144 resultaten.
In het ongewisse
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 103 ik wil het
weten vergeten
maar de ankers
laten niet los
trekken nog
steeds hun sporen
onuitwisbaar ook
op de harde rots
ooit zou ik
de lijnen kappen
in het ongewisse
verder gaan
maar ik had
niet de moed om
alles te verbreken
de rode lijn is gebleven
heb me geschikt
in een leven
waarvan de schaduw
steeds voor mij zal staan…
Grond
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 102 Jij die mij al
Jaren hebt gekend,
Door en door weet
Wie ik was, wie ik
Werd en wie ik geworden
Ben, die hoog en laag
Met mij heeft meegemaakt,
Vindt dat nu de tijd
Gekomen is mij tot
De grond toe af te breken
En te verbreken de band
Die ons zo lang bond
Terwijl je net zo goed als
Ik weet: die beschuldiging
Van jou mist elke…
Schroom
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 198 Wankele woorden
verbreken de betovering,
de tong krijgt het verwijt
terwijl de geest mankeert.
Verborgen angsten
vergrijpen zich aan rede,
ontreddering alom,
koorts leidt slechts tot ijlen…
scheppen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 80 droom dromen
groter dan de ogen
van je buik
verbreek kettingen
sterker soms dan de
handen van het hart
vonk woorden
uit je vurige mond als
scherpe kiezels in het zand
keer ingekerfde
denksels de rug toe
vlieg naar verwondering
omhels het onbekende
met armen oneindiger
dan je denken kan…
Afscheid.
hartenkreet
2.0 met 48 stemmen 3.135 In jouw ogen lees ik
Zonder woorden
Van het afscheid
Dat gaat komen
Als jouw lippen
Eindelijk
De woorden spreken
Onze band
Voorgoed
Verbreken
Onze harten
Van de warmte
Beroven
Het verdriet
Tijdelijk
Verdoven
Rest ons niets
Dan samen schuilen
Samen huilen
In stilte
Om de kilte
Van het afscheid…
hoeveel
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 82 hoeveel ruimte
heb je om een vlucht
naar voren te maken
over je schaduw te springen
en de hemel te bestormen
hoeveel tijd
vraag je om vriendschap
te verbreken
gedachten los te laten
en de leegte leeg te maken
hoeveel stilte
laat je binnen om een speld
te horen vallen
de woordenstrijd te staken
en de liefde te vieren…
Stilte
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 504 Waar kaarslicht de duisternis kruist
herwinnen gedachten terrein
gefluister van stemmen
en kruiken gevuld met rosé
hoor dat gelach
en gebulder van stem
vluchtend zijn harten
vol gevoel en van streek
niets kan worden
zoals het ooit is geweest
tijd schrijdt voort
en vertrouwen wordt herpakt
toch blijft de angst
voor het verbreken van de rust…
vergeven
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 536 De stilte verbreken
de weg naar
elkaar hervinden
het verschil tussen
leven en te laat.…
Gods belofte voor jou
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 833 Want het geknakte riet
Dat zal hij niet verbreken
Hij kijkt om …….
Naar wie nog nooit werd omgekeken.
Hij houdt van jou,
Hij gaat je snel genezen
En eens zul jij compleet
En heel gelukkig wezen
Sta op Zijn beloften
Hij zegt het in Zijn Woord;
Dat Hij prachtige plannen heeft
Voor wie Hem toebehoort!…
Nachtliefde
netgedicht
4.0 met 27 stemmen 249 De nacht was over
Doch ontwaken wilde ik niet
Kon niet het dodenmasker afwerpen
Om al wenende met betraande kussen
De dodendans liefdevol te starten
Dansend in de poelen van jouw ogen
Daar ik nog steeds in liefde geloofde
Dan overmeestert mij het blijde verdriet
Weer dans ik mij omhoog op die kille berg
Angstig om de betovering te verbreken…
Leven voor jou
hartenkreet
2.0 met 15 stemmen 1.408 Hij houdt mij eraan te leven
Hij zei dat mag je niet verbreken
Het is een belofte van de eeuwigheid
Je moet me nu niet tegenspreken
Hij zei beloof het dan
Beloof het aan mij
Beloof te leven
Dat is wat hij zei
Ik hield van hem
Dus ik zwoer erbij
Ik dacht aan ons samen
Maar het was alleen voor mij
Hij zei je hebt nu gezworen
Beloofd…
Hoop
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.406 losgelaten
verlangen naar het onbereikbare
schroeide een brandmerk
in mijn hoop
Ik heb mijn tranen laten vallen
in de zee en getracht op te
gaan in het oneindige
Ik heb mijn voetstappen op het strand
gelaten en gehoopt dat het niet mijn
voetstappen waren maar die van de Here
die me dragen zal als ik de banden
met het verleden zal verbreken…
Laat nu maar los.
