gouwe ook voor mijn deur…

Oh, Aphrodite, zelfs Anchises is U liever dan mij, en Aeneas ontsproot uit het samensmelten van uw schoot, om Troje te verlichten! Oh, Aphrodite, Hera kan U niet meer helpen als ik mijn bliksem op uw schoon gelaat laat neerdalen en U voor eeuwig in de Etna baadt!…

Kleiner werd de oude wereld van mare nostrum een terra incognita lag sluimerend te wachten In gouden tijden zilvervloten Venetië, Lissabon Lage Landen, Londen heerseressen der wereldzeeën In 2022 staat het continent op een grensland voor de brand in een nieuw Troje Een dilemma hinkend nog op twee gedachten Een hellevuur…

Blaas ik vader’s schip naar Troje. Ben ik het roer. Vaar ik ze naar de overwinning. Ben ik de romp. Bescherm ik ze tegen de golven van de woeste zee. Voor eeuwig Herinnert men zich mij. Beteken ik hoop, moed.…

met het water aan de lippen wist die te vinden net voor ik zou stikken zag de beenderen in uitval aan de kluisters rook weer de geur van dodelijk halfduister schedels dreven langs met oogkassen vol ongelijk de snelweg van de dood had vrijheid nooit bereikt ontsnapte via overlopen naar een binnenplaats wist het paard van Troje…

sla acht op de rapsode hij brengt het krijgslied ten gehore liederen vol wrok en wraak bravoure en bedrog laat hem zingen de avant la lettre troubadour van twistende godinnen van listen met het Troje-paard proef de kleuren van gramschap en venijn de metalen smaak van bloed en chagrijn de warme zoetheid van een liefdestraan…

Alsof er geen voortbestaan is, geen eeuwige geest, lastert en spot gij met koning en met God, ’t zal noch u, noch uw minnaar Paris baten: elke sterveling wacht hetzelfde lot. Als God ’t uur van uw afscheid heeft bepaald doorsnijdt de doodsengel ’t levenskoord dat uw ziel met ’t lichaam verbindt Onherroepelijk spreekt hij het laatste woord…

Eenmaal ontwaakt over de drempel van de dood als u veilig in het avondland bent aangekomen ontdekt u in het tussenrijk andere gestalten omwolkt door herinneringen en aardse dromen. Een engel wenkt u, neemt u bij de hand voor een terugblik op ’t aardse leven, een déja vu. U voelt wat uw woorden teweeg hebben gebracht bij anderen, en tal van…

In de diepste krochten der archieven van de abdij van Egmond aan de zee tussen eikenhout, niet te doorklieven, vond men na duizend jaar in goud op snee de beeltenis van twee beroemde Grieken gebroederlijk tezamen vastgelegd - iets waar in Ilias' hexameters geen woord, geen syllabe van werd gezegd in een schijnbaar onbewaakt moment…

in consumentenaantal hebben zij de toppen al bereikt waar kerk en staat polariseren duikt religie in de minderheid uit instabiliteit en chaos geboren zullen zij met de jihad en sharia gaan scoren het midden oosten is gevallen de eigen staat zal goed bevallen alibaba wordt gekocht met oliedollars van de golfstaten met dit paard van troje…

sportliefhebber hebben kunnen genieten van de felle uitslaande afbraakpogingen van de deerniswekkende vendelzwaaiende lansdragers van Agamemnon de rattenkoning met diens onverschrokken commandant, de onoverwinnelijke Achilles, hun ijzingwekkende antiheld Ajax en overig Grieks houtenpaardgespuis tijdens hun barre tocht naar de onderwereld door het brandende Troje…

. _______________________________ 't Ging zonder Schip aan boord weer pijnlijk mis Met onze held in 't schepenkamp voor Troje Hij heeft er met de pet naar lopen gooien En sloeg de plank wel honderd malen mis Een werkstudent van sportclub Hercules Trof zijn achilleshiel...een rake les!…

die men niet beschrijven kan, Daarna had jij je aan mijn ziel vergrepen, Toen was het moment eindelijk daar, Jij had je sleutel gewillig aan mij gegeven Jouw lichaam, dat ook wel tempel heet En we hadden ons dronken van liefde in het veld met Seringen gelegd, Wij zijn voor eeuwig één, had jij gedacht Toen ik sprak over jou als Helena van Troje…

Een zweem van vroege sporen van geweld Doorvoer de aderen der bendeleden Ze spiegelden zich aan een ver verleden Van Troje waar Achilles werd geveld Droeg hij geen mallemoer en rechts een schild Was hij de held op wie ze steunen konden? Nu wordt hij met een holygun verslonden Geplunderd, achter rookgordijn gevild...…

HECTOR SPREEKT ACHILLES TOE MET ZIJN LAATSTE ADEM (naar de 'Ilias' van Homeros) Gij, bronsgehelmde vleugelvoetige hoort mij aan vóór uw langschachtige speer mijn laatste adem rooft Laat mij niet verscheuren door de rauwvretende honden noch door de leverpikkende kraaien,  Gij, een Griek, toont toch steeds eer aan uw schimmigvergleden…

Ik zeg U spoedig komt het eind der tijden Het staat geschreven het is zonneklaar Wat de heer Dieleman beweert is waar Bekeert u of er volgt oneindig lijden Vind u dit snelsonnet wat al te zot Aha! U zit dus ook in het complot…

Hij steekt vervolgens met meer gemak Een heel leger dan een leger een heel paard in zijn zak, (Gelijk de jeugd leest in dat mooie Beleg van Penelopé en de stad van Troje), En draagt naderhand zelfs de Generaal De straat nog langs in zegepraal, Als namelijk 't beleg is voltooid.…

O Munganyende, o Hélène Christelle Vous êtes jolie et, quant à moi, si belle 'k Zie uw ogen, wilt u ons vertellen Van uw levenswijsheid, o Christelle Gij zijt zo schoon als Hélena, moiselle Uw donkerbruin gelaat, uw zachte velle Uw blik waar passievuur in op komt wellen Wil toch van eros en amour vertellen Jambo, vous êtes, comme…