Alle inzendingen over tuinen

een pimpelmeisje met twee grootborstjes samen in vogeltjesdans…

in hun tuin een huisje maar geen vogel ziet er brood in…

in mijn tuin gaat alles anders, plant en bladknop kruid en zaadjes zijn gewetenloos spontaan. ------------------------- Uit: 'Mijn duizenbladig boek", 2005.…

Ik zit voor het raam en zie hoe de tuin niet is veranderd voor haar ben ik niet weggeweest de tuin kijkt mij recht in mijn gezicht het is vreemd te bedenken dat zij mij niet kent, zich mij niet herinnert na al die tijd dat ik hier niet was ik de tuin was vergeten, zij voor mij niet bestond, is zij nog helemaal als toen hoezeer ik ook…

Achter het oog gezeten, opengezet op alles wat al gebeurd is, de bliksem waarmee de wimper het boek dichtslaat hoor hoe de roodstaart onzichtbaar zich in de bruidssluier opwindt en ontzeg het potlood het doodgaan de hond die opkijkt naar de verbazing zijn licht dat blind op iets nieuws wacht de boom waaruit langzaam een slang valt, steeds…

In het groen van heden Wordt het zonlicht Door een onlangs verleden Aanhoudend vermeden Ik zie wel de rondte in de verste verte En voel zeker de kleur van haar gloed Of hoor je soms zachte stem die je altijd Begeleidt in de wind die je bemint Die voortdurend, vaak ongewild je diepste tonen vervoert maar uit onmacht niet de verlossende…

rondjes op jouw been, ik teken heuvels, meren, wegen naar je voet en de veren, langs je schouder tot een nestje voor je hoofd je ziet veel blauw, de zon is naast ons zie je ook de dauwdruppels? een kunstwerk, rondom jou gestrooid met een twijg jaag ik de mieren weg ze lusten je omdat ik niet genoeg niet genoeg je lippen kus…

In de tuin staan duizend gerechten Als fruit en dood dier op hun eigen schavot Aan bomen Hangt blad dat het kauwen ontkomt In bomen Wachten gitzwarte vogels In de tuin staan ook duizenden stoelen Zachte zitting de ruggen in zwijgend gelid Alles onverwacht stil na dat alwilde spel In de tuin liggen greppels gegraven Rokende hulzen…

Al sjokkend telt men moeizaam af tot vier Met open blaren op de zere hakken zit men gênant achter de heg te kakken Maar met z’n allen heeft men veel plezier Zie ze daar lopen op hun halve zolen Het zijn net “achterlijke gladiolen”…

In Bosch' 'Tuin der lusten' wordt de liefde gevierd en bedreven Alle vormen komen in meer of mind're mate traag voorbij De tuin blijft wel de Tuin daar gevloeid zaad zeker niet zal bloeien...!…

Ik heb een tuin om fijn in weg te dromen, Want werken in die tuin doe ik niet graag. Na mijn vakantie is altijd de vraag: Hoe is de tuin die weken doorgekomen? Het antwoord op die vraag stemt mij niet blij: Fantastisch staat het onkruid er weer bij !!…

De groenten in mijn tuin, de uien en de preien, staan netjes bij elkaar in bedden of in rijen. De groenten in mijn tuin, de sla en de tomaten, hoor ik dan ook zelden met andere soorten praten. Belandt er in mijn tuin vroeg of laat een zaadje op ’t verkeerde plekje dan slaat dat daar een praatje.…

Mijn huis is mijn leven Mijn verleden is mijn tuin Door de tuin naar mijn huis Kom ik thuis, elke dag Mijn tuin groeit Er bloeit geschiedenis Ik pluk er mijn lach Of zing verdriet Mijn toekomst is mooi Wanneer ik nu mijn onkruid wied…

Ik heb mijn tuin besteend schommels klimtouwen draaimolens en wipwappen geplaatst kinderen zwermen binnen twaalf uur verzamelen ouders voor`t tuinhek genieten mijn speelse tuin ze zijn knettergek ik heb mijn tuin verbeeld bespeeld en koud versteend verzonnen.…

