Alle inzendingen over vergeet mij niet

steeds schroeit slecht nieuws langs kwetsbare plekken ik heb niets om ze af te dekken mijn stenen schreeuwen hun vergeten uit in de woestijn van mijn leven ik heb ze achter gelaten omdat ik hun zwaarte niet meer kon dragen want de meute jaagt de schaduwen na van verblekende sterren ik ben de eenling zonder taal die stilte spreekt…

Een stralende glimlach, op je gezicht is net als elkaar begroeten, een sociale plicht Vergeet niet dat anderen naar je kijken moeten bovendien...…

Vergeet wat je zo graag vergeten wil: het glazen muiltje en de vlekken van verschoten bloed. Het nabeeld van een achterhaalde droom: de prins die nooit komen zal, de kikker nodeloos gekust. ------------------------------------------ uit: 'Entre deux mers', 1997.…

valse hopen Het is nu over, ik ga verder lopen Ik ben je nog niet vergeten En heb mezelf nog niet vergeven…

Een ridder reed eens door een woud Hij was moe en had het koud Er spookten lijken door zijn hoofd Wier leven hij eens had beroofd Verbijsterd bleef hij stokstijf staan Door schoonheid zichtbaar aangedaan Want hoor, daar zong een nachtegaal een herinnering… een vergeten taal Het oude lijf werd prompt vergeten De spoken floeps uiteengereten…

levend is alles wat je nog weet van wat er destijds is geschreven en dood dat wat je niet meer weet bijvoorbeeld de verzen van vergeten dichters...…

In dat hele even leven in het korte daglicht zien heb ik beseft en goed begrepen dat je heel veel van me houdt ik word nooit jouw grote vent wat is het erg je moeder missen maar vergeten zal ik niet dat het korte daglicht zien in mijn hele even leven mij voor eeuwig jouw liefde heeft gegeven ook Pappa zal ik nooit vergeten laat hem mijn…

Wat je denkt van liefde te weten Dat zou je met liefde vergeten Als je in de oceaan werd gesmeten Van het spiritueel gemoed Want de jammerende kreten Van je hart opengereten Wat je anderen hebt verweten Is wat je zelf doet… Hoe jij voor de wereld wilt heten De angst om te worden vergeten Het blijft toch aan je vreten Al houd je jezelf…

de kaars te ontbranden worden de knuffels nat van de regen, daar op die onheilsplek, maar vergeten, dat worden zij niet, ondanks dat de kaarsjes niet meer branden!…

Lieve Jesse, ik heb je zo gewenst dat wil ik je even laten weten dat begrijp je vast nog niet maar later zal je me niet vergeten Lieve Jesse, je hebt een deel van mij dat wil ik je even laten weten Daar is niets mis mee dat gaan we niet vergeten Lieve Jesse, ik hou heel veel van jou dat wil ik je even laten weten je bent een geschenk van…

Nooit zullen wij je vergeten lief meisje, want je blijft heel bijzonder voor ons.…

er zijn soms fragmenten van mijn vergeten lente waarin de waarheid zich uitbeeldt in een onaanraakbare gedachte als ware die van zelve vervlogen maar dat zij soms onverwacht het onzegbare met mij deelt…

en daar wel een winkeltje staan Wat wil je wil je leven of wil je weten Wat de een met de andere heeft gedaan Marokko leef en vergeet en maak wat van waar je bent ontstaan…

In het donker van de vragen die altijd wachten en de stilte die niemand vergeet is de grootste twijfel de gedachte en de droom die zonder het leven niet meer ontwaken wil waar de dood slaapt en het licht niets meer verandert…

Ik zal je nooit vergeten. Maar een toekomst lag in ons verleden.…

Het verdriet is niet vergeten Het doet nog altijd pijn Maar alleen door vrienden Kan dat ooit verdwenen zijn Vrienden maken me sterker Sterker dan voorheen Hoe kon ik ooit zo dom zijn Dit kan ik nooit alleen..…

En bén je dan een van die abnormalen Vergeet je nóg je neuzen op te halen!…

Het geluk zwelt in me op als een ballon naar de hemel Jouw adem in mijn hoofd zorgt dat ik mijn stem vergeet Alleen eindeloze zoenen met jouw spiegelbeeld kunnen me nog gelukkiger maken…

blinde vlekken dode hoeken in mijn hoofd geheugenlekken herinneringen uitgedoofd schier onwetend wat de dag hierna mij biedt snel vergetend … en zelfs dat onthoud ik niet…

en de sterren die ik tellen zal. ...Om het niet te vergeten... De ervaring is, ongelogen, wat ik elke nacht zou willen... Ik open langzaam mijn ogen, ...en ben nog aan het rillen....…

De dauw op het gras Doet alras De dorre dag Van gisteren vergeten De tranen der natuur Doven het vuur Van vaag verlangen Voor zeker een minuut of tien…

Herinneringen koester ze diep in je hart Beleef vergeten momenten voor een nieuwe start Met weemoed een glimlach wordt vroeger vandaag Maak van heden de toekomst zonder gewetensvraag?…

Als ik niet in je ogen had gekeken had ik nooit geweten dat er iemand bestond met zo een ondoordringbare blik Omringd door liefde en positieve energie Nooit geweten, snel vergeten dat de wereld zo mooi kan zijn…

Het is troostend te weten Dat er toch mensen zijn Die je vrienden willen heten Het is troostend te weten Dat vrienden je niet vergeten Willen luisteren naar je pijn Het is troostend te weten Dat vrienden er willen zijn…

Weer voel ik warm mijn vaders hand en hoor zijn stem in mijn gedachten, als ik de geur van spijkers in een roestig blikje ruik, die lang vergeten in een schuurtje wachtten…

de stilte de storm beiden razen van oever naar oever op weg naar wat vergeten is wat verstild is wat nog open moet herstellen net zo lang tot klaarheid schijnt en rust mag zijn…

De tranen in mijn ogen laten zien hoe ik je mis de woorden op mijn lippen vertellen wat vergeten is over dagen en weken, momenten van geluk de liefde is geweken de herinneringen...stuk…

ben ik een schim slechts uit een verdrongen verleden wordt mijn naam heimelijk de gedachtenis geleden ontkenning van het wel zijn tegen het beterweten in doch het bloed stroomt waar het niet gaan wil het laat je niet vergeten.…

Een ambtenaar in Brabant is ontrouw Als homo kun je het bij hem vergeten Maar heeft hij niet altijd al wel geweten Dat er meer is dan tussen man en vrouw? Toch is zijn tegenstand wel logisch want Hij is een man van burgerlijke stand…

Tour de France Tour dopage Floyd uit Amerika Zabel, der Jan enzo wisten van niets Vergeten is één van de nevenverschijnselen Epo stijgt ook naar het hoofd op de fiets…