inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 38.103):

Spiegel van herinnering.

Ik zou nog wel eens even dat kind
willen zijn dat nooit in mij helemaal
is verdwenen leven zonder zorgen

dat langs het strand liep, luisterde naar
de golven waar ze haar kinderdromen
aan vertelde en haar verlangen.

Fietsen door de bossen met haar
neus in de wind, weer even voelen
hoe het toen was dat vrolijke kind.

Maar ik ben niet meer dat kind en geef
me over aan voorbij gevlogen jaren
nu ik hier weer loop op het strand

als ik kijk naar de zee en de golven.
Ik weet mijn jeugd is voorbij
het is nu een “spiegel van herinnering”

Uit de nieuwe bundel"Spiegel van herinnering"
isbn:978-1-4466-5988-5


Zie ook: http://www.zeelandnet.nl/weblog/data/paulah/

Schrijver: Paula Hagenaars, 18 maart 2011


Geplaatst in de categorie: liefde

3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 167

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)