Alle inzendingen over verdwijnen

doet er niet toe groen, geel, rood, wit of blauw zoet, zout, zuur, zompig of hard Dus als je verkouden bent mijd mij dan als de pest Als je mij besmeurt tussen mijn borsten, breekt de duivel in mij los, wurgen deze handen slaan je met een hamer de grote, holle schedel in steken een vleesmes in het hart breken in een oogwenk je nek Verdwijn…

je verschuilt je als het giet droomt zon in het verschiet je schaduw speelt de hoofdrol ook al wil je dat vaak niet jouw gevoelens zijn decor ze kleuren met verschijnen in belichting zullen ze verdwijnen dan gaat haar stem weer voor ze spreekt van echt terwijl jouw emoties figureren de sterkste zal triomferen ze weet van goed of slecht…

schikken er was altijd weer dat maar je vloerde mij met kracht kreunde in extase genoot van iedere fase verwoestte mij die nacht ik was de slaaf vond jouw passie gaaf je maakte me bedeesder zo werd jij mijn meester je boeide mij met kettingen van vrij tartte alle zinnen haalde me leeg van binnen ik graaf een graf om naamloos te verdwijnen…

we dansten een streep met hoofdletter en punt keurig net tussen de lijnen zij zullen nooit verdwijnen maar wij wilden meer cirkels en lussen draaien wenden en keren alles in ruimte uitproberen kiezen en voelen met oog voor de juiste kleuren harmonie en contrast inspiratie vonkte op volle toeren wij smeedden goud volgens alchemistische…

water hoor gegiechel geschater meeuwengeschetter regengekletter plonsen en plenzen gekeuvel van mensen maar ik voel me eiland op eiland alleen met elementen herzie bewust mijn kinderogen naar huidige tijd in mijn volwassenheid mag ik door haren woelen liefdes aan laten spoelen bij vloed wanneer het vaste land weer trekt wanneer het ebt verdwijnen…

ze stijgen op van m'n papier als motten onzeker zoekend groeien ze in kracht verdwijnen door het venster, zoemen zacht en springen in het diepe, bouwen vlotten ik blijf hier achter met alleen de botten hun vlees en bloed heeft mij al lang de wacht aangezegd, alles ligt nu in hun macht de sleutels zijn verstopt in smalle grotten ik heb verhalen…

Gisteravond zag ik de grote beer Tussen alle andere sterren Schitteren deed hij niet meer Ik zag het al van verre Er zijn er ook zoveel die schijnen Volop hun aanwezigheid Zelfs de grootste sterren verdwijnen Meestal weer na korte tijd Echte sterren kunnen niet vergaan Zo zijn zij geboren Op grote hoogte blijven staan Stralen tot aan…

ik heb mensen zien passeren die met ogen vol bewondering hun godinnen eren zingend dansen zij het samenzijn in een kleurfestijn waarop hemel nog jaloers zou zijn in volle overgave haken zij aan om een extra ronde mee te gaan in uitzinnig vermaak maar de engelen zijn aan het verdwijnen nu de zon al te lang in het glas staat te…

in Samen veel lol beleven maar helaas was dat voor even Ineens stonden daar een paar gasten ons gezellig op te wachten Er was totaal geen aanleiding toe we houden namelijk niet van dat gedoe Ze begonnen ons te slaan en wij maar rennen voor ons bestaan Na enkele schrammen en blauwe plekken gingen de gasten snel vertrekken De verwondingen verdwijnen…

wij hebben de wereld die wij op onze handen droegen kleiner zien worden in het langzaam verdwijnen van verten en horizon stiller in menselijk en omgevingscontact waar deuren sluiten ook vreemdelingen komen er niet binnen daar waar geen nieuw bloed elkaar ontmoet is de reis gedaan ook hoe vee en gewas de cirkel niet halen…

Die zullen niet verdwijnen. Tot zij wil verschijnen. Wat is er met me aan de hand. Dat fijne gevoel aan de binnenkant. Ik weet het al. Ik ben verliefd.…

gesproken zij lagen lichtelijk gebogen op het tafelblad omdat dit voor nu de vrije houding van handen in de zorg is gebleken rust en bewegen zo wordt de dag gegeven en in vrije tijd de hobby verstolen nagelbijt om alles rustig te verwerken monden te moe om alert te reageren in onrust om steeds het beste te presteren dagen verdwijnen…

Maar denk aan Ellen als vogels fluiten en de zon gaat schijnen Want zoiets moois, lief en puur Zal nooit meer uit ons verdwijnen. We zullen je misssen…

