144 resultaten.
Tweestrijd
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 617 ongevraagd bij mij ten laste werd gelegd
laat het rusten
de druk is niet te zwaar
wat me is toevertrouwd gaat tegen mijn principes in
onuitgesproken zal het toch een ander schaden
een belofte eens gegeven
mag je nooit verbreken…
vrienden
hartenkreet
2.0 met 25 stemmen 2.329 Leert men niet los te laten
En kan men met mensen die dicht bij je staan rouwen
Ook al is men in alle staten
Dan kijk men naar buiten door het raam
En iets als zwoelte zweemde de avond over
Het was hetzelfde gevoel als met vrienden zij men bedachtzaam
En het gevoel was weg, gestolen, geroofd
Door ruzie’s lief te hebben en vriendschap te verbreken…
De wijsheid van de ouderen
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 138 altijd
we zijn altijd
over de hemel vliegen vogels
we zijn altijd altijd altijd
buigen de hoofden
en zij en zij en zij
daar priemen vingers
en wij
wij zijn altijd altijd
en zij planten de zaden
kijken naar vogels
en zij en zij en zij
wij verschudden het kussen
en priemen onze vingers
maar zij en zij zijn lui
die kijken naar vogels
verbreken…
Dromenland
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 2.535 In kilometers nog zo dichtbij
Helemaal niet ver van mij
Toch zo’n grote afstand
Die mijn hart niet goed overbruggen kan
De woorden, gevoelens en het uiten ervan
Is iets wat ik niet in deze stilte kan
Ik ben even je knuffel kwijt en je ogen net zo goed
Je lach, die normaal gesproken de stilte verbreken doet
Kon je nu maar gedachten lezen
Dan…
geen verval
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 12 Afgekalfd land, rotte palen en
golven zonlicht opnieuw zichtbaar
in spiegelend water; versprankeld
onder een gebroken wolkenlucht
Zwermen zilveren vogels bespelen
een vluchtige harp, waar schichtige vissen
spiegels verscherven; beelden verbrekend
van dood hout half verzonken in moeras
Ogenschijnlijk geruïneerd landschap,
maar als altijd…
geen verval
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 289 Afgekalfd land, rotte palen en
golven zonlicht opnieuw zichtbaar
in spiegelend water; versprankeld
onder een gebroken wolkenlucht
Zwermen zilveren vogels bespelen
een vluchtige harp, waar schichtige vissen
spiegels verscherven; beelden verbrekend
van dood hout half verzonken in moeras
Ogenschijnlijk geruïneerd landschap,
maar als altijd…
Zwarte paarden
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 249 Hoeven op de Ring rond Simonshaven
Zijn het die de stille rust verbreken
Warm is het onder mijn wollen deken
Nu jij kortgeleden bent begraven
Kan ik me aan het verleden laven
Blijf ik in herinneringen steken
Hoeven op de Ring rond Simonhaven
Aan mijn voeten zitten zwarte raven
Rouw gebiedend; aan de wand een teken
Kans op vreugde vooralsnog…
je vingers op mijn huid
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 454 ik voel je vingers
op mijn huid in het
passeren van oneffenheden
ze masseren die er uit
in lange lome halen
je ontlokt me de verhalen
die verborgen zijn
opent zo de lijn tot
spreken omdat ze onderhuids
mijn harmonie verbreken
ik wilde ze vergeten
niets meer van hun
pijnen weten om
vandaag te kunnen leven
zonder die herinnering…
Gedachten
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 168 Ik kan ze niet verbreken,
ook niet nu jij er niet meer bent.
Het lijkt alsof ze sterker worden,
hoewel de tijd verstrijkt
en ik te oud wordt om nog lief te hebben.
Herinneringen blijven verschijnen,
ze willen niet verdwijnen.
De koorden, vastgebonden in mijn jeugd,
zijn nog dezelfde gebleven.…
Afwijzing
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 76 Ik zal mijn gegeven woord moeten verbreken
Je wil niet meer...
Scheiden, voelt aan als de kinderen verstoten
Men zegt dat het niet zo is, doch sinds ik jouw verliet, moet ik er alles aan doen om ze te laten zien dat ik het huis heb verlaten maar ze niet heb verstoten, en nu...
