8201 resultaten.
DE OUDE
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 167 In een uithoek van een ziel vol inkt
Ze laat zich niet langer weghonen
Wil ook eens wonen in een vers van mij…
we droomden ons leven
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 193 ze verscheen in sluiers tussen zonnebloemen
in al haar schoonheid ver van dampend asfalt
haar lach besloeg een verleden
haar ogen een toekomst
we spraken niet
in een bed van varens droomden we een leven
tot we die advertentie lazen
en we wisten
wisten niet hoe snel we dat huis moesten kopen
ver weg bij dampend asfalt
toen ze verscheen…
Toch dichtbij
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 445 Je bent ver weg
maar toch dichtbij
Altijd al zo geweest
Stiekem in mijn achterhoofd
Je geloofde me niet
toen ik dat zei...…
Uitvissen
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 170 ik zal het uit moeten vissen
een lijn in het diepe gooien
de dobber op het golfgeklots
in mijn oogopslag de baat
zou ik verder dan ver kunnen zien
vroeg of laat……
Reconstructies
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 145 lichter dan een veer geworden
omhul ik mij met louter lucht
uit het zuiden, uit het noorden
zolang de wind me maar bevrucht
lichter dan een veer geworden
val ik in slow motion neer
en als je luistert hoor je woorden
die ik uitspreek keer op keer
kijk mij wuiven naar het broze
of naar reflecties in een plas
naar wat beweegt, vol is van…
Jij
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 167 ik dat je je vind
In de eigenheid van je ziel
Ver weg van alles om je heen…
waarheid
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 249 Mannen die worden onthoofd in de krant
In een ander land
Een land ver weg van ons hollandse paradijs
Waar de vogels op de takken blijven zingen
De rivieren stromen
En er kinderen zijn die nog dromen
Ver weg
Een strijd
Om de waarheid
Onze planeet
Verdeelt
Op de televisie het beeld
Zwarte kruizen
hel
duisternis
mist
Een octaaf
lager…
In Newtons boomgaard
gedicht
3.0 met 4 stemmen 2.978 De appel doet of ik ver
van de boom of lucht ben
voor hem. De appel bloost
van opwinding. Zou hij
vallen? Wordt het dit keer
zweven?
------------------------
uit: 'Kromzang', 2015.…
DE HORIZON VOORBIJ
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 77 tot stilstand gekomen
Blijven zij hangen ver boven de bomen…
Geheimen
netgedicht
4.0 met 48 stemmen 170 soms bloemen
Die zette ze in een vaas
Dat waren dan haar vrienden
Ver weg
Van haar geliefde Maas…
Eldorado
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 120 Er lokt een land, ver van hier,
waar iedereen in huizen woont
en dagelijks te eten heeft
op de bank voor de TV;
Waar kinderen naar school toe gaan,
mogen spelen in plaats van werken,
waar je vrijelijk gay mag zijn
en kunt zeggen wat je denkt;
Er lokt een land, ver van hier,
waar zelfs dieren die ziek zijn
naar de dokter kunnen:
Eldorado…
Arcadia
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 106 ver van de smeulende wind
en bijtende bergen
voorgoed verloren
haar Arcadia…
Concessies
netgedicht
1.0 met 6 stemmen 1.924 voor veer de uilen
wijsheid tweedimensionaal in pacht)…
Zero tolerantie...
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 393 Laat me nu met rust
Ik heb jullie niets gedaan
Bloedend in mijn onschuld
Zijn jullie zinloos té ver gegaan..…
en avril un soir
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 789 Avond
En april
De geur van viooltjes
En vroege seringen
En hoe jij kwam
Van ver, vanuit een ver verleden
Zo dichtbij, zo dicht bij mij
Geef ons de avond, de uren
Geef me jouw verhaal voor het mijne
Onze lippen hebben te lang gezwegen
Mijn grijze ogen
Ik heb ze nog helemaal
Als in jouw herinnering
Dat zei je later
Bij een laatste glas wijn…
Het ruime sop
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 1.209 Ik wil langszij
en enteren
maar weet alleen
zeewaardige gebeden:
blijf bij mij heer,
de avond valt
Ik kijk mijn kijker uit
en zie: langs elke horizon
reizen haar schepen
ver ver…
wie ben ik
hartenkreet
4.0 met 28 stemmen 1.490 Mensen zien me,
maar kijken net niet ver genoeg..
Ze houden van de buitenkant,
en stoppen hierdoor veel te vroeg!
Daar binnen heb ik iets verstopt,
een chaos heeft zich opgehoopt..
