Alle inzendingen over vergeet

Een verboden liefde Samen voor heel even Samen in het leven Hevig verliefd Blind voor wat komen zou En mij achterliet in de kou Nooit zal ik je vergeten Al moet ik nu beter weten Denkend aan die ene keer En daarna nooit meer Jij koos toch voor haar Verliefdheid maakte ons blind En bezorgde ons een kind Die ene keer Vergeet ik nooit meer…

Je bent ongemerkt binnen in hem geslopen neemt steeds meer bezit van hem waardoor hij het niet meer weet en langzaam alles vergeet 'Waar moet ik heen?'…

Je zult maar jarig zijn op deze zonnige dag je zult net Edith heten, 'k vergeet nooit hoe 'k haar voor 't eerst zag, nee, zal dat nooit vergeten! En ineens is Edith toegevoegd, aan de groep van 50+ want Sara zit er nu ook bij en zo is ze nu vijftig jaar dus! Van harte meis, een fijne dag dat je 9 augustus maar lang vieren mag!…

Inkomende raketten sirenes loeien de ogen wijd open vol afschuw om ‘t geweld in Jeruzalem Zoete schoonheid roos van Sharon gouden stad van herinnering met de man op de ezel die hier de poort binnenreed Och Jeruzalem stad vol leed indien ik u vergeet zo vergete mij mijn rechterhand Zo sprak het Woord in dit Heilig oord…

naar de zon de zomertijd is heus nog niet vergeten veel regen hier, tsunami daar, orkaan zodra het kan verkas ik naar de maan…

De stilte is voor eeuwig Geen woorden uit jouw mond De dood heeft jou verslonden Voor altijd is het stil Ik zal je niet vergeten Voor altijd in mijn hart…

Vergeet je problemen gooi je sombere gedachten weg als oud afval als onkruid uit een verwilderde tuin…

Tai Mahal Weet je lief dat ik altijd aan je denk blijf dromen zal je me niet vergeten want het onweert alleen als het regent…

Nachtschaduw geeft stilte diepe voelbare emoties duurzamer in innerlijk dan het winterwitte van het vergeten daglicht.…

En ik draai en ik draai met de rolprent mee en ik draai vergeet mijn levensloop te kaften en ik draai vandaar aan al mijn ezelsoren.…

(tanka) er was een vlinder in mijn bloemen bloeide hoop maar ze vloog voorbij toen de zon vergeten was haar vleugels te verwarmen…

Ze worden sikkeneurig, ze worden depressief ze worden onhandelbaar ze worden negatief ze worden onverstaanbaar ze worden onuitstaanbaar en dat allemaal omdat: de zon vergeet zich te laten zien!…

Een inwoner uit het Brabantse Eethen Was het regelmatig eten vergeten. Omdat hij nauwelijks at, Werd hij zo mager als een lat, Nu is hij voor altijd uitgegeten.…

pak je biezen pak je spullen het draait niet om de snelle pas enkel weten niet vergeten wie ik ook nog even was…

Probeer je (weer)te vergeten..... Anders blijf ik eeuwig op je wachten.…

Mensen gaan allerlei afspraken maken om zich er aan te houden maar vergeten dan de basis gewoon van elkaar houden!…

Deze regels zijn voor U die ons zag en ziet, En telkens laat weten Dat U ons nog zag Toen we onszelf allang Waren vergeten…

vergeten klompen gevangen in de ledigheid van een parkeerplaats wie heeft ze gedragen wie zal ze missen en wie o wie gaat ze wellicht nog gebruiken…

Belangrijk is dat je het licht niet zult vergeten als de vogels naar de warme streken en de stormwind langs je ramen giert…

Belasting denkt alles te weten Het punt is dat zij veel vergeten Want voor je het weet Is wat toeslag heet Een fraude die jou wordt verweten…

wanneer de meeuwen sneeuwen kan je het wel vergeten dat is oude volkswijsheid alleen weet ik niet meer van welk volk…

anderen om alles zo te laten of de wereld te veranderen ik schrijf om te herinneren maar ook om te vergeten want alles wat ik schrijf heeft diep in mij gezeten…

De verandering, die zoveel verhult, is die van vergeten rituelen. Het is Alzheimers’ bestaan dat de broze leegte vult, die wij voortaan moeten delen.…

zij zijn vergeten om hun outfit affiniteit en ziel te geven…

chaos op twee benen gedachten in de wind een acajou 'k-vergeet-je-welletje dat geen enkel kattebelletje met haar afspraak verbindt zo zegt ze, zo vergeet ze zo belooft ze en zo weet ze dat geen enkele agenda haar belofte waar kan maken maar één sorry van dat smoeltje en ze meent het, want dat voel je dan wil niemand (dus ook ik niet)…

Chrysanten dan maar roestbruin of sappige vruchten wil ik met jouw zachte liefde op mijn wangen staat geschreven door dit leven boze woorden verre oorden door het noodlot niet vergeten Chrysanten dan maar okergeel zoveel geweten of zoete dromen wil ik met jouw zachte liefde op mijn tenen staat geschreven door dit leven vergeten…

trekt de muts nog meer over zijn bevroren oren er hangt 'n ijspegel aan zijn neus zo koud was het nog nooit te voren baant hij zich 'n weg door het vergeten oude bos waar niets meer groeien kan op het bevroren groene mos vervreemd van donkere bomen koud de rilling over z'n rug uren lopend in foute cirkels vergeten hoe de weg terug…

Je hebt diepte leren vragen in nachtelijk duisterdwalen na grijs vergeten dagen verscheen er weer een zonderling in de met mist omgeven spiegel toverde de maan een glimlach en in brieven, nooit geschreven bekende je het verlangen naar haar in het vermogen van vergeten dwaalden herinneringen terug naar haar hart bij de kust na omzwervingen…

- als een verweerde steen die eraan herinnert dat je vergeten bent…

zagemeel al vissenvoer verzonken in vale vijvers doorboorde eksternesten, onttroonde kruinen, verlaten lijsterplaatsen alleen kraaien krassen de ziel met grafschriften anderen dan ik vergeet je niet landman gaat stil voorbij hier rust een leven totaal vergeten laat me zonder vergeven vergroenen door regen en ontij mijn naam…