NOOIT MEER LICHT......
Hoe zijn toch je levenloze gedachten,
je zwarte nachten en dagen
die geen lichtsporen meer verdragen?
En hoe zijn je woordenloze dromen
die zo onvolkomen en chaotisch,
grotesk zijn en psychotisch?
Ach, hoe is toch je diepste verdriet,
wat je niet ziet, wat je niet kan horen
in bodemloze afgrond verloren?
Hoe eenzaam is je arme ziel
de peilloze diepte waarin je viel en je pijn
verbeet, hoe moet dat zijn?
Maar hoe koud is nu je arme hart
vervuld van smart en schreeuwend zeer
Het wordt nooit meer licht.......niet meer.
Geplaatst in de categorie: emoties