2051 resultaten.
Relatie
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 537 Onze relatie
Ik probeer hem te lijmen
Hij wil niet plakken…
Verdriet
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 991 Waarom moest mij dit overkomen
met zo'n geweldige vent
zelfs niet in mijn dromen
had ik dit herkend
Wie had dit kunnen voorspellen
dat het zo zou gaan
dat ik in mijn leven
dit nog moest doorstaan
Hopelijk gaat de zon weer schijnen
en is dit verleden tijd
voorlopig kan ik het nog niet rijmen
ben ik op alles voorbereid…
Kerstgedachte
hartenkreet
3.0 met 31 stemmen 1.488 Staan op een stil veld
Na mijn dood ben ik pas mooi
Ik ben een kerstboom…
de sterke plant
hartenkreet
1.0 met 3 stemmen 529 Uit de koude kille grond verschijnt een klein groen puntje.
Ik geef het water, niet een plens, maar voorzichtig
en maak de aarde een beetje los.
Ik haal het onkruid rondom het beginnende plantje weg,
ik zorg dat de zon het niet verschroeit
en dat de kinderen het niet kunnen vertrappen.
Het sprietje groeit uit tot een prachtige plant.
Ik…
Boos
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 4.229 Op de fiets naar school.
Net het huis verlaten waar je graag bent.
Weer een ruzie over onzin.
Huilend fiets je verder.…
Verlangen
hartenkreet
3.0 met 19 stemmen 1.792 Ik ben als een klein vlammetje,
Ik brand van verlangen
Verlangen naar jou
Ik kan het niet laten gaan
Wat als jij me niet ziet staan?
Kon ik het je maar vragen,
Kon ik het je maar zeggen
Maar ik kan het niet…
Beseffen
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 929 Besefte je maar
hoeveel pijn je me deed,
hoeveel verdriet
en stilgedragen leed
je me kostte.…
En toen was ze weg
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 337 Ze wilde dat ze alleen was
Weg van alles en iedereen
Wegvliegend as
Dat ze gewoon verdween.
Ze wilde dat ze in de diepte viel
Zichzelf erin verliezen
Eenzame ziel
het warme boven het koude verkiezen.
Op een koude winterdag
Toen iedereen nog sliep
Was er niemand die zag
Hoe zij de leegte inliep.
Haar laatste woorden waren
Dit is het…
Liefde
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 330 Ineens grijpt het me aan
Ik zie hem nog zo staan
Is er geen liefde in de mens
Is haat en lust de wens
En leidt angst ons leven
Terwijl we zo veel hebben te geven
Een onschuldig leven genomen
Hoeveel moeten er nog komen?
Mijn kreet gaat omhoog
Wie is het die ons steeds bedroog?
Is de mens van nature slecht?
En zijn we als het ware al berecht…
Schreeuwen en gillen
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 117 Ik zou willen schreeuwen,
Ik zou willen gillen.
Alles eruit.
Zodat ik dit alles niet meer voel.
Zodat dit gevoel weg is.
Maar ik doe het niet.…
Bang
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 120 Ik ben aan het huilen,
De tranen rollen over mijn wangen,
Maar ik blijf stil.
Ik ben bang dat mensen mij ontdekken.
Bang dat ze de ware ik zien,
Bang dat ze me een watje zouden vinden,
Bang dat ze een mening vormen,
Dus ik blijf stil…
Pleinstaren
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 96 Al maanden voel ik me niet fijn
als ik alleen ben of als er anderen bij zijn
Zelfs in gezelschap voel ik van binnen een pijn
besef ik nu, terwijl ik staar over dit plein
Zo fijn om niets uit te hoeven te leggen
aan de pleintegels, die toch niets zeggen
Geluk, verdriet: van alles gaat er door mij heen
en het enige antwoord is: steen…
Vergankelijk
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 1.169 Hoe vergankelijk is alles,
het leven, de éne dag nog
volop genieten, van alle
genoegens gegeven, het
volgend moment zónder
afscheid of aanwijsbaar
moment is het voorbij.....
Hoe vergankelijk is het leven?…
traagheid der dingen
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 190 je kent het wel
verlangend wachten
op iets of iemand,
ondragelijk gevoel
versterkt met
traagheid
door tijd,
lijken
uren,
wel
dagen
te duren!…
Valentijn
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 1.744 Vanmorgen schonk ik aan mijn Valentijn
twee rozen, knoppen, op het punt van breken
om niets meer dan vergankelijk te zijn.
