406 resultaten.
lente idylle
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 254 raak weergegeven op het doek
alsof hij tederheid voor
eeuwig wil behouden
zelfs achter glas zijn
de meisjes nog zó kwetsbaar
dat ik als vanzelfsprekend
een stapje terug doe…
Schilder, mag het wit ?
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 140 Tevens mag het winter zijn
met schaduw blauwen over wit satijn
zoals Voerman wist dat het bestond
een voetstap in zijn sneeuw
werd een complete morgenstond
hij laat alle kleuren rijpen
tot vorm naar mijn betekenis
ik probeer nooit iets te begrijpen
wat al vanzelfsprekend is.…
te laat
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 375 vanzelfsprekendheid
is een weelde
die je niet meer dragen kan
gevoelens doven uit
je ruikt de bloem
maar neemt de geur niet op
zoals je ook niet durft geloven
wat je eigen ogen zien
het hart dat brak
voor jou door jou
is leeg
hier zijn we aangeland
en met stomheid nu geslagen
te laat te laat
altijd…
Zoete linden
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 340 Zoete linden snijden mij de adem af,
vertellen verhalen van lang geleden
toen kind-zijn nog vanzelfsprekend was
en er verder geen vragen gesteld werden.
Waar is de tijd
van honing-zoete bloei
die door de straten geurde?
En er verder geen vragen
gesteld werden…
ik spreek tot het labyrint
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 305 wat gebeurt er, wat blijft me over
als de vanzelfsprekendheid van leugens
naar buiten rolt
als er niet meer gezongen wordt
en dat besef mij naar binnen lokt
om een eigen dood te sterven
is er nog een grotere stilte
dan de waarheid
wanneer de betekenis van leegte
een stem krijgt
druppel bij druppel
opengesperd
geërfd
in een…
Even niet
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 69 wazig staart leegte mij aan
woorden die er eerder uitrolden
vanzelfsprekend haast blijven nu uit
als in sluier gehuld dwaal ik
in een voor mij maar al te bekende
wereld waar ik al eerder huisde
ook al reikt het zicht niet ver
voelt het herkenbaar en vertrouwd
alleen woorden ontbreken nog…
parels
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 144 daar sta ik dan
in omaschap
onzeker plukt mijn hand
een grijze haar, ze werpt
een lok
weerbarstiger ter zijde
onvermijdelijk hou ik van
dat kleine ogenblik
en rood kleurt soezerig zijn
zachte lach
vanzelfsprekend wacht mijn hart
alweer op hem
nog vóór hij zelfs
vertrokken is…
In memoriam Jos Zuijderwijk
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 395 als kind, al vol verwondering
groeide hij tussen telers op
doorploegde woorden en ideeën
niets was vanzelfsprekend
steeds op zoek naar samenhangen
zwalkte hij, een ware zoeker
achter zijn grote woordenstroom
een onzekere man
ik zie je gaan voorbij de tijd
op klanken van een Fado…
Vallen en Duikelen
snelsonnet
3.0 met 3 stemmen 287 Laat stáán vanzelfsprekend…
Imperfect
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 248 Als vanzelfsprekend je wordt ontnomen
en verandert in een handicap,
een gemis of verloren
vaardigheid.
Wanneer dr ergens iets klem zit,
blijft hangen of zich groter
strompelt, naar een knellende
onvolkomenheid
Geef dan geen centimeter toe,
maar vecht meedogenloos,
want wilskracht bergt
hoop en vrijheid.…
Zo lastig is het echt niet
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 138 Hoe zoet klinken ze
die lieflijke woorden
vanzelfsprekend bijna
tot je ze niet meer
hoort!
Toch zijn die vier
woorden, de mooiste
die je horen kunt en wilt
ik hou van je.…
Afscheidsgedicht na zelfmoord
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 2.111 De zon komt weer op
de maan gaat weer onder,
Voor de één vanzelfsprekend
Voor de ander een wonder.
Voor de één een start
Een kans op een nieuw begin,
Voor de ander een last,
Want wat is de zin?
Het lukte je niet om gelukkig te blijven,
De ups en downs werden je teveel,
Je had geen zin meer om te strijden
En nu is alles stil.…
3 AM
hartenkreet
1.0 met 6 stemmen 1.060 Je ondervangt me
Omsluit me met zachtheid als vanzelfsprekend
Zet neuzen in de goede richting
Maakt blik en schade door schande wijs
Het is een van die nachten
waarin tijd tekort schiet en woorden te over
lopen
Zolang woorden niet verwarren
met daden
is er niets aan de hand...
Anders, neus gestoten.…
Zomervlucht
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 225 Het wachten laat van zich genieten
een nagalm van lange zomerse dagen
zo licht aangekleed,
dat men ze kan laten vallen,
opnieuw tegemoet kan treden
met een flair van alledaagse vanzelfsprekendheid,
ik spot sproeten rond de zomer
haren los in de wind, een warm beeld
dat zijn weerslag vindt.…
OUDEREN EN MACHT!