De scheidbrief...
Het is definitief!…
queeste
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 98 in het onmetelijke
universum laveert
een samenspel van
atomen en moleculen
de mens
een druppel bewustzijn
in de oceaan
gewikkeld in een
dun laagje ratio
balanceert hij op
het koord van
verbreken en verbinden
heen en weer
slingerend tussen
verheffen en verlagen
bang voor
de leegte alles
waait immers
weer weg
het smeulende…
Joris
gedicht
3.0 met 88 stemmen 23.172 Een aandrang, waar hij niet voor is bezweken,
omdat hij langzaamaan de ogen sloot
en nog een lome haal gaf met zijn poot
als halve aai en onzachtzinnig teken
dat men hem ooit nadrukkelijk verbood
het zwijgen rond die zaken te verbreken.
-------------------------------------
uit: 'De volle mep', 1987.…
mank...
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 4.698 ontroostbaar
Geboren met twee benen
Direct op de reservebank
Zijn wij zwaar beschadigd
En liepen behoorlijk mank
Al struikelend gingen wij verder
Want leven met één been
Maakt je anders dan anderen
Verdrietig, eenzaam en alleen
Onzeker tastend in het duister
Greep jij opeens mijn hand
Samen hebben wij er nu twee
En een nooit meer te verbreken…
Joris
snelsonnet
4.0 met 40 stemmen 2.132 Een aandrang, waar hij niet voor is bezweken
Omdat hij langzaamaan de ogen sloot
en nog een lome haal gaf met zijn poot
Als halve aai en onzachtzinnig teken
Dat men hem ooit nadrukkelijk verbood
Het zwijgen rond die zaken te verbreken.
(Driek van Wissen, 1943 - 2010)…
Struise vogelaar
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 58 Een struise vogelaar
tuurt uren naar een tureluur
duinpanschuilend hutverscholen
waant zij zich nochtans bespied
bloed kruipt zienderogen weg
als adders glijdend onder gras
het zegel der betovering verbreken
en haar kleur verschiet
de tureluur was puur natuur
door de glazen van 't montuur
nu zelfs het eekhoornkleurig
notensplijtend…
Hersteld Koraalrif
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 60 Wetenschappers plaatsen luidsprekers in dood koraal en verbreken alzo de oneindige stilte die er was ontstaan. Vissen komen massaal af op de geluiden en het nieuw herwonnen ecosysteem draagt bij aan de opbouw van nieuw koraal.…
Even wicht
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 1.838 gelijk
het contragewicht
aan de sierlijke kraan
welks last zweeft achter de
met vrolijke vensters versierde doeken
strak aan stalen staketsels verankerd
weerhouden
stemmen uit een verre noordelijke haven
me het spiegelvlak te verbreken
me te voegen in het speelveld
van de éénbenige duiker
die wondere wereld waar
donker lichter maakt
er…
Ik wilde dichten
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 184 dagdroom
duizelen van rijke
ontluikende bloesems
spikkeleieren bewonderen
in een liefdesnest
ik wilde dichten
maar…
er is
raadselachtig gekras
veert op en voegt zich
driftig tussen de rest
wieken klapperen
winterse akkoorden
waar blijf ik met mijn
bloemrijke woorden…
wat moeten we toch
met al die vogels
die de betovering verbreken…
Gewoon maar genieten.
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 175 Laat kunsten maar groeien
en schoonheid ontbloeien,
de wereld verrijken;
dat wij ze bekijken
en voor en door zichzelf laten spreken
zonder de volheid ervan te verbreken,
eerlijk proberen om ze te doorgronden
zonder de schoonheid ervan te verwonden,
galant te bevatten in heldere woorden
zonder de waarheid erin te vermoorden.…
Vrouwe Sisyphus Aan K
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 75 Nou nee, zij brak in honderdduizend stukken
En zag haar waardigheid te gronde gaan
Jij kon haar liefde niet beantwoorden
Om redenen die er niet meer toe doen
Zij ging er merkte zij aan onderdoor
Moest loslaten, verbreken alle koorden
Zij gaf aan Cupido een afscheidszoen
En gaf aan Venus' eindadvies gehoor…
BRIEF
snelsonnet
4.0 met 28 stemmen 1.986 Uw woordenboek, geachte Heer Van Dale,
vermeldt bij “waarheid” niet het juiste woord.