En hardop hoorde ik mezelf toen spreken;
'dat elke roos symbool staat, wit en rood,
voor al wat veertien jaren is gebleken.…
Ongezochte vondst
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 123 Jij, die weet dat ik geen onbeschreven blad ben
maar getekend door woorden
mij kunt lezen nu ik naakt voor je lig
en ik mijn ziel in je lichaam schrijf
Jij, die behoedzaam de blaadjes van mijn hart
omdraait als ik er hardop uit voorlees
ezelsoren vouwt in mijn kwetsbaarheid
zodat ik weet waar ik gebleven ben
Jij, die weet hoe je onderhuids…
verhit
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 703 de waaier wuift aldoor naar mij
gericht op geringe verkoeling
in deze bedompte benauwdheid
weet ik niet hoe jou vergaat
maar met hitte heb ik weinig voeling
het maakt me suf of lamlendig
een soort ingedeukte zak
je blijft daar zo in hangen
opstaan kent slechts ongemak
ook het denken blijft gevangen
of gaat vertraagd van hak op de tak…
uniek
netgedicht
3.0 met 26 stemmen 360 (de traagheid van het onvermijdelijke)
ze volgt de ogen
van de wind wanneer het regent
op zijn rug
hij deelt verhalen
als het meest nabije in hoeken
van vreemde huizen
ik hoor haar gaan
en graaf de maan uit
ze is de nacht, de schaduw waaruit
het licht kinderen baart
dichter bij de waarheid en liefdeswoorden
die de stilte…
Vergankelijkheid
hartenkreet
4.0 met 18 stemmen 914 Als de schoonheid van een witte lelie
bloeiend in haar pracht en praal
Zacht verspreidend een aangename geur
is zij de schoonste van allemaal
Maar als haar schoonheid begint te tanen
zij langzaamaan verdort
Is zij niet meer
de schoonste van haar soort
Zo is het ook met ons leven
het gaat zo snel aan ons voorbij
We hebben tijd gekregen…
Vergankelijk
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 690 Op sommige momenten
In mijn leven
Voel ik mij een pluisje
Een stukje paardebloem
Varend in hogere stromen
Hulpeloos hangend in de wind
Niet meer dan een seconde
Een tel, heel even
Voel ik het geluk
Dat ik ooit had als kind
Het is niet aan te geven
Dit bijzondere gevoel
Het komt ook nooit gepland
Altijd maar heel even
Onverwacht, gewoon…
Vergankelijkheid
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 362 Wit op aarde van boven onttrokken
gekoelde witte vlokken
dwarrelend in spagaat
van morgens vroeg tot avonds laat
Een dek gespreid in vele dagen
geluidloos in vele lagen
dan treedt er in de dood
de dooi geeft zich bloot
Transformatie als melder
het wordt glashelder
het aardse wordt weer zichtbaar
wit verschijnsel is verdwenen
water neemt…
Vergankelijk
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 437 Je ogen smelten in hun duister licht.
Je koude haar is een doorwaadbaar weefsel.
En op je nauwelijkse lippen ligt
De oude dauwglans van je lauwe speeksel.
Je siddert en uit trillingen bestaat
Je naakte slaap. Bijna alsof je luistert
Of aan mijn niemands mond een kus ontstaat
En ik mijn adem in jou adem fluister.
Of huiver met mijn lippen…
de vergankelijkheid
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 542 het verval ten voeten uit
als bij de oude romeinen
de opkomst, bloei en teloorgang
zo kwamen, zagen en gingen
ook de Spanjaards
zij lieten een afdruk na in de tijd
het lief, doch vooral leed
uit overlevering waarbij lijfsbehoud
en hongerklap
schering en inslag waren
een stukje historie in de volharding
van een gemeenschap
zomaar ergens…
vergankelijk
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 532 de bode schreef vooringenomen in
de bede kerkte ons huwelijk
de aubade schrok van onze leeftijd
onwijs oud geworden
en daarna dood,
gewoon, uit elkaar gevallen…
vergankelijkheid
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 1.732 schijnend voor verval en dood
zie ik een glans, die ons na lichtjaren bereikt
wellicht gebroken in het tijdsgewricht
eeuwigdurend, zoals het hier op aarde lijkt
een vast punt van duurzaam schijnend licht
licht, dat misschien al lang niet meer bestaat
want wat wij zien, ligt buiten ons bereik
geen kans dat dáár een mens ooit sporen laat
ik zie vergankelijkheid…
Vergankelijkheid
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 356 Mijn leven is vergankelijk
Elke dag een beetje sterven
Maar morgen leef ik nog
Om de stand bij te houden
Hoog jubelend beklim ik de zonnebloem
Licht geworden door de barometer
Bezin ik helemaal te loor
Zak ik af naar de goudsbloem
Passeer de metafoor
Ik schat mijn kansen in
Haal ik deze lente
Of bak ik zo bruin
Dat men mij begraaft
Onder…
Vergankelijkheid
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 1.017 De roos is uitgebloeid
En haar geur verloren
Flonkerend rood nu bruin
Verradend haar eerzame leeftijd
Een tijdsmoment in kleur
Toont ons schoonheid van weleer
En weerspiegelt het onherroepelijke…
VERGANKELIJKHEID
poëzie
3.0 met 9 stemmen 3.689 De maan staat op de Yo Mei-berg, een boordevolle schaal;
Zijn glans vloeit in de oeverdamp en wordt daar droef en vaal.
Lang leefde ik met je in deze stad, vannacht moet ik weer varen.
Soms heeft een mens volmaakt geluk, maar kan het nooit bewaren.…
Vergankelijkheid
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 794 Een ongebreideld verlangen
naar dat wat komen gaat
niet stilstaand bij het hier en nu
ga ik fantaseren over de werkelijkheid
en realiseren dat het een droom behelst
die in ons allen vergaat
ons verenigt en pas de aarde verlaat
vergezeld van het wezen waarin ze bestaat…
vergankelijkheid
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 831 vandaag verliest
het kind in mij
vandaag verliest
het kind in mij
opnieuw de hoop
die blijkt,
al kon hij het weten,
verborgen
in een
onlosmakelijke knoop
van liefde en
zorgen
alhoewel gedragen
door een prille ochtend
ligt het duister op de loer
waar allengs
onder de onbereikbare zon,
de verwachting sterft
wat dan het…