Alle inzendingen over tv-plaag

De dood vermenigvuldigd Groeit uit van hand tot hand Leven redders worden gehuldigd Een volk verbijsterd, niet verslagen 't Zwaard; de anderhalve meter afstand Om eensgezind met elkaar Corona te verjagen Och de prevelende lippen, och hoe gênant Eenzaam in 't heengaan geslagen Door de Covid negentien plagen De dode ogen 't grijze…

Geef dan, bij een plaag, die parel aan Veluwse zwijnen!…

voorhanden in deze posthistorische tijd geen mensen meer om avontuurlijk te landen en elkaar de schat te betwisten nog hangen sporen van strijd als tekens van haat en nijd in de opgeschoonde lucht zacht zucht het land in weldadige warmte zijn rust dolt natuur in eeuwige lente door een nucleaire vlaag is aarde bevrijd van zijn laatste plaag…

lege land mij overslaat omdat ik niet buig maar als een twijgje zwiep tot zijn verdriet ik sla niet terug in nog geborgen zijn maar kies de rust van je achilleshiel om hoger op te komen in mijn bomendroom tast ik jouw luwte af wortel tussen struik en gras ooit zullen wij in groen de hemel dragen jij fluisterend wat pluizen plagen…

hoe grondig de kraaien het zaaigoed belagen de akker weer zucht onder het zwarte juk…

het volle pond waarmee een diep profiel is overladen m’n maag is zich op actie aan ’t beraden een vloek verlaat gemeend en luid mijn mond God schiep, vermoeid van alle goede daden per ongeluk, als achtste plaag, ... de hond…

jij bent mijn kleine plaag je vliegt zo graag van hot naar her drukdoenerig aan de slag alsof de dag te weinig uren heeft van pauzes ben je niet gediend er is werk te verrichten zo lang de zon blijft lichten je bent het liefst in geel en zwart je taille is een schat alleen je angelt soms te hard…

Sterker nog Dan ik ooit was Ben ik nochtans geworden Geen nederlaag Wordt meer geleden ’k Neem zelfs De hoogste horden Geen leed wordt mij Meer aangedaan Geen mens Doet mij nog pijn De plagen van voorheen Zullen voor een ander zijn Die ander zal dan eens ervaren Wat mij zo vaak is aangedaan Mijn kracht van nu Niet te verklaren Maar…

het slechte nieuws wist hij knap te doseren verhullen in een therapie-verhaal compleet en fraai geïllustreerd met fotobeelden maar eenmaal thuis plaagt juist wat niet is uitgesproken slaat keihard weer de twijfel toe knappe dokter die kan snappen wat of mijn fantasie juist daarmee doet…

Beunhazen met een ziel zwart als roet azen azen stropen je vel van het bot en je ziel op slot alles staat op zijn kop Beunhazen met een ziel zwart als roet azen azen nemen hun medemensen te grazen veranderen zwart in wit en wit in zwart Beunhazen met een ziel zwart als roet met een witte toet azen azen hoeven zo niets aan de penningmeester…

De duivel sloeg met felle slagen De vrome Job, aan ziel en lijf; En had hem al zijn goed ontdragen: Maar tot de zwaarste van zijn plagen, Zo liet hij hem alleen zijn wijf.…

De min heeft slechts mijn beê verhoord, Om mij nog meer te plagen!…

Stiekem kijk ik om het hoekje hoe je de was ophangt in de tuin in je korte rok, soms zie ik je broekje als je je strekt naar de knijpers aan de lijn je bent gemeen, want je weet heel goed dat ik naar je sta te kijken en ervan geniet ik zie heus wel de glimlach op je lieve snoet als je je omdraait en me zogenaamd niet ziet om tergend de…

Zwarte wolk, liters water. Dode plak aan haak geslagen. God heeft, na sprinkhaan en zuur, de olie ingezet. Een man staart, meewarig, in hetzelfde stukje zee, maar ziet nu regenboog na regenboog. Zijn blik al op de oppervlakte gevangen. De snorkel van de snorkelaar al voor het spuug en zilte water, in het vet gezet. De televisie ratelt…

Huil jij wel eens huil jij wel eens omdat ze je plagen? Omdat je niet bent niet bent zoals de anderen? omdat je niet bent zoals zij aan het einde van de straat? staan ze wel eens paraat? Kan er iets veranderen?…