Voor middelen, bestemd voor massamoord
zou ‘k dat begrip beslist niet zó vertalen.
Nee, daaromtrent de waarheid presenteren
heet volgens mij sinds kort: demoniseren.…
wanneer jij gaat
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 142 tussen het licht van de lente
en het zwart van de dood
beschrijft het vaarwel
de eeuwige winter
een leven uit het lood
met verlangen naar verlossing
nog in de uitademing
tijdens de laatste tel
hoe kan men sloten verbreken
van deuren die als muren lijken
met broos levenssap besmeurd
waar jouw ziel is uitgeweken
en de ademende toekomst…
Anders -Zijn...
hartenkreet
3.0 met 24 stemmen 11.744 Stap naar iemand toe,verbreek je stilzwijen!
Je kunt met mij praten, vertel je probleem
En, weet je, ik zal je dan zeggen,
Dat "jouw probleem" al bekend is bij iedereen
Je hoeft het alleen zélf nog maar te zeggen...…
Bevroren
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 417 Ik probeerde de betovering te verbreken
Ik sneed de scherpe kantjes eraf
Het werd niet veel beter
Ik wou dat ik weg kon vliegen
Ver weg van hier
Geen kwellingen meer
Nu sta ik hier in het donker
Te wachten op niets
Kil en koud van binnen
Ik loop naar de zee
Staar over het water
De wind snijdt in mijn gezicht
Ik ren weg
De golven…
In een sprakeloos troosten
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 173 wij lopen in een zon
die zonder woorden schijnt
voelbaar is de diepe pijn
in de koude vingers van je hand
lijken te verdwalen
in de openheid van strand
waar golven onze sporen halen
in het verbreken van de band
wij zijn gaan zitten op het zand
in een sprakeloos troosten
scheren meeuwen sierlijk over
schreeuwend naar het land
zacht…
Latent tot de lente
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 175 Latent tot de lente
Verschuilen zich wezens
Als entiteiten zonder id-
Verbreken niet langer
Te dimmen hun ketens
Ongrijpbare zwevende geesten
Ontsnapt uit de fles
Doorkruisen de schimmen
Lichtjaren ruimte
Spottend met wetten
Van ratio en tijd
Onverhoeds kruipend
Bij nacht en bij ontij
In aders van duivelsgebroed
Maar tonen op…
Het zwerfspoor voor…
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 652 Voetstappen kraken op ’t held’re laken van vers gevallen sneeuw
verbreken de stilte van de morgen die in kilte uit de nacht ontwaakt
met ’n kermende schreeuw
De man sjokt voort door niemand gestoord in zijn eenzaam bestaan
dat hij zelf doodbedaard onder zwerversleven schaart om in vrijheid
over aarde te gaan
Dan staat hij stil daar hij…
wanneer ik ga
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 891 tussen het licht van de lente
en het zwart van de dood
beschrijft het vaarwel
de eeuwige winter
een leven uit het lood
met verlangen naar verlossing
in de uitademing tijdens de laatste tel
hoe kan men sloten verbreken
van deuren die als muren lijken
met broos levenssap besmeurd
waar de hopende ziel is uitgeweken
en een toekomst al in…
Onze nacht, mijn morgen.
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 603 Ik kan slechts streven het genot weer te verbreken.…
TEGEN MIJN WIL
hartenkreet
0.0 met 1 stemmen 419 dat zij dit niet meer wil
Gedroogd traanspoor over mijn wangen
en mijn ogen zo lange reeds uitgeweend
Sterven doe ik van onvervuld verlangen
naar een lief, wier hart lang is versteend
Zachte schreden door het donkere woud
uren zijn er sinds de avond al verstreken
Iets in mij is er dat mij ervan weerhoudt
‘t draadje met mijn bestaan te verbreken…