Alle inzendingen over van dik hout

al, en overal op aarde de grens voor ieder mens, om niet te overschrijden De kinderen van China horen van patenten en van grote mensen centen, het financieel gewin, leren hoe ze moeten vaccineren De waaierende dood, uit de schoot van Wuhan troost weerspiegelt de hemel in 't uur van de dood Een krans met bloemen gevlochten om hout…

van ‘t kusten strand de schelpen van Holland weggespoeld onder ‘t woeste grijs gore schuim in de eindeloze zee boven ‘t blauw en hemel wit strak als een gezicht met uitzicht op de schittering van aardse wateren u kent hem niet zij kent hem niet en wat zich keerden tot elkander wandelde uit elkaar rondom de sfeer van hout…

Ik loop over de markt blijf staan bij de viskraam en kijk naar de handen van de visvrouw rauw als de schubben van de vis die ze opensnijdt hoe ze de hele binnenboel verwijderd wegsmijt van de roodgekleurde houten tafel er is veel gezegd gesproken over visvrouwen…

leunden Waar de stilte wolken kleurde Het land met wind mee boog Werd dorps stads Boerenluchten verdwenen Zelfs de vogels zochten Een ander luchtruim Om te hangen Het asfalt dat heimwee verfoeide En beton dat straatbeeld werd Dan word het tijd terug te gaan Ik genoot van een verdwenen stilte Hoopte mijn verlangen te vinden Net als een houten…

lagen deelde Nu is mijn boom bank voor mijn woning waarop ik nieuwe zinnen hoor en nieuwe beelden als beloning zie, het hout werkt nog wat door…

De honden in de States zijn veel te vet Omdat ze altijd op hun baasjes lijken Er zullen heel wat kilo’s moeten wijken Ze moeten stevig op dieet gezet Dus meer bewegen is het medicijn Kom, hup naar buiten, maar wel aan de lijn…

Een onderwijl verdwenen Surinamer Heeft Dikkie Dik destijds tot ons gebracht Ik was klaarblijkelijk 'n jaar of acht Maar nu nóg entert soms die kat mijn kamer Door heel mijn leven haast liep metterdaad Die rooie kater als een rooie draad…

De stoere paarden met dikke sokken en knoestige knieën gaan over paden, waar geen auto kan komen, terwijl het kostelijke bier in de houten tonnen heen en weer klotst. Op de bok zit een grijsaard met verstand van zaken te kwijlen bij het idee van zijn vracht.…

Oh, wat hou ik van hout!…

Ik hou van hout ik hou zo van hout oh wat hou ik van hout oh wat ruikt hout lekker oh wat brandt hout lekker zelfs hou ik van de verrottingsgeur van hout en heb de visuele schoonheid ontdekt van de bruine kleurscharkeringen als de zon haar licht laat schijnen op de kale boomstammen en takken in de winter dan laat ook het klevende mos…

Hart van Hout geen onkruid vergaat maar onder een hart van hout overleeft nog geen ei…

meer dan ooit ben jij aanwezig juist nu nu jij niet meer hier bent nu is er het weten nog voor ik was keek jij uit naar mij en toen ik was beschutte jij mij meer dan ooit ben jij aanwezig juist nu nu jij niet meer hier bent nu is er het weten de eerste stapjes met vallen en opstaan de eerste woordjes jij leerde ze mij meer dan…

Ik hecht aan: de kleuren van 't hout en van het strand en van de zee en van de hemel, de ribbels op het zand, de lijnen aan het strand en in de zee en in het hout. Zoals 't zachte wier en een gewemel van pokken hecht op 't zoute hout…

Ik kwam voor jou, niet voor het hout dat je me laat betasten, gladgeschuurd met hier en daar een scheur goudgevoegd -- de eenvoud-schoonheid van het lied van de tijd op de luit van het leven, jouw leven Je laat me de kiekjes zien en rekt de avond, je rekt je uit tot het welterusten in de gang In het logeerbed streel ik het hout van jouw…

Ik heb mijn buikje altijd goed gevuld Met zoetigheden en met vette happen Die Albert Heijn te kijk zet op zijn schappen En van mijn dikte heeft hij dus de schuld. Ik zal hem daarom voor de rechter dagen Om mijn verdiende smartengeld te vragen.…

