Netgedichten

netgedicht (nr. 23.895):

Afstand naar het einde

Een kleine afstand naar het einde
jouw woorden in mijn lege maag
rommelen, onweer verwacht
een statige ontvangst in de nacht

mijn dagen zijn geteld
de overige dagen ook
met een staart tussen
de lang ontlaste tenen

beweeg je de stilte
in ademnood, mijn lief
ik adem jouw hart
aan horizon en beter leven

gezonder, aarzelend
zal ik jouw oevers kussen
de zee liefhebben
drie kilometers lang
tot droevige zwanenzang

van een al lang verloren liefde.