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 231 Laat mijn handen nu maar
los, ik verbreek oude banden
het deurtje van mijn hart
laat ik nu wijd open gaan.
Het verleden laat ik vrij
wat zolang verborgen
zat, waar niemand iets
van mocht weten.
Alleen de mooie herinneringen
mogen binnen in mij wonen
zodat er nieuwe levenskracht
in mij naar binnen kan stromen.…
anders dan je verwacht
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 111 we sprokkelen
woorden bijeen
ze zullen
zeker wegwaaien
geen keuze
zonder verlies
we laten los
we houden vast
laverend op de
dunne draad
van verbreken
naar verbinden
alles gaat goed
we zijn er tot
we arriveren bij
alweer een dichte deur
we zijn er
helemaal niet
alles komt altijd
anders dan je verwacht…
Gedachten
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 226 Ze mijmeren en gedenken,
of verbreken opgeschrikt
de kring van aldoor weer hetzelfde
waarin ze zijn verstrikt,
gaan tasten naar een antwoord
op het waarom, waartoe,
de zin van heel het leven,
van wat de mens omringt,
waarom dat steeds weer moet ontsnappen,
aldoor een pas vooruit.…
Een hok zonder ogen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 190 heb zwarte vogels gevangen
muren vol bloed
weer met lente behangen
tralies gebroken
van een hok zonder ogen
deuren gekraakt
ramen geschoond
die in vervagen enkel
nachtblindheid uitbraken
nu schijnt het licht
langs mijn in trance
gevangen gezicht
heb de vrijheid gezien
in het verbreken van boeien
eindelijk kan ik weer groeien…
Verspelen
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 121 schaarste kleurt de leegte
dromen hangen in de wind
nu de teugels vieren
verliest je geleidelijk alle grip
nodeloos happend
naar ontnomen lucht
verbreken ogen een pijnlijke stilte
smaakt de regen bitter
lang zijn de gangen
waarin gedachtes dwalen
steken verdichte beelden zichtbaar af
bij de schijnwerkelijkheid…
oprapen
netgedicht
3.0 met 24 stemmen 3.849 om de stilte te verbergen
schreeuwt hij longen uit zijn lijf
zweet hij onrust uit zijn poriën
balt hij vuisten pijnlijk stijf
om de stilte te verbreken
droomt hij zinnen tot een boek
krast hij regels in het hout
buigt hij woorden om tot vloek
om zijn stilte te begrijpen
droogt zij tranen in zijn ziel
kust zij pijn uit het verleden
raapt…
Bij het verscheuren van een nooit verstuurde brief
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 814 Ik verbreek de samenhang der zinnen
om van de wrok de spijt te laten winnen.
De letters staan er nog,
maar samen met het zinsverband
verdwijnen resten van 't venijn
geruisloos in de prullenmand.
