inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 78.121):

Avondland, mmxxii

Heeft zij als een Pandora
het deksel opgelicht
van het oude Avondland
de ondergang belicht

Waar de geest
van homo sapiens
op nieuwe leest
geschoeid werd
herontdekt
opnieuw in kaart
gebracht, verlicht?

Kleiner werd
de oude wereld
van mare nostrum
een terra incognita
lag sluimerend
te wachten

In gouden tijden
zilvervloten
Venetië, Lissabon
Lage Landen, Londen
heerseressen
der wereldzeeën

In 2022 staat
het continent
op een grensland
voor de brand
in een nieuw Troje

Een dilemma
hinkend nog
op twee gedachten

Een hellevuur
in een turbulent
tijdsgewricht

... Een bescheiden reflectie op
de eerste van twee strofen van
het gedicht "Europa, 2022"
van Lieke Marsman, de huidige Dichter des Vaderlands:

Angst zonder gedachten,
de geest
loopt als een pakezel
de verschroeide aarde op –
niets
valt er te overpeinzen nu.
Voldongen feiten om ons heen.
  ...

Schrijver: Max
Inzender: Max de Lussanet, 29 september 2022


Geplaatst in de categorie: actualiteit

3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 52

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Max
Datum:
29 september 2022
Dat is zeker het geval Joseline. Maar met de tweede strofe geeft ons aller Dichter des Vaderlands de wereld wat meer hoop...en ons dus ook!
Naam:
J. Bakx
Datum:
29 september 2022
Een sombere blik op ons Europa, de oude, wankele reus.
Mooie reflectie die droevig stemt.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)