Alle inzendingen over van nacht naar dag

dode grond bevat geen kiemen en zal opnieuw verwaaien, het stof zal steken in ogen van drooggelegde haaien blauw van de nachten drijven dagen als makke schapen voorbij, de avonden vallen aan, hun bek vol van een stuiterende maan wekken ze de schijn te keren wat weder komt…

de zon is geel maar brandt geen gaten in het doek je ogen kijken maar ze spreken niet geen tranen in hun hoek het gras is groen maar ruikt veel minder dan voorheen naakt is tegenwoordig bloter door de lengte van het been ik schilder nachten omdat dagen me te helder zijn ik zie de pijn die kleuren doodt de grauwigheid…

Hoe zijn toch je levenloze gedachten, je zwarte nachten en dagen die geen lichtsporen meer verdragen? En hoe zijn je woordenloze dromen die zo onvolkomen en chaotisch, grotesk zijn en psychotisch? Ach, hoe is toch je diepste verdriet, wat je niet ziet, wat je niet kan horen in bodemloze afgrond verloren?…

In de voorwereldlijke schemering waar nacht en dag elkaar vluchtig omhelzen slapen zij naakt en schuldeloos verstrengeld als op goddelijk bevel.…

Ik zie de nacht mijn dag vervagen Het grote nietige iets Een droom probeert mijn aandacht te vragen Het moment van alles; een ogenblik van niets. Ik kijk naar een eeuwige duisternis, naar de schaduw van de maan Vandaag heeft geen betekenis; Morgenochtend treedt al aan.…

Het concert van koning Winter lijkt te zijn afgelast geen sneeuw geen vorst geen ijspret waarmee hij ons verrast ook geen koude nachten en dagen met stralende zon in een strak blauwe lucht de hemel is nu grijs en grauw zon is verdwenen nergens een stukje blauw Tja, je weet het maar nooit wat koning winter nog zal doen toch verlang ik…

In het rood een uitgesteld verlangen de ondergaande zon extreem in elke kleur buigt in de laatste bui een boog in purperen schemer wacht de nacht de dag is weer volbracht een volle maan in 't midden van de boog gedacht kleurt zich na 't wijken van de wolken zilver wanneer het spectrum dooft is een belofte neergeschreven het…

Nu ben ik een Etrusk die naar jouw warme billen haakt en alles met je doet wat nacht en dag en nevel schaadt. Kijk uit voor mijn potentie wanneer mijn hart weer overslaat Ik ben een man van mos die jou in lijf en leven raakt.…

Een kleine afstand naar het einde jouw woorden in mijn lege maag rommelen, onweer verwacht een statige ontvangst in de nacht mijn dagen zijn geteld de overige dagen ook met een staart tussen de lang ontlaste tenen beweeg je de stilte in ademnood, mijn lief ik adem jouw hart aan horizon en beter leven gezonder, aarzelend zal ik…

is dag en andersom nacht wordt dag alles mag en niks moet zo zoet maar alleen maar voor jou want voor mij bestaat er geen andere vrouw niemand kan namelijk aan jouw tippen niemand heeft zulke mooie lippen kersen rood ogen als een schilderij van de zee een lichaam dat zegt en uitdaagt ga je mee dans door de dag dans in de nacht wat…

van Zijn ster blijft bestaan En in de nachten der dagen Draagt Hij ons over het graf Droefheid en leed zijn verleden Hij neemt de schuld van ons af…

morgen valt de sneeuw in de zomer is de ochtend het laatste moment voor ik ga slapen de wereld draait door en verder zelfs op zijn kop lijkt alles dichtbij door perspectief vertekend braakt de uil haar maaginhoud in chaos sneller dan ik denken kan volgt de dag de nacht de nacht de dag wordt eikel boom waaronder kinderen nietsvermoedend blindemannetje…

Nacht wordt dag, naakt en pril ongrijp - en voelbare hordes krijgen een stralend daggezicht de ogen staren naar een open veld met sproeten een toekomst tegemoet.…

kom laat de wind in je haren spelen verwaai de gedachten de rook en drank de stank van vervelen de zon is net op het licht is nog jong ze schijnt al heel zacht door wat nevels en breekt de gesluierde nacht de dag is voor ons verbinding met morgen een gift van de tijd handenvol uren in gebruik zonder spijt kus me vandaag de honger…

Wanneer de nacht de dag bevrijdt vanuit haar duistere onderkomen hevelt het licht mijn diepe dromen in ontdekking van de werkelijkheid sluimerend voel ik me misleid omdat ‘n leven mij werd ontnomen waarin ik zonder me te schromen kon dwalen door een eeuwigheid ontdaan van zorgen, pijn en strijd zonder knellende banden die tomen wandelde…