't Geheel is nu niet meer
dan de bekende som der delen;
begin nou alsjeblieft niet weer
zo vreselijk op te spelen!…
zie de mens
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 79 de mens een samenspel
van atomen en moleculen
laveert in het onmetelijke universum
de mens een vernisje ratio
balanceert op dunne draden
van verbreken en verbinden
de mens een druppel bewustzijn in de oceaan
slingert heen en weer
tussen verheffen en verlagen
de mens het bange dier
dat net zo lang om lichtbundels blijft vliegen…
Excuus
netgedicht
3.0 met 113 stemmen 30.756 ik als belofte niet nodig
Verder zoeken lijkt zo zinloos
verder vragen overbodig
Vragen die als aanval onstuitbaar
gestaakt zoeken gaan verwijten
Die met zelfbedrog openbaar
of ongesteld zullen spijten
Want de leugen is slechts een smoes
en de vraag allang stelling gebleken
Maar ik leef nog liever deze roes
dan dat ik de belofte moet verbreken…
Vreemde mond
netgedicht
4.0 met 23 stemmen 603 Je ligt vergeeld in het dossier
als onomstotelijk bewijs
je leven loopt juridisch mee
in dode sporen van de zeis
stille getuigen spreken recht
om jouw zwijgen te verbreken
het geeft niet wat de dader zegt
dit verlies is niet te wreken
je naam klinkt uit een vreemde mond
zo onwaarachtig levenloos
wil schreeuwen dat jij echt bestond
en…
fascinatie voor een 70-jarige
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 1.707 hij kijkt me aan
alsof hij met me spreekt
nee, meer dan dat
is hij me onweerstaanbaar
wij zijn zo door en door
vertrouwd, lijkt hij te zeggen
de rimpels in zijn huid
zijn die van mij
de frons is identiek
de haartjes van zijn neus
volmaakt
bijna onzichtbaar
de lieve mond, gesloten nu
juist die, nee die
zou ik niet kussen
de ban verbreken…
een band
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 916 ik huil met jou
de warmste tranen
ik lach met jou
de stralendste lach
ik geniet van
alle uren samen
steeds weer
opnieuw, elke dag
ik huil met jou
om al je zorgen
ik lach met jou
om al het geluk
er is een band
niet te verbreken
sterk, gesmeed
uit één stuk
ik kijk met jou
naar blauwe wolken
naar de sterren
en de zon
zo kan ik…
Zeg werkelijkheid
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 295 zeg werkelijkheid
waarom verdrijf je mijn dromen
wis je het handschrift
van de hoopvolle zon
leg je een schaduw
over mijn vlinderminnend voorjaar
mijn schildering
van roze en witte bloesembomen
zeg werkelijkheid
waarom ben je soms zo subiet
zo duidelijk daar, kruis je
mijn gedachten, mijn verwachten
verbreek je zo vaak de betovering…
we wikken woorden
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 330 we wikken woorden
wegen zinnen op
een gouden schaal
maar de betekenis
gaat weer voor ieder
aan de eigen haal
wat naadloos lijkt
te passen geeft bij een
ander soms gemene krassen
een bloem die geuren moet
zet bij een derde
onbewust kwaad bloed
toch laten we de poëziezon
schijnen al verbreken eigen
wolken soms haar…
Ik geloof in je...
hartenkreet
4.0 met 56 stemmen 2.560 zal m'n belofte nooit
verbreken
omdat je meent, wat is beloofd...
Jouw warmte blijf ik voelen,
door mijn lijf, tot
aan mijn ziel...
jij laat onze liefde
niet bekoelen,
dus hou ik me vast aan
'ónze deal'...
Want ik geloof in je...!…
In goud gelijst
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 433 het tochtte
op perron waar een paar
verdwaalde mensen wachten
tot hun bestemming weer
op tijd en krachten verder reed
was alleen met jou
zag de coupés passeren
de lichten van de
ramen langs ons flitsen
en jij ging niet mee
het kaartje
in je handen
voor het verbreken
van alle banden heb ik
in goud gelijst
het tocht altijd
op het…
onderhuids
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 33 We verbreken zwijgen
niet door in woorden te vervallen
uren lijken alsof nooit geweest, hooguit op
een padenstelsel door onbetreden bos
binnensmonds zwelt een letterstroom aan
die uiterwaarden met gedachten vult
want het blijft waterstil. Raak mij aan
onder de huid die ons weerhoudt…
Verdwenen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 1.346 Schim van gisteren
De laatste kruimels veeg ik van tafel
En grijp naast de wollen roes, de wolk
Ons draagvlak
Ergens onder de glazen stolp
Dan verbreek je de lijn
En ik gis naar waarom en wie en hoe
Dan spijkert een sluimerende beul me vast
En je haast je naar de flits
Ik schud de bijtende kevers van het vel
Terwijl een zomerwind jouw…