Frans Timmermans uit het goede hout gesneden: vurenhout en Frans zelf een vurig type uit het mooiste hout gesneden!…

zij is een houten pop die aan wat touwtjes hangt die buigt en rekt en strekt levenloos zo uit zichzelf uit het juiste hout gesneden voor het schaakspel van de macht zij is een houten pop die aan wat touwtjes hangt waaraan zij danst zij buigt en rekt en strekt zij draait - zij wordt bewogen ZIJ WORDT BEWOGEN…

is van hout'? schreef ooit ene Jan Foudraine Van steen ben ik -bij mijn weten- ...........niet Ik ken blijdschap en verdriet hoeveel handjes en vingers strelen me niet een echt 'standbeeld' in 'n stadshart ben ik ook al niet Ooit heeft een kunstenaar mij uit hout ....gesneden Uit goed hout....…

van opgewaaide witte hopen Scherpe oude geuren van huislijke vuren Brandend, blokken oude turf en hout Ginder…. zie, het raam van liefd' en wellekom De silhouetten bekend en vertrouwd…… Het begint weer te sneeuwen, het doet het erom…

Ik ben een heel dik nijlpaard en ik neem graag een bad met mijn grote dikke kop lekker in het nat. Met mijn kleine oogjes stralend van plezier vind ik het hier geweldig en heel prettig hier. En ook is het verwonderlijk met dat dikke lijf dat ik niet steeds ga zinken maar lekker drijven blijf.…

Hout is brandstof voor gedichten! Ook mensen vergaan ooit als hout, uniek levend naar een vurig licht. Een foto heeft zijn unieke weg gevonden. Onmogelijk om zichzelf te herhalen, of om een identieke fotograaf te vinden. Gedichten ontstaan als brandend hout. Vaak uit vurige gedachten. Soms uit bijna niets. Zo lijkt het.…

het was niet de spijker die het hout deed barsten niet de hamer waarmee je op de spijker sloeg het was niet je hand waarmee je het hout verwondde het was iets dat woedde dat knapte binnenin je kop…

We waren mooi en groot met takken en een dikke stam. De mensen picknickten bij ons en genoten van een boterham. We waren dikke vriendjes met alle dieren in het bos. Die speelden vaak gezellig dichtbij op het groene mos. En zie ons nu hier liggen, tot lange planken gezaagd. We zijn geen bomen meer, het is toch godgeklaagd.…

ondertussen adverteert mijn staat en lonkt met avontuur naar een jonge klant ‘Word Marinier’ lees ik op een groot plakaat ‘Weten waar je mee bezig bent’ Het riekt naar grote verantwoordelijkheid En toont een vrouw die acteert als vent Maar de woestenij van treurnis, die wedstrijd in verschrikking wekt enkel verlangen naar saai en naar een dikke…

Verdrinkend in zoute tranen ben je alle moeite waard overal te veel gegeven, nergens iets verwacht laat me nu brengen wat niet vaker is gebracht ik heb brood en droge kleren naast een warme haard Blijkt het verdriet te zwaar om mee te dragen worden gedachten door zorgen voortgeduwd laat mij bedenken, wat zorgt dat het wat luwt ik draag met…

Zo had die dikke vetzak op die mus geen vat vroeger was hij vlugger toen hij nog ballen had.…

Wie ziek is en geen oog heeft voor de feiten En domweg voor de wonderdokters kiest Vergaat het op den duur natuurlijk triest, Maar men heeft dit wel aan zichzelf te wijten. Men steekt de kop vrijwillig in het zand En dus volgt heel het lichaam naderhand.…

Als ik in het zonnetje in de modder lig dan voel ik mij gelukkig ik als dikke big. Ik voel mij dan gelukkig een heel tevreden dier ik lig ook meest te knorren te knorren van plezier. Zo lig ik daar te rollen met een knor en met een zucht soms lekker op mijn ruggetje met mijn pootjes in de lucht.…

Veel Groningers, zo las ik, zijn te dik. Dat komt misschien wel door de aardgasbaten Waar zij natuurlijk te royaal van aten En zo werd het hier toch nog dikke mik. Terwijl na sluiting van de laatste mijn De Limburgers juist uitgemergeld zijn.…

en is door hem weer dik.…