13815 resultaten.
Voelbaar.
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 172 Is de pijn weer voelbaar van
het kind hier in mij, beelden
die zich steeds weer herhalen.
In mijn onmacht komen dan
tranen van het eenzaam zijn.
Een gevoel dat nooit verdween.…
Opsporing verzocht!
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 224 Opsporing verzocht:
een klein jongetje is al jaren spoorloos verdwenen.
Het ene moment was die zielsgelukkig,
het andere nam die de benen.
Voel me verlaten en alleen,
weet niet of ik zonder hem kan leven.
Vraag me dagelijks af,
waar het kind in mij is gebleven.…
Windekind
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 607 kind van de wind
voorgoed verdwenen…
Tijd...
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 592 Zwaarmoedige wolken drijven voorbij
gepaardgaande harde regen en wind
Troosteloze blikken
van een natgeregend kind
Waar is de tijd gebleven
van blauwe luchten en een bloemenveld
Op je rug in het gras
alle kleine wolkjes geteld
Niet alleen het jaargetij verdwenen
ook dat kind is niet meer
Net als de onbezorgdheden
weg...de tijd van weleer…
Vader
hartenkreet
2.0 met 33 stemmen 3.517 Zo lang dood al, dat ben jij
zoveel dingen daardoor verdwenen
Dat ik een kind was kwam door jou
en dat jij zo trots was op mijn daden
dat hoort bij kinderen en bij vaders
Ik weet waar je urn staat en bezoek
bijna nooit dat droevig oord
vol met stenen en naamplaatjes
Al die bloemen in die kleuren
alsof er ook maar iets te vieren valt
Straks…
Geen kind meer
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 699 Ze zei dat ze geen kind meer is.…
Afscheid.
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 1.424 Handen
als kind verdween je erin.
Veilig, geborgen.
Handen...
Hulpeloos,
vragend.
Help me.
Steun me.
Wees er...
Wie voor wie?…
verloren dromen
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 683 waar een kind zijn lach
mijn verleden huilt
in fonkelende ogen
ik zoek naar de droom
die ik verloor
waar tranen gelaten
mijn liefde brak
geboren in jou
hunker ik zacht
naar wat is verdwenen
jouw lach verbergt
verloren dromen…
Mathilde
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 433 een stotterende boer
krijgt kennis aan Mathilde
haar handen leren hem
te spreken zonder woorden
hij is een goede leerling
heeft top tot teentje lief
zij mint hem, krijgt hun kind
de stotter is verdwenen
trots rijdt hij over akkers
zijn leven ademt vrij
.…
Onbesmuikt en kuis
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 165 jij hebt vandaag
het maagdenkleed verlaten
kijkt onbesmuikt
en kuis de wereld in
die lijkt veranderd
door haar open blik
jij weet wat anderen
verloren in dat ultieme ogenblik
het is de ongereptheid
van het kind dat nu
verdwenen is maar
ooit zichzelf weer vindt…
wolkbreuk
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 281 de hemel brak
en huilde als een kind
een lange stoet vloeide
richting jouw laatste rustplaats
toen hebben ze jou bedolven
onder honderden rozen
door jou gekozen
wij zagen ze komen en gaan
moesten daar staan
om toe te kijken
hoe je langzaam verdween…
Voor mijn Dochter
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 843 Je was als kind, mijn muis, mijn schat,
en dat zal nooit verdwijnen.
Een kind verdween, de tijd ging snel,
een bloem verscheen, dat zag ik wel.
Toch was het moeilijk lieve meid,
ik raakte jouw aan iemand kwijt.
Dat is niet zo, dat zei je nog,
het is slechts een gevoel.
Je krijgt er toch een zoon bij nu,
dat is wat ik bedoel.…
ENGELBEWAARDER
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 2.113 Maar eens dan zul je merken
dat ik niet echt verdwenen ben
als je in een kind zijn glimlach
die van mij terug herkent.…
Lente
poëzie
2.0 met 9 stemmen 1.423 De aarde straalt -
Zij heeft een verdwenen
Geluk in mijn ogen gehaald.
Ik ben alles vergeten
Wat ik zo even wist -
Ach: wat is 't dat we weten?
Wat is 't! wat is 't!
Wat is 't dat we willen,
Dan de kranke aarde in 't
Zonlicht te tillen -
Als een arm ziek kind!…
Lente
poëzie
5.0 met 1 stemmen 1.771 Wat is 't dat we willen,
Dan de kranke aarde in 't
Zonlicht te tillen -
Als een arm ziek kind…
Er waren naamgevingsproblemen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 124 Ik weet niet hoe ik je noemen zal,
Kind, zoon, diepstgevoelde eigenheid
Die voor altijd verloren gaat -
Die alleen geleefd heeft voor
Je definitief verscheen,
En al weer verdwenen was
Voor het moment dat je het
Levenslicht aanschouwen zou,
Eigen, noem ik je,
Gewoon eigen,
Eigen voor mam en mij
We houden van je, voor altijd,…
Korte uiteenzetting
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 345 je was hier als kind geweest
om te zoeken naar een schat
naar sporen in de grond, krassen in lak
jouw adem uit mijn allerziel
de grond van het bodemloze
verdwenen, uiteen gewaaierd, voorgoed
nu schampt grondmist ijle lucht
iets dat lijkt op versmolten letters
geboren uit verdampte aarde; kom terug…
lotus
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 75 nu zij haar naam op handen draagt
met vingers in de mantra van
een stil moment
vergeet haar lichaam, dat
de zon zijn stralen zendt
en de wind uit alle hoeken
zoekend rond
haar benen slechts verdwenen
ontij vindt
dit kind
haar heiligdom nog ongezuiverd
huivert, onder zoveel kou…
Spiegel van herinnering.
