Alle inzendingen over verdriet OR overlijden OR overwinning

Ik dacht Ben Ben is niet meer m'n verleden gaat verlijden, overlijden ik voel dan ineens zo intens verdriet tussen haakjes ik ben Jan Jacob Krediet een relatie van Ben i.r.t. de Kamer van Koophandel Ik dacht 'zen' ook ik ga er een glas op heffen op die eeuwige wijnvelden toen voelde ik zoveel vreugde tussen haakjes wij waren netwerkers…

opgepakt waardoor haar eigen wortel aan kan slaan hoe zeer de doornen aan haar prikken zij hakt ze af en gooit ze op de grond ze laat zich niet meer door hen verstikken ze hebben haar lang genoeg verwond zonder de doornen gaat het groeien beter ze ziet ze liggen maar het deert haar niet ze heeft het altijd wel geweten het waren stekels van verdriet…

Zie de wereld draait gewoon door Ook zonder jou leef ik mijn leven Bloemen verspreiden fijne geuren Door mooie kleurenpracht omgeven De zon schijnt mijn wangen rood Wind woelt door mijn krullenhaar Mijn adem ruist van intense rust Ik voel het dit wordt een mooi jaar Wat is geweest laat ik nu achter me Verdriet om jou heb ik afgezworen…

Je hebt verdriet, veel verdriet. De glans raakt los van je gelaat. En je voelt dat je er alleen voor staat. Zeker is het nu moeilijk. Hoeveel kan iemand dragen? Jij bent een vrouw zo sterk en zoekt je afleiding in het werk. Bleek je gezicht, verdwaasd in de kamer leeg van binnen.…

Dus dood laat me niet lachen, wij worden geen vrienden, ik wil jou niet ontkennen maar vooral bekennen, dat ook ik jou, de dood, zal overwinnen en weet je dood, dat is zo'n troostbare gedachte en tot slot dood ter afsluiting: wil je me nu laten... leven!…

in de holte van je arm heb ik mijn tong verloren houd ik mijn woorden warm totdat je ze kunt horen in de kussens van je bed heb ik mijzelf gevonden ben ik verloren en gered bevrijd en toch gebonden in de warmte van je lach nip ik van de levensbron mijn lief, je kwam, je zag en meer,...je overwon…

Daar waar de zon ooit scheen dansen regen en hagel nu op klanken van de donder bijgevallen door de bliksem. Lopend in de open velden met angst in de ogen en waar schuilen onder bomen nu geen optie is.…

Je hebt mijn tranen gewist mijn verdriet weggekust. Eindelijk kan ik weer lachen,en ben me van het leven weer bewust.…

ergens in het duister onheilspellend honend gefluister zwarte wachter in de nacht houdt onzichtbaar donker de wacht bij de mens in doodsverlangen die in bange wanhoop gevangen zichzelf van het leven beroofd verleid door dwingende stemmen in zijn hoofd strijd tegen gevallen zonen om de macht verlaten, zwijgzaam aan een kruis…

vechtend, weten wat je kan je zwakte niet toegeven mijn rivaal laten zweten verlies telt niet mee alleen winnen en overwinnen verstand op nul je volledig laten gaan winnen is voor mij leven…

En hij torste koperen schild en reuzenzwaard met zich mee zo trok hij op tegen de herdersjongen Zijn wapen was een witte steen daarmee raakte hij de reus zijn scheen Vooroverliggend met zijn neus in het stof zongen nu Gods engelen de lof.…

Hoe de draagkracht in het donker schrijft uit het diep in de aarde zich tot schollen verheft het zwarte gat gapend het begrijpen en de angst op fragiele vleugels met kunstig geduld verworven uit de mens hoe soms heel de wereld aan je trekt met voeten wortelend in het drijfzand van schouders die naar beneden hangen de zucht het eeuwige…

Een overwinning wordt vaak duur betaald Je kan dan wel pronken: 'k heb het gehaald. Een scherp stuk glas, brengt meestal pijn Maar de geheelde wonde aanschouwen... fijn!…