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 167 Kom niet aan met macht
bij mij als oudere;
op mijn levensbord graag
duurzaam geestelijk voedsel
Een beetje evenwichtige oudere
kenmerkt zich vanzelfsprekend in
de eenvoud van het vergankelijke
accepteert de dood, niet het lijden
Gaat voor een voltooid leven
regeert niet over zijn graf
maar draagt wel graag over
heeft het financieel geregeld…
streep als leidsman
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 142 er is een teveel aan strepen
de willekeurige die werkelijk
niets om het lijf hebben
maar er zijn ook strepen
die je beletten verder te gaan
die je dwingen bij te sturen
die je teleurstellen zoals de streep
door de rekening bijvoorbeeld
of strepen die je iets willen leren
en dan hebben we vanzelfsprekend
de streep als finishlijn daar…
jouw lach
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 230 Ik voel trots als ik onderdeel ben van jouw geluk
Vanzelfsprekend kan ook mijn dag dan niet meer stuk
Kom op, we gaan wat leuks doen vandaag
Het maakt niet uit wat vandaag kosten gaat, ik doe het graag
Alles kan en mag, het is vandaag jouw dag
Want jij, ja jij hebt echt een onbetaalbare lach…
Besef
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 166 De zon speelt haar spel
Samen met de wind en
schittering van het water
Zintuigen worden aangesproken
Verwend en gestreeld
Je lichaam reageert autonoom
Pigment beschermt je huid
Parelend zweet koelt
Alles vanzelfsprekend
maar uiteindelijk een wonderlijk mooi
Zoals mensen kunnen zijn
Wonderlijk en mooi
Als ze het maar beseffen.…
geluk
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 167 vanzelfsprekend was
niet weten hoe het anders
hoe het meer of minder kon
geluk en treurnis zijn nu
het weten van verschil
geluk barst uit de voegen van de knel
als niets er meer toe doet dan
kleuren van verwondering
en stilte
vlak voor de poorten van de hel
ik houd de adem in
als het spektakel gaat beginnen
het is nog niet te laat…
HET GLAZEN HUISJE
gedicht
3.0 met 14 stemmen 5.655 Daarom kijken ze nu
zo vanzelfsprekend naar buiten
vanuit hun doorzichtige woning.
Elk gedicht heeft zijn eigen
voor één bestaan
wakker geworden wijsheid;
dit bijvoorbeeld
dat een vers nooit
stenen zal gooien.…
Winter
gedicht
2.0 met 34 stemmen 10.263 zo zal het zijn als zij verlaten
en onvruchtbaar gezeten aan
het raam de uren tot dagen
de kamers tot huizen verzinnen
en tussen hen een stilte
die een hoofd vol dromen nog
verbergt, een stilte die
de keel dichtsnoert en ten slotte
een stilte vanzelfsprekend reeds,
onoverkomelijk
als tussen heel oude bergen
---------------------------…
Goed helpen doet (ver)kopen!
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 608 Dan krijg je een tevreden klant
met een vanzelfsprekende band
die aandachtig luistert, gaat kopen
niet meer naar d'concurrent lopen!…
Pollepel
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 439 Roeren in de pannen
afgesleten houtje
als je de saus wilt proeven
nauwelijks nog een kommetje
zo dienstbaar door de jaren
dat je niet goed beseft
hoe je haar zult missen
als ze in de vaatwasser
straks teveel is uitgeloogd
vanzelfsprekendheid
gevaarlijk geruststellend
met stille gewonden
en zelfs vermoorden
in de slagschaduw
van mijn…
De witte duif
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 286 Een witte duif geeft al aan
dat je voor Vrede niet moet
vechten maar dat het
vanzelfsprekend is en..ieders
recht.
En als die witte duif straks zal landen
op al die plekken van de strijd
dan spreekt het gezond verstand
en is er voor de Vrede..eindelijk tijd!…
Verdwenen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 224 vanzelfsprekend ben ik niet meer
degene van tien jaar geleden
tien jaar geleden onder de waanzin
van een ander
heeft van mij een vreemde vrouw gemaakt
een andere moeder
een andere oma
zij hebben mij gebukt zien gaan
zien vechten tegen leugens en pijn
nu de tijd van waarheid is gekomen
hoop ik dat ik die vrouw van vroeger
weer…
Ga je gang
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 135 zei hier
de natuur
als een uitnodiging
En ik zag
de gang
tussen rijen bomen
alsof ik thuis was
Het kraakt
wel onder je schoenen
bruin blad, herinnering
aan herfst-2016
Het
is een goed ding
die vanzelfsprekende uitnodiging
je slaat een zijpad in
weer eens
wat anders
als je
van het pad afraakt.…
Windkliekjes
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 124 De geuren van de blonde rook dwalen rond
als je commentaar op commentaar geeft
hoor je er vanzelfsprekend ooit ook bij
windkliekjes beschrijven droeve keutels
langzaam verder verwijdert van de muze
die uit zichzelf nooit hoerig blijft
geestigheid moet terug in de melkfles
zodra zwellinkjes zich met ironie verrijken.…
Onze aanwezigheid
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 42 is vanzelfsprekend maar waarom,
zijn wij dan zo vaak afwezig?
Waarom vertoeven we zo graag,
in overleden tijden van toen?
Waarom hopen we op verwachtingen,
die alleen in overhoop bestaan?
In overspannen denken.
In angstbestaan.
Dat alles zou ik willen weten,
maar weet dat niet.
Ik meen te weten wie wij zijn,
maar dat zijn we niet.…
einderloos 2
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 58 bevrijde woorden
die het gevoel zolang verstikten
stromen waar ze eens stokten
verpletterend voort
ketsen knetterend
terug tot vonkenregens
van een onbeantwoord vragenvuur
achter de woorden
waar het verlangen fluistert
zwijgt de einder eindeloos
woordeloos verwoordt
de moeite het verdriet
van verloren vanzelfsprekendheid…
Nashville, de verklaring van, van der Staaij
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 167 Ik ga wat aardigs zeggen
over de heer van der Staaij
fractievoorzitter van de SGP
de Staatskundig Gereformeerde Partij
ik mag die van der Staaij wel
hij is ook wel mijn vijand
maar ik heb mijn vijand lief
en zeker deze persoonlijkheid
want hij zit er maar bij 'Jinek'
hij houdt sfeervol vriendelijk vast
geeft ook wat ruimte af en toe…