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 167 Ik zou nog wel eens even dat kind
willen zijn dat nooit in mij helemaal
is verdwenen leven zonder zorgen
dat langs het strand liep, luisterde naar
de golven waar ze haar kinderdromen
aan vertelde en haar verlangen.
Fietsen door de bossen met haar
neus in de wind, weer even voelen
hoe het toen was dat vrolijke kind.…
wensgefluister
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 1.218 waar een kind zijn tranen
tot de ochtend huilt
nachtenlang
op zoek naar een droom
niet wil ontwaken
in wat is verdwenen
zijn wensgefluister
reikt tot een ster
om wat is verloren
in het land der schaduw
waar zielen verdwaalt
dolen in licht
op zoek naar verlangen
de weg in tranen
zijn ochtend ontwaakt
zacht
als een droom…
LESJE
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 796 Om de zelfstandigheid fors te versterken
verdwenen lessen, stofvrij krijt en de docent.
Het kind kreeg als didactisch instrument
het studiehuis om daar alléén te werken.…
hemelvlucht
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 443 en zij zwermen in glad
gestreken formaties heen
zonder omzien naar zwart
zonder traan voor een verleden
waarin naakt zijn helser was
hun stemmen niet bestonden
en een rilling was als lood
de horizon een prikkeldraad
waarin kinderen rimpelden
de medemens een bloedhond bleek
vergeven tot een kwelling werd
de ziel verdwenen leek…
Zinvol Natuurgeweld
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 384 kwetterende vogels
spelende kinderen
ontluikend groen
brengen de lente tot leven
de sneeuw is verdwenen;
heeft zich aan de warmte overgegeven,
de natuur staat paraat voor een nieuw seizoen.
ik kom binnen en zie dat de telefoon meldt
dat mijn moeder zojuist heeft gebeld…
zou ze aangifte hebben willen doen
van Zinvol Natuurgeweld?…
land van schaduw
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 1.864 waar een kind zijn tranen
tot de ochtend huilt
nachtenlang
op zoek naar een droom
niet wil ontwaken
in wat is verdwenen
zijn wensgefluister
reikt tot een ster
om wat is verloren
in het land van schaduw
waar zielen verdwaald
dolen in licht
op zoek naar verlangen
een weg in tranen
waar de ochtend ontwaakt
zacht
als een droom…
Schaduwzijde
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 713 aan de maanzijde leggen bomen
zich te rusten op de stenen
van het weggetje langs de zomen
waar de weegbree is verdwenen
aan de zonzijde liggen bidders
lakenlang de luim gestrekt
ingekuild als ridders
hun reptielenhuid bevlekt
aan de keerzijde slaapt een kind
dat niets van dromen weet
van warmte en bemind
tot het zijn naam vergeet…
starende ogen in de spiegel...
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 639 door die ogen in de spiegel
staart zij in haar jeugd
op zoek naar toekomstdromen
haar verdriet nog te gaan
waar herinneringen vervagen
in verdwenen helderheid
een keuze ooit gemaakt
haar wil ontneemt te leven
en zij bevrijd van alle tranen
zichzelf verliest in het staren
breekt het geluid
van spelende kinderen
haar hart
een laatste…
Oude ogen
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 246 ze het hoofd
En ik zie dat
in haar oude ogen
de glans is verdwenen…
opnieuw
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 230 teruggebracht naar een
verdwenen wereld
zie ik de schommel in
het desolate landschap
achter het struikgewas
vind ik het kind
dat zwijgend scharrelt
op droge dode grond
takjes plant in
weerbarstige aarde
mijn verstarde ogen
kleven vast
vast aan wat
verloren ging
de radeloze ratel
helpt me oorverdovend
uit de droom…
Violatie
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 1.328 Klein meisje, onbevangen
Zo puur en zo sereen
Een traan voor wat verdween
In andermans verlangen
Haar kinderlijke pracht
Genomen door de wind
Geen vrouw maar ook geen kind
Gevangen in de nacht
En 's avonds huilt ze zacht
Tot haar dromen haar bevrijden
Uit haar wanhoop en haar lijden
En laten zweven in de pracht
Ze wil alleen maar schrijven…
verborgen wereld
netgedicht
4.0 met 26 stemmen 424 natuurlijk waren er kinderen
zoals ik
ze namen mijn gebaren over
verdwenen in het daglicht
en in alles
wat mijn ziel verlangde
ik fluisterde ze mijn sterven toe
in het midden van de nacht
langzaam kwamen ze dan
uit de hoeken van de kamer
weer tevoorschijn
ze woonden in mijn geheim
in mijn handen
die zich vergeefs vouwden
en al…