Alle inzendingen over van dik hout

Want met een glaasje op krijg je een dubbelle houten kop.…

Mijn 70e winter Het is koud op zolder Het hout van de vloer kraakt als die krimpt De vos blaft in de nacht waar de maan zijn eerste kwartier vindt Ik warm mij tussen twee dikke dekken Onderin dubbel geslagen met mijn voeten er in Wil met gedachten nog wat tijd rekken Maar de slaap heeft het gewin.…

Een eenzame linkerschoen De jongen die altijd Wordt overgeslagen Een overbodig geworden Typmachine - ons hotel Heet niet voor niets Hotel Perdu - een troostrijke Plek voor iedereen die Iets uit te zoeken heeft - Als je bij ons binnenkomt Meld je je gewoon Bij de receptionist Die alle talen van De wereld spreekt En elk verdriet…

Ik stond reeds op de uitkijk met mijn kijker, Zo’n maansverduistering leek mij niet gek. Maar door de grillen van het wolkendek Ben ik sinds kort weer een illusie rijker. Ik zocht een maan die niet meer was te zien, Maar dat was weer onzichtbaar bovendien.…

Dood Verjaardag Stilte En leven door elkaar Voor mij een jaar ouder Plezier en gelach Voor een ander verdriet En een sombere dag Mijn verjaardag Doden worden herdacht De bedroefde mensen die ik zie Hebben mijn verjaardag verkracht…

De deur is achter een dikke muur van rook verdwenen. Hij zucht zich gaten in zijn handen en slaapt zacht van stof tot stof, van as tot as.…

van een houten hut en honderd jaren rijkdom boven alles, dat wordt afgeschud…

Veel post versturen heeft ook zijn bezwaren, Want als je dikwijls aan de zegels likt Wordt je gestalte lelijk aangedikt, Iets wat ik aan den lijve heb ervaren. Nu ben ik anorexiapatiënt. Ik braak na elke brief die ik verzend.…

moeder, waarom zijn mijn benen zo dik zo rood, de stappen die ik zet of bloedend de borst waartegen ik sliep jij leerde me lopen, de schoenen dragen waardoor de aarde kantelde en vaak bevroor op het hout van mijn lippen waarom zijn mijn armen zo dun zo doorzichtig, de leegte die ik voel door het naakte kind in mijn keel ik heb het zo…

ze zijn nog maar met enkele bewoners in 't vervallen dorpje op de heuvel vergeten en in de tijd verloren primitieve boerderijtjes waarin comfort ontbreekt 's winters vochtig en tochtig lekkende daken en muren veel verrot hout 't ruisen van de wind door toppen van kale dikke beukenbomen het dorpje is reeds dood en koud…

Niemand lette erop tot het water over de bergrug heen het meer in stroomde Het regende de hele zomer een dichte grijze lucht- zee stortte zich als een wereldoceaan over de aarde, een dik vel beukend hout kwam boven drijven, let niet op de dieren Kijk niet of er mensen bij zijn je weet het wel de oude wereld borrelt nog een beetje op…

, voorgoed van hout…

ben ik dit, zo rond en dik. een broek die strak zit, dit ben ik. waarom ben ik dit, in een trui die niet lekker zit. dit ben ik, rond en dik…

Ik kan met mijn mollig lijf vast stukken beter overweg als ik maar gedichten schrijf en gewicht in woorden leg.…

Iedereen vond me te dik, al zei niemand het, maar je merkt het gewoon aan al die blikken. Ze bekijken je en dat zegt genoeg. Je hoort gewoon bij de "dikken". Na heel veel jaren heb ik de strijd gewonnen, bijna 25 kilo ben ik kwijt. Het was zeker niet makkelijk. Het kostte me veel discipline en tijd.…

lichaamsdrugs beïnvloeden onze stemming corpulentie triggert de aanmaak van endorfines die de volslanke blijer maakt dan de slanke de volslanke mens is voldaan en maakt plezier de slanke mens rusteloos soms overactief een energie bedoeld om te foerageren wie heeft ooit een blije topmodel ontmoet vaak aan de wiet door…

Een dikke vrouw uit Siddeburen had veel last van nare kuren: ging uit haar bol en had veel lol, omdat niemand haar wist bij te sturen.…

Ze zeggen dat noten dik maken, wel, het klopt, ik maak me dik om noten, want ik krijg ze niet open.…

Mijn voornemens bij het nieuwe jaar maken 't zoals steeds opnieuw niet waar. 'k Stond op de bascule zonet weer voor lul. Ik haal me dus friet met sauce tartaar.…

Dikke Joop had het niet durven dromen, dat God met 'm in was genomen. 'Het doet me plezier,' zei de Heer, 'dat je hier na het afvallen aan bent gekomen.'…

In de trein zit ik blij maar niet voor lang want ik hoor dingen die ik niet horen wil op een blad schrijf ik wees stil ik wil het niet horen mijn hele leven verpest omdat ik zo ben te dik…

Ze was geen schoonheid, maar juist klein en dik. Toch doet men zo geen recht aan deze dode. Misschien was klein en dik toen in de mode.…

lang, te lang, Emoties die zich Niet meer lieten Kennen - Afgevlakt gevoel In een mens die zichzelf Verliest aan een wereld Verloren in schuld Asgrauwe hemel overdag Ondoordringbare nacht Een lange tunnel Zonder vluchtstrook Onbewust biddend Dat er aan het eind Van de tunnel weer Licht mag zijn En dan met verf En hout…

Je kunt een schuurtje worden, een deurtje met een hangslot door je navel, het is afgezaagd maar het geeft voldoening als ze bij je komen schuilen. Je kunt nog altijd fier rechtop als telefoonpaal dienst doen, stijf tot in de lengte van jaren, onbuigzaam maar met uitzicht op de helling en het dal. Je kunt ook met je knoesten en je splinters…

gebarsten lagen van loodzwaar verven gescheurde nerven van oud hout dat soms hoorbaar kreunt van heimwee naar woud dat ook in stormen dreunt als één van hen gebroken ter aarde komt en zucht…

Het enige wat nog herinnert is dat kleine houten kruis wat er bij dat hoopje aarde staat achter het schuurtje bij dat oude huis.…

Heus, je bent onmisbaar, geen betere roerder dan jij. Jij krijgt alles klaar zonder klontjes onvermoeibaar draai jij je rondjes soep of saus het maakt geen verschil altijd doe je wat ik wil. Toch ben ik bang dat ik je binnenkort moet gaan vervangen maar als je dat wilt mag je boven het fornuis blijven hangen.…

ik heb mijn basten afgepeld en krab het vel over mijn been het kwetsbaar ongekorven hout door eigen hand geschonden tot op het bot krijg ik het koud de krullen liggen om me heen vermengen zich met druppels bloed het boomsap uit mijn wonden zo schaaf en schrap ik ieder woord totdat ik niets meer overhoud…

Oud hout, veel jaarringen zwaar beproefd maar uitgewerkt geeft geen krimp en laat zich voegen tot handig voorwerp zoals een ladenkast van afvalhout, ruw maar eerlijk als een ongeschminkte vrouw draagt de last van laden vol geheimen zonder te bezwijken…

In Thailand is een paar, dat houdt niet meer van elkaar, ze scheiden maar ook hun houten huis, en hij ging heen en nam zijn deel. Zo hadden ze veel bespaard aan ruzie en advocaat. Dus koop een houten huis om in te wonen, hier kun je veel ellende mee voorkomen.…