Het zijn gevoelens door elkaar,
die ik heb opgekropt..
Dus wat ze zien is maar een beeld,
ver weg van de werkelijkheid..…
voor een eilandliefde
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 1.315 Op een mooi eiland, ver weg,
woon jij.
Met enkel zee
tussen ons in.
Het is water dat ons scheidt,
en kilometers land...
Zo ver weg ben jij,
en toch voel ik jouw warmte
zo ontzettend dichtbij.…
Bang en veilig
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 985 Ver weg en heel dichtbij.…
Holbewoner
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 639 moeten werken
ver voorbij de schaduw, achter valsheid
zonder palen en bewust van perken…
voetnoot
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 840 Geronnen inkt onttrekt het leven
aan de vers gevloeide zinnen
Woorden fermenteren
in de windsels van hun naam
Toch heeft schrijvers scherpe snavel
ooit zijn spoor
in het voorheen vlakke vel gekerfd
En daar voeren vergeten voren
nog het vers
dat weleer wervelend weerklonk…
de profundis nagelaten
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 723 binnen afzienbare tijd
zal het gebeuren
haar te vinden achter de kinderwagen
in een ver vreemd park
en dan iets geweldig indrukwekkends
willen zeggen zoals meisje
nog fris van huid weliswaar
moet ik nu zo langzamerhand afzakken
naar een minder droeve wereld
zoals dieren bescheiden sterven
als hun tijd gekomen is
in een vreemd ver park…
Als ze hier is
hartenkreet
4.0 met 26 stemmen 2.109 Hoe ver zouden haar vleugels reiken?
Zou zonlicht haar zachtjes strelen?
Hoe zou ze zich vermaken?
Zou zij zich ook vervelen?
Zou ze alleen zijn soms
En zou ze vrienden maken?
Met wie zou ze spelen?
Wie zal haar hersens kraken?
Hoe zal het met mijn vlinder zijn?…
De gans verliest een veer ( Zen )
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 347 De gans verliest een veer, maar vindt een dichter.…
vluchten
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 394 onder de majesteitelijke rust
van stille sterrenconstellaties
snelt men naar de nacht’lijke haven
begerig naar nog verdere oorden
felwit neonlicht verdrijft daar
elke flonkering lichtjaren ver
dreunend verdwijnen zilveren vogels
naar de blauwe nacht achter de kim
boordevol verlangen naar ’t onbestemde
nooit ver genoeg in de rusteloze geest…
Herens wegen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 291 Ver in het druisen op de wegen
van de heer, wordt mens en dier
opgejaagd tot dat ze hun rustplaats
vinden, wat geschreven staat in
het bloedend hart van tijd, in draf
rennen ze de aarde rond, ver vooruit
de zones van ideologieën, onafgebroken
zonder tussenstations, spannen ze zich
in en de vermoeide paarden uit,
aangeklaagd in landen…
Glimlach van het avondland (3)
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 300 Medelijden staat
ver van mensen, gedogen
slaat bruggen naar eenheid
Overtolligheid
te verdrijven heet moed, loont
zich met onthechting.
Harp zonder snaren,
milde toehoorders horen
veel instrumenten.
Gans verliest een veer,
voelt zich tonnen lichter
en vindt de dichter.…
Moeder
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 243 Ik kan je niet meer bereiken
mijn armen kunnen niet zo ver reiken
je bent gegaan door de tunnel van licht
die is voor mij te ver en nog dicht.
Toch voel ik je heel dicht bij mij
jij laat me schrijven je vingers
omsluiten zachtjes die van mij
zo schrijf ik dit gedicht nu over
JOU EN MIJ.…
VANGST?
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 800 De jeugdige wolf
waagt zich eens ver
van 't vertrouwde hol
ziet platgetrapt gras
ruikt een smakelijk dier
al zijn haren springen
bezweet overeind
elke spier staat strak
heel de wereld verzinkt
voor dat ene spoor
de dichter
nog pril of reeds aftands
wanneer
het steeds jonge gemoed
woelt zwelt slinkt smelt stolt
bij een komend vers.…
Bovenaards
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 243 zwart is de nacht totdat
twee ver uitelkaar staande
kleine ogen licht geven en volgen
een luide diepe stem zegt:
tastbaar ben ik niet
zelfs mijn zien waarin alles schuilt
is bovenzinnelijk
wij komen ver van de aarde
waar nog geen mens kan komen
dan alleen maar dromen
wij zijn al eeuwen verder
zien treurend toe naar uw streven
u bent…