Alle inzendingen over vandaag naar verjaar

Iemand redden Frustratie erkennen Soelaas bieden Strelen maar strijken-check Naar buiten gaan-check Tampons halen Chocola meenemen…

Vandaag en ook later...…

Vandaag wordt alles anders.. Ik maak een nieuw begin. Zat ik gisteren nog te zuchten.. Wilde ik gisteren nog vluchten. Vandaag, vandaag spring ik erin! Gisteren was alles anders.. Was ik nog voor zoveel bang. Mezelf, vandaag en overmorgen.. Een lange reeks van zorgen Wie weet weer voor hoe lang! Vandaag is alles anders..…

Vandaag was vaag Het deed denken aan ander tijden Je lacht zo zacht Ik laat me er graag door leiden Ik vond gegrond dat heimwee geen kwaad kon En droom gewoon Dat Vroeger morgen weer begon Ik loop de hoop vast weer in de vernieling Maar toch alsnog blijf je mijn bezieling…

Vandaag lijkt de zee verlaten een grote vlakte grijs en koud zee van lege tijd onpeilbaar diep eindeloze golven oceaan van herinnering toch schijnt de zon in het donkere water en vult geheimzinnig de stilte…

soms raak ik je vluchtig met mijn ogen in 't voorbijgaan aan soms raak ik je onopzettelijk zomaar met mijn handen aan soms raak ik je uitermate teder haast onzeker aan maar vandaag kom ik tegen de morgen als een vlinder aan.…

Ik staar naar een lege kist, en ik zie mezelf al liggen, later kan ik zeggen dat ik eigenlijk al wist, dat het vandaag moest zijn... Het fluweel langs de zijkant voelt zacht aan, en ik wen al een beetje, vandaag is het tijd om te gaan, en later kan ik zeggen dat ik dat eigenlijk al wist...…

vandaag wil je plots houden van mij vandaag heb je nood aan een lief een schaamrood hart uitbundig gestrikt honingwoorden wat zijn ze waard die ene dag ieder jaar raast door mijn aders geprogrammeerd gevoel versus egelverweer toch droom ik stil dat ooit een warme hand me meetrekt naar dat land van alle dagen feest…

Vandaag ben ik er even niet vandaag wil ik met mijn oren dicht verstopt liggen onder mijn kussen, vandaag wil ik geen nare dingen horen, vandaag ben ik absent vandaag wil ik gesloten zijn, vandaag wil ik alleen maar bezig met mezelf zijn. Kom morgen maar terug, dan ben ik weer present.…

Ik had je vandaag met een asymmetrisch topje willen zien maar het regent pijpenstelen het is koud fris is een eufemisme en dus je draagt je zwarte schoentjes je zwarte pantalon je zwart-wit geruite bloes ik had je vandaag maar het regent pijpenstelen het is koud fris is een eufemisme…

In de tuin van mijn herinnering, Pluk ik de bloemen van ons verleden, En langzaam wakker wordend, Zie ik door de troebele zee van tranen mijn lege handen....…

misschien wil ik niet meer luisteren naar het getik van de klok ze nadert het herdenken door een ritmische onverschilligheid het gebeurt zonder woorden zoals wolken onder de maan of het traag vallen van septembernevels die de laatste bloemen doen verdwijnen achter leeggeroofde bomen vreemd is dit niet ieder uur belandt in het…

vandaag waren er zandverstuivingen voortjakkerende wolken weerwind en laaiende regens nu in het laatste natte licht van deze waterige dag ben ik stiller dan dit huis verdragen kan…

Er vallen berichten van gisteren uit mijn pen papier inktzwart door te zacht gesproken woorden terwijl gretig groen het wildgevogelte in zijn armen vangt tjilpend van onrust oude nesten inspecteert om zich voor uitsterven te behoeden bronsgewijs met bezwerende toespraken het langer licht zijn maakt tot een heel gewone dag.…

Het beste wat ik heb is niet van morgen…

Ik geniet altijd van vandaag Want wat morgen biedt, dat blijft tenslotte een vraag Daarom, kijk ik naar dit moment Omdat je alles van vandaag al kent Je weet immers dat de zon nu schijnt En vanavond weer achter de horizon verdwijnt Wat morgen komt, dat weet je nog niet Alleen is het zeker, dat je ook dan de zon weer ziet Misschien dat hij…

Vandaag is alles anders. Vandaag is vandaag en echt niets anders. Vandaag leef ik met een glazige blik. Dromend over wat morgen brengen gaat. Vandaag is de dag die alle dagen anders zal maken. Vandaag zie ik een stralende zon en voel ik weer warmte. Vandaag is de dag dat ik mezelf terug gevonden heb. Door vandaag is alles anders.…