Deuren wankelen, ramen verdwijnen, gebroken glas. Ik stap achteruit, seconden kreunen in de goot, de nacht belooft de dood. Ik struikel over stenen mensen…

ik zag je voorover buigen met lange vingers en gestrekte armen naar de horizon wuiven voor meer licht en helderheid de ochtend kleurde al zijn zacht pastel in voorzichtig schijnen waarbij de nacht zijn donker volume liet verdwijnen in een uiterst ludiek spel waar je lach de lange nacht verwarmde met haar verbonden zijn van liefde…

moet maar hij mag dat wel bedoelen hij heeft geen idee wat het met me doet wanneer ik dit toe ga laten nou, berg je dan maar hou me maar in de gaten want dan ben ik nog niet klaar het zal me overspoelen ik zal er in ten onder gaan dat zal ie toch niet bedoelen ik kan het gewoon niet aan ik wil niet voelen dat ik van hem houd dan verdwijn…

mag ik aan uw zachte borsten slapen en spinnend neergelegen in uw armen naar het verre licht van sterren gapen zachtjes me aan het uwe verwarmen mag ik u voorzichtig uit het gras optillen en dat moment tot een puntje verkleinen om door regen en wind in mijn hart te stillen langzaam samen in ons geluk verdwijnen zonder gesproken woorden,…

Langzaam verdwijn je, diep in m`n schacht, kijk in mijn ogen aanschouw,vrouwelijke macht. Er is geen weg terug, beheersing bestaat niet meer, wanneer ik je bezit, zonder enig vorm van verweer.…

En straks, als de zon weer gaat schijnen, en de deken van mist weer zal verdwijnen, zullen de kinderen blij buiten spelen en een wereld van vreugde samen delen. Waarin geen plaats is voor geweld, haat, waar je door de vrede versteld staat. Laat de mist voor de zon plaats maken, zodat de wereld in vrede kan ontwaken.…

uit een van de miljoenen mensen op aarde kies ik die ene splinter uit een grote boom die mijn huid tot bloedens toe doorboorde in een rode vloeiende stroom intense pijn die het lichaam laat schreeuwen het onrecht keert zich telkens weer herinneringen die nooit meer verdwijnen omdat ik aan het einde ben van mijn verweer dromen die…

Zittend op de kaaimuur van deze vreemde zondagmiddag zie ik hen een voor een verdwijnen. Ze kantelen over het randje van mijn blikveld in het draaikolkend keelgat van een zandloper misschien.…

Verdwijn! We teren op verloren dromen Door het luchtalarm versneden Voor wie de straat weigert Rest er nog de goot Of wat daaronder loopt Een darm van beton…

Je bent meer dan variaties op thema: vrouw, vriendin, geliefde en er rimpelen minderen weg uit het leven, terwijl in mijn ogen en rondom de jouwe je jeugd allengs terugkeert en lijnen verdwijnen.…

Zelfs aarde, hemel, ruimte, sterrengruis verdwijnen als ik ander’ sporen kies : de superlijn naar mijn geliefdes’ huis, de godentrein, geen ticket, geen valies.…

frituren is behoorlijk ongezond je moet je volle omvang maar eens meten geloof me, dat is slecht voor je geweten wie zoveel schranst is eigenwijs of blond gelukkig is er nu de au-tomaat met appels, druiven, kiwi’s mandarijnen het Waterloo voor frieten en kroket dus bollebozen doe niet obstinaat en laat die slappe baby-buik verdwijnen eet…

ik bouw een tent waar ik maar wil en kijk door vreemde brillen ik observeer als een geheim agent en zo verdwijnen langzaam de verschillen er groeit een landschap in mijn geest; het went…

jouw duizend stappen worden winterstil verdwijnen maanloos in grote ogen door het treurlied, in mijn ziel bewogen omdat je dode wereld niet rusten wil die avond breekt het licht aan de ramen alsof het allerlaatste weten sterft wanneer je aardse naam de leegte kerft in de zwaarte van een tergend amen zelfs de rozen in het gebleekte veld…

Goeie tijden komen, de slechte tijden gaan, je zorgen zullen langzaam verdwijnen, kijk naar buiten en laat ook voor jou die zon weer schijnen!…

Tranen om het feit dat ik nu inzie, dat mijn weg tot jou langzamerhand vervaagt en zal verdwijnen. Maar nog het meest mijn tranen om het feit dat jij ze niet ziet.…

je handen vol blauwe bloemen straks moet ik je laten gaan verdwijn je weer in moeder aarde vlinder verlost van je loden lijf fladder nu ongehinderd van kelk naar honing hoor ze zingen herinneringen vandaag gaat over jou ik zie je in gedachten grijnzen ik laat je los en zwaai je uit wat ons scheidt een druppel eeuwigheid "je prends…