Ik zit voor het raam en zie hoe de tuin niet is veranderd voor haar ben ik niet weggeweest de tuin kijkt mij recht in mijn gezicht het is vreemd te bedenken dat zij mij niet kent, zich mij niet herinnert na al die tijd dat ik hier niet was ik de tuin was vergeten, zij voor mij niet bestond, is zij nog helemaal als toen hoezeer ik ook…

De lijster zingt en drinkt mijn tuin leeg onverschillig of haar gezang me bevalt of niet, haar lied was er lang voordat mijn tuin ontstond.…

lig in de tuin waar ik elke dag liep ik lig in de tuin waar ik elke dag sliep…

Jouw tuin en de mijne Een tafel stoelen een kleed borden Zitten alleen of met de ander Pauze van alles en niets Daar kom je dan weer je rokje als een vlag We zijn er weer in jouw tuin of de mijne Een merel zingt de zomer twee glazen groeten elkaar in een lied dat klinkt van jouw tuin tot die van mij…

Bedankt dat we als Kinderen in Uw tuin Mochten spelen, Zoals onze kinderen In onze tuin mogen spelen, Voor altijd geborgen In alles dragende liefde…

Een stukje liefde van Moeder Aarde Het kleine beestje in de grootste tuin Zo vlieg jij rond, mooi meisje. Altijd op zoek naar de mooiste bloem Altijd overleven in de grootste tuin Zo fladder jij rond, mooi meisje. Zo kwetsbaar zo klein Sla je vleugels uit in die grootste tuin dat ben jij, mooi meisje.…

De roze bloesem zal dan de mysteries vertellen van de tuin van het hart.…

Er hangt een roze deken in mijn tuin waar ik naar kijk met knipperende ogen want hing daar eerder niet een kleed te drogen zo'n donkergroene gemêleerd met bruin die kostte me bij aanschaf een fortuin och ja, mijn inkomen is geen vermogen ik heb destijds gewikt en afgewogen hield bij die aankoop zelfs de beurs nog schuin maar dat is niet…

een geheime tuin verlangen van menig sterveling bloemen, vijvers, fonteinen lichtgevleugelde, kleurige vlinders gezang van nieuwe vogelsoorten zoete geuren, als nooit geroken zonnestralen, een zachte streling flora, fauna onbeschreven tuin ik wens te verdwalen pijnlijke herinneringen vergeten er bestaat geen verleden alleen het nu!…

groen is het gras van buurman's gazon, groener zijn klimop met slingers. verslagen kijk ik naar mijn kale beton o, als ik daar eens aan tippen kon.. maar ik heb alleen groene vingers.…

Zoals jij zat verloren in de hoeken van de tuin. Een gevallen blad. Een weggeworpen woord. Een bijna vogel voor de kat. Zoals jij zat in de laatste stralen van de zon. Een schemering. Een ondergang. Een leeggebloede avond. Zo zal ik zitten in mijn vel. Een oude rozentuin. Een lege schommel. Een oud gerei verloren in de hoeken.…

Ga nu maar liggen liefste in de tuin, de lege plekken in het hoge gras, ik heb altijd gewild dat ik dat was, een lege plek voor iemand, om te blijven.…

samen ik zie getekende gezichten die, bij mijn binnenkomst, in hoop oplichten dan verdwijnen de schimmen weer naar het verleden en blijf ik, of ik wil of niet, in het heden deze beelden, als een oud schilderij, gaan, terwijl ik daar sta, aan mijn dromend oog voorbij dan keer ik mij om ik moet weer gaan ik heb hier al zo lang gestaan deze tuin…

Een ij'vrige man in Kijkduin Was heel erg trots op z'n tuin Maar toen kwamen er wormen Om 't gewas te bestormen En lag heel z'n tuin weer in puin!…

onverwacht gezien van hieruit na de regen in de tuin glinstert en lijmt de slak opnieuw benieuwd hoe lang even nog het leven kleven blijft ----------------------------------- uit: 'De binnenzijde', 1997.…

Engelse tuinen tonen rozen zo groot als gootsteenontstoppers.…