Kom, zij de ruzie nu gedaan, verdwijne om 't frisse rozenbekje - hoe lief 't u sta - dat pruilrig trekje, En zie me weer eens vriendlik aan.... Laat fladderend waaien in de wind de golvend losgerolde haren, en reik me, - och, ge doet het garen, de rode lippen, zoetlief kind. De handjes hier.... wat woudt ge doen? laat aan de zijden…

mag ik van jou leven op deze wereldbol omdat ik ook besta heb je dan heel even tijd voor mij voordat jij weer verder draait gewoon even laten zien wie die gekke bekken getrokken heeft toen ik uitstapte zij zwaaide alsof ik haar vriend of naaste familie was waarom altijd duwen en vlechtentrekken als het druk is en de tijd gaat…

Mijn kindsheid, jeugd en bloei, was éne reeks van plagen; mijn verdre levenstijd, één ijdle handvol wind; mijn ouderdom bezweek, bij hoop van beter dagen, in pijniging van ’t hart die geest en merg verslindt. Wat nu? De dood verbeid na levenslang verlangen! Schenk’ hij me een stille koets bij ’t ingaan van de nacht! Bevrijder, kom!…

wij wisten de hordes zwermen en vluchten van de plagen waaronder wij hebben geleden uit een nog nabij verleden massaliteit en eentonigheid maakten hun dreiging vaak groter dan de effecten die zij hadden op natuur en omgeving in de tijd er is een nieuwe plaag aan het ontstaan waarvan het geluid snijdt door de ziel in een toonsoort…

Als beren boeren blijven plagen mag je ze wel verjagen. Desnoods, als ze van land verhuizen, ook nog ontwormen en ontluizen. Maar stop met het ontberen door kogels uit geweren !…

het diepe vallen in het bodemloze de schrik altijd daar evenredig aan de val wat angstzweet rest als de herinnering aan een moeilijk te bewijzen belevenis die je plagen blijft in elke nachtdroom…

Zij kon breien en tv kijken tegelijk. Truien en kunstschaatsen. Burda breipatronen gratis en Sjoukje Dijkstra. En als zij las tikte haar wijsvinger Onrustig tegen haar bovenlip Als wilde die zeggen: ‘hallo, kunnen wij niet beter breien en tv kijken’.…

En doet zijn best me te plagen. En roept "zout op"! Het blijft me plagen.... in de hoop me te verjagen. Een gevoel van onbehagen. Maar, lief strand, je hebt me al zo lang verwend, het kind werd een vent. En nu kun je niet meer stuk. Jij bent nu eenmaal mijn geluk... Windstriemen in 't gezicht, ik klaag, maar weet wel beter.…

en ik donder van boven naar hoger plaag het leven ram het lot volgewicht in de zij trek afgrond de twijfel in een laatste vinger verkrampt de grond trekt aan zwaarteloosheid…

Dat geen zorgen voor morgen je plagen mag. Alles van de zonnige kant bekijken. Dat zal je vreugde geven en ga je het leven anders beleven!…

De tranen zitten erg hoog hopelijk hou ik het droog ik kijk naar de tv en wat ik zie dat valt niet mee het is ook hartverscheurend wat je ziet is niet opbeurend mensen met zoveel haat je weet dat het bestaat gelukkig is het ver van je bed en de tv is zo weer uitgezet maar als ik dan mijn ogen sluit zit het in mijn hoofd en dat zet je niet…

Nu terroristen Engeland weer plagen Is iedereen beducht op groot gevaar En de herinnering aan vorig jaar Maakt dat de Engelsen zijn aangeslagen Toch heb ik me wel wat zitten verbazen Dat ze het daar zo op hebben geblazen…

Een donkere dame uit Schagen moest koste wat kost even plagen. ‘Historisch zo’n dag omdat, hard gelag, Oom Tom Uncle Sam heeft verslagen.’…

Sinterklaas mag ik u wat vragen eigenlijk wil ik u daar niet mee plagen het is niet bestemd voor mij maar voor de mensen die wachten in een rij die hebben niets te eten laten wij dat niet vergeten geef mijn geschenk maar door ik heb geen honger hoor.…

hoe wreed kan het zijn een muis in de val met kerstmis ik kan natuurlijk een zielig verhaal ophangen over een moedermuis met een nest vol jongen maar ik weet het niet het kan ook een plaag zijn maar wreed blijft het juist op deze dag…