De echte overwinning Is niet die op een ander Maar die op jezelf Het gevecht gewonnen Van je meest gelijke tegenstander De kracht, de moed, de durf Om de strijd aan te gaan Om daarna te weten Nu kun je echt alles En iedereen aan…

Zes keer je eigen kunnen overstijgen. Die opdracht is, zes keer, ontzettend zwaar, Maar, zes keer winnen en dan is het klaar. Zes keer en dan kan je de hoofdprijs krijgen. En dan? Een huldiging op het bordes? Nee, ìk bedoel: de actie Alpe d’HuZes!…

Lijkt mijn leven soms een puinhoop, kijk dan eens naar dat van jou. Loop eens mee door mijn leven dan oordeel je niet zo gauw. Ik vecht mijn strijd en ik zal winnen al zijn de bergen hoog. Ik vind de kracht en ik zal winnen en laat los wat mij bedroog. Dus kijk eens naar je eigen leven voor je oordeelt over mij. Want mijn bergen zijn beklommen…

er was het grijze archaïsche water, de tijd van de vreemde eend in de bijt, het ijselijk gefluister van kristalnachten. of de groeiende kracht van zachte klinkers in woordenmonden, de verlossing van de bandhond, de krijs van de uil, de moed van de muis. weg jankende verslagenen. aarzelend het juichen nu, schittering in oog. Het andere…

Schildpad weent tranen Schelpjes in het mulle zand Doden ontwakend.…

Zijn eerste verjaardag na zijn overlijden, heengaan voedt en voelt vooral het verdriet het gemis, dat hij er niet meer is “Maar je bent pas echt dood als ze niet meer aan je denken” Hem niet meer herdenken? Zijn verjaardagen worden vooral geestelijke plechtigheden die je feestelijk mag vieren!…

Mijn grote huis is kil en leeg jouw stem druipt nog langs de muren ineens was het stil en je zweeg jouw leven mocht niet langer duren Mijn grote huis heeft liefde verstoten jouw geur hangt nog aan de bank mijn hart heeft zich afgesloten geen tranen meer als ik jank Mijn grote huis is naakt zonder jou ik word met stil verdriet beloond ooit…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Morgen zal ik hier staan Veel sterker dan ooit Laat ik me niet meer gaan Maar vergeten zal ik nooit De angst en ’t verdriet Ik zal er tegen vechten Gemakkelijk is’t niet Maar ik zal het zeker niet verslechten Nooit zal ik nog zo diep gaan Me zo laten zakken Ik zal alles verslaan Laat me niet meer pakken Ik zal je overwinnen Je krijgt…

Op wollige zweverige donzen wolkjes lopen Zwevend dromerig kinderlijk naar de helle sterren turen En mooie lieve kleine schaapjes daar erg hoog ontwaren Gelijk 't gelaat ontsierd door bloedende vlijmscherpe tranen Bittere bikkelharde tandjes kervend in toch mooi hart. Heden vaste rotsachtige grond onder de voeten Enkels duchtig verzwikken; pijn…

Geliefden raak je niet kwijt als ze overlijden. Ze vullen je geheugen met herinneringen die een glimlach doen verschijnen.…

Ik wil na mijn overlijden Vakkundig worden opgezet Dit in verband met bedevaarten Ach, gun mijn fans toch deze pret!…

Je ziet mensen binnen komen die binnen afzienbare tijd ernstig ziek worden of overlijden. De emotie, de pijn en het verdriet doen ons heel veel. Je ziet angst bij de patiënten en kunt je verdriet nauwelijks verbergen.…

die voor de geboorte overlijden Daar voelen wij geen mededogen voor Uit die tijd heb ik het volgende geleerd - Als ik in die tijd kerk was geweest Dan had ik me voor mezelf doodgegeneerd…

je schemerde verdriet een smal figuur vaag zichtbaar in het onderdrukte snikken het stille hopen was er niet doelloos pak je zachte handen verdwaald zoek je naar troost je pijnen zijn geen schande in het wiegen van de dood die neemt beleefd het leven hij overhaast het einde niet zijn komst verkondigt overlijden er is geen keuze hij gebiedt…