Nationale gedichtendag niet dat het moet; het mag je maakt een versje, liefst met plezier bij mij zorgt dit wel voor vertier regel voor regel, woord voor woord dat is een beetje hoe het hoort Natuurlijk is iets specifieks leuk al kan dit ook, zonder 'kreuk' voor een nieuwe, volgende rijm zal het geschrevene weer anders zijn maar voor nu, voor vandaag…

een dag met vele vrijbrieven, het midden gesteund op vier pilaren; het weekend daargelaten - iets van door midden zagen ter twaalde ure maar wie is die man met die grote zaag die ingeluid wordt door het gehamer op die immense grote bel die hoog boven het kerkgestoelte hangt vluchtende roeken en mussen die hun heenkomen zoeken in de nissen…

U dank ik vandaag, nu ik jarig mag zijn. Gij ziet er mijn jubel, bemerkt ook mijn pijn. U dank ik dit leven, zijn kracht en zijn gloed, Gij denkt aan mijn zoeken, mijn falen, mijn moed. Gij draagt me de dag door, behoedt me bij nacht, Gij zijt het steeds weer mijn thuiskomst verwacht.…

Weer een verjaardag, bloemen, wensen, een tijdje stilstaan bij wat was, een droom, een onvervuld verlangen, een kijken door het vensterglas; Weer een verjaardag, dagen gingen en heel veel stroomt zo snel voorbij, we worden oud eer we het weten maar in ons hart zingt helder-blij het diep besef: we zijn geborgen bij Hem die Leven is en Licht…

Zigeunerhart gedreven door tonen is muziek de leidraad die door zijn aderen vloeit van en naar zijn zigeunerhart dat hem opzweept tot het creëren van wat leidt tot grote hoogtes schittert de twinkeling niet alleen die van zijn ogen…

Het zonnelicht verrijst zo vrolijk als uw wezen. Als lachte 't u op uw verjaardag toe, Begaafde maagd, zo zacht van aard, zo uitgelezen, Wier liefelijk gezicht ik nimmer moe Lang wens te zien verrukt en opgetogen. En mij nog lang te spieglen in uw ogen. 1675…

lange ritten zit rails hem achterna de middag tuurt, duwt de tijd vooruit voortijdig zet donkerte in, waardoor koplampen de eindeloosheid beschijnen, zijn komst haalt en brengt berichten uit een ver verleden tot ze zijn aangekomen op hun plaats van bestemming…

Obscuur dreigt het bevruchte firmament verbergt bliksem en donder voor onverwachte momenten zoals bladzijden van een roman hunkeren naar het omslaan om de volgende stap te zetten zwartgedrukt in sneeuwwitte velden wachten op de vochtige vinger die kantelen laat of terugbladert in al gelezen tijden de okergele grond ligt roerloos aan…

Door harmonie van Engelenzang bezield tot inspiratie schiep God in grootse scheppingsdrang de kroon op Zijn creatie. Een wezen boven mens en dier volmaakt en onwaardeerbaar een symfonie van lijn en zwier Gods meesterstuk: De Leraar. En Satan zag vol afgunst neer op zoveel geest en gratie; riep al zijn machten in 't geweer tot tegen top…

ik groeide uit m’n lijf ze gaven me gratis verblijf in een vel met te wijde bekleding leven is blijven stilstaan omkijken en vooruit turen een, twee, drie, vier mijn even duurt altijd aan te doen was er niets ik hield mijn armen wel op met mijn mouwen verjaren zonder tussenstations is immers nooit te vertrouwen…

Een vrouw belandt met auto In een sloot bij Simonshaven De lezer vraagt zich af 'Hoezo, Werd zij onwel, had zij dan dorst En wilde zij zich laven?' Schoon en amper twintig Op de voet gevolgd door raven Die niet weken, bumperklevend Tot zij plots gas gaven De lezer weet nu van de hoed Maar nog niet van de rand Hoe zij die dinsdagochtend…

wanneer de donkerte van de avond haar muil opent en het licht ons nog even de hand wil reiken ervaar ik een naderende stilte als zou de dood mij bij de lurven willen grijpen of zal het mijn verjaren zijn dat gedachten in de schemering zich meer gaan spiegelen aan mijn sterven dan wel morgen slechts de idee is minder van de toekomst…

Wij kreunen tegen hekken om het wrakhouten bestaan op de vermolmde plekken is het leven ons ontgaan wij schurken onze lijven tegen geschaafde knoesten in sex de tijd verdrijven voor het voorgoed verroesten wil ons gekerfd bewaren in de ringen van een boom opdat wij nooit verjaren als gelittekend icoon.…