Alle inzendingen over vaak ongelooflijke a

Zij zocht weer zich zelf, zich zelf als zo vaak. Kreunend vond zij weer zich zelf, zich zelf als zo vaak.…

hoe vaak moet je doodgaan om zeker te weten dat de liefde blijft hoe vaak door verdriet gaan opnieuw weer verliezen je goede geloof afleggen je kind-zijn je bewust zijn het missen van zovele kansen je bergen ambitie je belangrijkheid laten gaan van je kinderen warheen ze ook willen minder deel van hun leven kunnen zijn hoe vaak…

Hoe vaak gaan we het nog proberen? Hoe vaak doen we elkaar nog pijn? Hoe vaak nog het tij keren? Hoe vaak nog doen alsof we gelukkig zijn? Hoe vaak kan een hart breken? Hoe vaak word het weer geplakt? Hoe vaak nog om jouw liefde smeken? Hoe vaak de draad zomaar weer opgepakt?…

Deze nacht is een gevonden spoor waarlangs ik zoek naar een echo die ik volgen kan en die elke stilte weer laat beginnen met de schaduw die zijn eigen nacht zoekt en mij weer zal vinden zolang ik in elke zwijgende nacht verdwaal…

Hoe vaak is het al niet gebeurd in dit aardse bestaan dat ik mij vastklem aan het ongewisse terwijl de zekerheid dichterbij is met welke ogen kijk ik toch? op welke manier voel ik?…

Hoe vaak moet ik zeggen, dat ik van je hou. Hoe vaak moet ik roepen, dat ik op je bouw. Hoe vaak moet ik fluisteren, dat ik om je geef. Hoe vaak moet ik bewijzen, dat ik voor je leef. Hoe vaak wil je horen, dat ik aan je denk. Hoe vaak wil je zien, dat ik aandacht aan je schenk. Hoe vaak moet ik denken, Dat jij dat anders ziet.…

Vaak liep ze zomaar stil aan me voorbij alleen een vaag knikje, nooit een eens vriendelijk woord of een goedendag. Zag ook nooit een lach als ik haar zag toch hield iets in haar ogen mij vast, er was eenzaamheid en angst in verborgen.…

Langzaam groeit in mij de ander die in niets op mij lijkt en toch alles in zich heeft van mij die hem baren moet dan rijst het doek dat me scheidt van mijn tijd die nu gekomen is de zaal opent zich veelvuldig gespiegeld vlees en bloed even is het alles stilte wachtend op het eerste woord dat het schouwtoneel de wereld tot leven…

Ik heb zo vaak, wanneer de schemer hing Over de grachten en de hoge bomen, Dicht aan het raam gedrukt zitten te dromen, Waarlangs het lichten aarzlend nederging. De kleuren en de lijnen van elk ding Verdwenen in het wazig-witte dromen, Dat, uit het stille water opgekomen, Voor ’t vochte raam ’t lantarenlicht opving.…

lipstick op haar kin mascara op haar koontjes mormeltje van vier - hoe vaak nog zal mams meisje buiten de lijntjes kleuren…

buspirone 10mg…

Geloof mij, als ik zeg, dat geloof in de mens, ongelofelijk wordt, want geloof in de mens wordt ongelofelijk, als je ziet, hoeveel geloof er nodig is om iemand te geloven die liegt dat ie barst, niet te geloven toch?…

kan gaan dat ik stappen zet verweesde onwetendheid verlaten moet ik zeg je hoe ver hoe diep hoe ongelooflijk mooi dat is…

rose for the sun that shines through bare branches a rose for two birds in the tree a rose for the chrysanthemums that are in bloom a rose for all the clouds in the sky a rose for the love that it is lasting a rose for perseverance in all struggles a rose for the warmth you give me a rose for all the thoughts I share with you a rose for…

(een naamdicht) A ls een klein vlak . L and, dat saai .. B lank kleurt, ..... A ls ..... Y ell .. R oept: ´Word . A ls wij!´, sterft K leur, wordt het doods.…

kunstmatig moet het niet, natuurlijk is het wel spannend ongelooflijk, telkens weer en weer vrijen op bevel, kan het nog wel doe je ding alleen, toch nog samen met ons twee spannend ongelooflijk, telkens weer en weer knuffelen met elkaar, nog zo’n gebaar hormonen slingeren zich rond, juiste spuit dit moment spannend ongelooflijk, telkens…

Gij ziet geen meisje, of straks zult gij haar vleien, roemen,— Dus mocht men u, met recht, de a a p der juffers noemen!…

huilen dat interesseert me dus niet jou zo vreselijk te zien lijden doet me zo ongelooflijk veel zeer dus ik wissel van plaats met je keer op keer, op keer, op keer……

Hij leek me eerst aardig hij hielp me met mijn huiswerk sprak met mij als ik in moeilijkheden was maar nu, nu is hij streng Ik snap niet wat mijn moeder in hem ziet het is zo ongelofelijk al dat kleverige gedoe wat moet ik doen Wat is dit een ramp ongelofelijk, maar waar...…

Ongelooflijk zeg hoe kan een dier zo nobel ja zo edel zijn…

Hoe zou het zijn als in de trein een vesper werd gehouden, op zondag in een kerkcoupé we Bijbels openvouwen, men om de beurt gaat lezen, a capella zingt en in gesprek gaat over dat wat God en mens verbindt. Wie weet geeft het wel dat gevoel wat menigeen vaak mist maar nimmer onder woorden bracht omdat men het niet wist.…

Ingeblikt van A naar B. Helemaal opgesloten. Onbegrepen dom. Vaak gecrashed. Misverstaan.…

A…

a…

Ongeloof afstand nemend geen wil te bevatten Maar een waarheid die voor de deur staat en onder de kieren van de deur door begint te glippen genadeloos Die langzaam maar merkzaam steeds meer je hart binnengaat, die Waarheid die ongeloof nagaat waarheid die is als een bedekker nacht zonder sterren loodzwaar…

Er is niets tegen sterker nog ik kan het billijken dat generatie a instrumenteel is bij het veroorzaken van generatie b Maar dat zulks de opheffing betekent van a is wat minder ten minste in mijn beleving hendrik…

Nanking in ons hart Waarom stierven er zo veel Japans ongeloof…

winters wit hangt ons ongelooflijk de keel uit op naar lentegroen…

vaak, telkens weer… met mate, met besef?…

What's in a name?... Zie ook het onlangs verschenen snelsonnet van de hand van Wim Meyles, onder nagenoeg dezelfde naam, waar hij de lezer achterlaat met een gewetensvraag... ________________________________ MAX H.…