Waarom dromen over morgen als de nacht de dag niet kent voorbedachte flarden verdwijnen in de alledaagse wenteltrap die uitkomt op dezelfde rotonde verhard met verzande idealen Waarom niet dromen over morgen zolang de zon nog regenbogen brengt de maan de sterren weer begroet vogels welluidend zingen als gisteren een kind een blije glimlach…

Hoe lichtend kwam uit de nacht deze dag horizon tot horizon als brandend vuur alsof de schoonheid van een vrouwenlach ontwaakt in puurheid van veld en natuur. Wolken langs een lucht van azuren blauw gewichtloos zwevend door het ruime zwerk de velden parelend bedekt met dauw de landman spoed zich vroeg reeds naar het werk.…

en dag Hypnotiserend mooi in een betoverende lach…

Mensen denken diep na over het levende geloof hun vragende gedachten lopen als vele wegen krioelend door elkaar heen zijn soms ook een rechte baan verlangen naar een trefpunt dat bijna verborgen ligt onder koepelstruiken boven deze dichte kluwen zweeft voortdurend een grote ster bij nacht en dag heen en weer geeft daarbij zonnewarmte…

Neem elkaar in de armen laat je lichaam voor je spreken en vingertoppen strelen tot de nacht de dag zal breken. Kijk door de sluier van je ogen wikkel je in zacht satijn laat je op wolken drijven voel je heerlijk, bevrijd en fijn.…

De dag breekt aan en in de zaal slaapt het publiek…

Ik zag de mooiste vrouw vannacht Zo mooi als een vallende ster De warmte van het licht zo dichtbij, bijna hier maar ó zo ver Het was jij die voor mij stond Dansend tussen nacht en dag Bewegend met zoveel ritme en sierlijkheid Wie kan zij zijn?…

De vorst aan de grond doet pijn aan mijn voeten Mijn lichaam staat sterk doch stram en verlegen naast jou in de regen Verdragen de krachten de machten der liefde ons ongekend zacht Integer vervagen de nachten, de dagen Gedachten die vragen om springbron te worden Van innerlijk weten en uiterlijk schijnen Van ongeremd leven…

Niet meer stoeien in de morgen nooit meer dansen in de nacht elke dag heeft een zwart randje warmte wordt niet meer verwacht Ook de zonnestralen lijden schijnen zacht gebroken licht willen duist're gloed omarmen glans geven aan jouw gezicht 'n Rail van tranen door het leven trekt een wissel op jouw geest zelfs de sporen van de liefde…

En 'k heb u, stil-bewogen, Gevoed, bij nacht en dag, Met regen van mijn ogen, Met zonne van mijn lach. Ik wil u niet zien welken; Ge moet herleven nog. O liefde, warm die kelken, O zonne, zoen ze toch, En koester, lieve, goede, Mijn zielekinderen weer; Ik kan ze niet meer voeden: 'k Heb geen illusies meer.…

Dag van gedicht in tweeduizend acht Is net als een sprookje uit duizend en één nacht De dag heeft als titel simpel 'een ding' Vandaar dat er verderop een vogeltje zingt Een kooi vol met dieren Kinderen laten hun vlieger vieren Een buurman met een harde kop Een badkuip die leeg loopt, defecte stop Lachende mensen, zijn gelukkig blijkbaar…

doe alsof ik een populaire marathonloper ben die door duizenden vrouwen wordt begeerd of ik waan me de moderne Baudelaire, die diep in de nacht met zwarte inkt de meest chockerende verzen schrijft die enkel door elitaire literatoren worden geroemd Er zijn net zoveel nachten als dagen dat weet iedereen maar weinigen weten dat in de nachten…

ik legde je in het afscheid en in het begin vouwde je lijf samen dicht tegen mij aan de warmte deed mij nachten en dagen overslaan nimmer zou ik jou in mijn dromen laten gaan ik geloofde dat de zon mij wakker kraaide en mijn liefde voor jou zacht spinde in mijn heide stille huis werd ik het meisje van zestien en al het innerlijke…

zonder dag en dan nog een en nog een en het gebeurt dat je kruiende wateren hoort of een dichtklappend hek in de wind, dat is het buitenland, fluister je, dat is het lied van een reddeloos land ------------------------- uit: 'Buitenland', 2007.…

Ik verleg mijn laatste grenzen en spoor haar unieke lach voor vertrouwen en geloof voor mijn nacht en dag. Mijn silhouet straalt naar haar tegen zonsondergang. Met hartstocht in mijn keel deel ik met haar levenslang. De zon straalde door mijn bonkende hart glinster ogen in het gevang.…