Netgedichten

netgedicht (nr. 19.493):

wanneer ik ga

tussen het licht van de lente
en het zwart van de dood
beschrijft het vaarwel
de eeuwige winter

een leven uit het lood
met verlangen naar verlossing
in de uitademing tijdens de laatste tel

hoe kan men sloten verbreken
van deuren die als muren lijken
met broos levenssap besmeurd

waar de hopende ziel is uitgeweken
en een toekomst al in de jeugd
reeds blijkt afgewezen,

volprezen afgekeurd
heeft men het vertrouwen
reeds vroegtijdig verbeurd
gepaard aan duivelse vrezen

de aangereikte witte linten
kunnen tranen niet drogen
of gaten dichten
veiligheid vervloog eer
het hart het wilde gedogen

warmte kent nog slechts
zwarte tinten

Zie ook: http://www.fixpoetry.com

Schrijver: julius dreyfsandt
Inzender: julius dreyfsandt zu schlamm, 29 februari 2008

julius-dreyfsandt

hotmail.com

Geplaatst in de categorie: emoties

eenzaamheid

uitzichtloos

3.0 met 18 stemmen

890

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:: seente
Datum:: 3 maart 2008; Een zwarte parel... Ze zijn dan ook zeldzaam!
Heel goed verwoord!!!

Naam:: Ruurd van der Weij
Datum:: 3 maart 2008
Email:: r.a.van.der.weijrug.nl; Ga voorspoedig door met uw zwartgalligheid! U produceert louter zwarte parels. Uw wanhoop, hoezeer mij uw verdriet ook te harte gaat, slingert prachtige witte linten in de poezie.

Naam:: nonna
Datum:: 29 februari 2008; Donker met een randje vandaag. We komen er steeds dichterbij. Stuur je een bundel warme zonnenstralen, om deze dag goed te beginnen, en er alles uit te halen wat er in zit!

Geef je reactie op deze inzending: