Alle inzendingen over verhalen

Hoe kon je in godsnaam luisteren naar mijn verhaal terwijl je de oorzaak was van mijn angstdromen zo lang op slot te lang gezwegen omdat ik mij zo schaam nu vertel ik het allemaal durf ik dan eindelijk recht op te staan met eigen macht en kracht te zeggen nee je mag nooit meer aan mij komen de heilige doofpot zal ongenadig open gaan…

Op de wurft, verhalen, oud als de branding. “Hier, waar de vuurbaek waakt begon et.” Generaties die hard werkten. Hun blik vaak gericht op de zee, waar familie soms bleef. Verhalen over voorvaderen die de zee trotseerden voor het avondmaal. En als het water hoog staat is er steun van handen.…

Ach, laat dit toch een Broodje Aap-verhaal zijn…

De schrijver die alles was, hij verklaarde plechtig, voor een volle zaal: In alles, schuilt een verhaal. Dit is niets, dus genoeg, om te hebben gekregen waar u om vroeg. Met deze aanhef nam hij afscheid, groot in performance, voor hem een kleinigheid. De recensies waren als zijn boek, alleen een omslag, vol van niets.…

Onuitgesproken zinnen, vertellen hun verhaal, tussen de regels door, ik lees ze allemaal. Voorgevoel en weten, wat er komen gaat, angst, pijn , verdriet, is wat het achter laat. Huilend, moe gestreden, buig ik uiteindelijk mijn hoofd, en leg me neer bij dat niet kan, waarin in altijd heb geloofd.....…

behoedzaam kijk ik door je ogen lees de woorden van weleer ieder verhaal blijft ongelovelijk elke vertelling doet me zeer maar nimmer heb je mij bedrogen of ooit ook maar een keer verveeld want elke keer wanneer ik kijk aanschouw ik in jouw ogen mijn spiegelbeeld…

Wij waren aan het meer van dromen in de schaduw van de treurwilg, vissend naar gedichten, grappen en verhalen wij waren soms heel stil en keken hoe de eenden cirkels op het water dansten in onze kamer dat een universum op zichzelf was geluk als origami hart varend op je lachrimpels, wij waren...…

Zijn woorden Als het verhaal van mei Tot ver voorbij De verste uren.... En later Bij een glas wijn -one for the road- Hoe zij toen wist Dat dit kon: Hun zomer zou langer, Veel langer dan één lente duren.…

wensen wie heeft ze niet van jong tot oud bij vreugde maar ook verdriet het gewicht in goud uitdrukkingen, we kennen ze allemaal er uitdrukking aan kunnen geven dat is een ander verhaal ik laat mijn gevoel spreken als stem op papier steeds weer een goed teken schrijven, met alle plezier…

Men put hier uit een diep verleden; een sterk verhaal in droeve onvertaalde taal. Ik hoor. Een druppel zoekt zijn weg op de beslagen ruit. Het rotten zet maar door. Mos groeit in de reten van deze wrakke schuit.…

Men put hier uit een diep verleden; een sterk verhaal in droeve onvertaalde taal. Ik hoor. Een druppel zoekt zijn weg op de beslagen ruit. Het rotten zet maar door. Mos groeit in de reten van deze wrakke schuit.…

in mijn verliefdheid steel ik zalige stonden jouw lachen in mijn bed vertellen jouw handen mij verhalen op mijn huid ik adem jou en je warmte langzaam in en uit de dag klop op nog onbekende deuren tot onze blikken zich wortelen en zich verrukking uitbreidt diep onder mijn vel.…

ze grijnst hem bevrijdend toe als hij bemoedigend naar haar lacht wanneer ze woorden verhaspelt hij denkt mee als ze vergeefs zoekt naar juiste combinaties verwarring vertelt een eigen verhaal maar hij tovert het hare naar boven en zij heeft hem lief omdat hij de taal leest waarin haar woorden geboren worden…

komen en gaan ik ken het verhaal ik heb het zowat geschreven zo bleek als de maan zonder moraal ik heb je de wereld gegeven schreeuw moord en brand maak me van kant hallo de andere zijde kom bij me terug liever zoeter en vlug zodat ze ons weer gaan benijden…

de cadans van het verhaal sleept me mee door het ritme vragen wellen in me op als borrelend bronwater uitspraken van Pascal Mercier denderen door mijn hoofd zijn taal dreunt oorverdovend door in mijn bewustzijn ondanks alle spoorboekjes blijft de mens ontoereikend n.a.v; Nachttrein naar Lissabon…

Je hebt mij doodleuk uit ons verhaal geschreven Ik mag het dus met terugwerkende kracht niet mee beleven alsof je een foto in tweeën scheurt en mijn helft gewoon even wegpleurt Het is maar goed dat ik niet jouw fijne gevoel heb gelukkig maar, anders had het me misschien wel pijn gedaan.…

ik zag in je lach een glimp van je ziel hemelse schoonheid voorbij de schaduw van leven mimiek componeerde blijdschap uit stukjes geluk je ogen straalden een zomerse zon in uitbundige verhalen op dat gouden moment wist ik dat onze liefde eeuwigheid kent…

het liefste zou ik je uit dromen lichten jij man in mijn verhaal mij blozend aan je op gaan biechten in onverbloemde vrouwentaal mijn bloeiend lijf seringen laten geuren bloedmooi mijn lippen verven en mijn lokken zilverwit als jij dan nog de plooien weg wil strijken dan restaureer ik dit gedicht…

hoeveel woorden heeft een taal wie telt ooit de zinnen van een verhaal al wat mensen denken, voelen proeven, zien en horen dieren, kleuren, planten en geluid zelfs het kleinste stofje draagt een eigen naam zesentwintig tekens kleuren ons bestaan…

Gemis van een maatje Gemis van iemand die je kunt vertrouwen Gemis van iemand waar je al je verhalen kwijt kunt Gemis van iemand waar je al je problemen mee kunt bespreken Dat gemis is onbeschrijfbaar Dat gemis heet liefde Liefde zonder grenzen voor elkaar Liefde onbegrijpelijk maar onmisbaar…

Waar de kou weer spreekt ben ik het verhaal dat begint met de wens die de wakende dag vraagt om elke eenzame echo te veranderen in een belofte van warmte en gebaren die elkaar vinden met een liefde zonder zwaartekracht en ogen die beloven dat woorden van afscheid niets meer zullen uitdoven.…

Je ogen stralen geniet van de verhalen over het verleden want je weet niets meer uit het heden die informatie ben je kwijt je leeft weer in je kindertijd Je fragiele handen pakken mij beet en ik hoop dat je het toch nog weet dan zeg je blij verrast wie ben je ben je een gast het verliezen van je geest maakt mij angstig en bevreesd!…

In mijn hart, schreef ik verhalen hoorde er ook mooie melodieën als het licht me weer verwarmde. In mijn hart zweefden akkoorden ze dansten van vreugde, maar bij het verdriet verstilden alle klanken. In mijn hart klinkt nu een lied vol met warme zachte tonen, samenspel van het gelukkig zijn.…

Hij groeit en bloeit, aanhoort geduldig mijn verhaal. Hij weet: er komt een dag dat ik hem eigenhandig vel en hij vermalen wordt tot pulp. Ik schep papier, hem geef ik alle eer: Plantin-Moretus drukt ons beider leven af.…

Geen verhalen over afkeer, over waanzin of grote trouw: ik verlang naar toen terwijl ik ouder word. Ik denk nog veel aan jou. --------------------------- uit: ' In de piste', 1984.…

Het smeltend hart van ijs is een ander verhaal: het wordt groter, klopt zachter en zet de deuren open.…

Op wat haar Hangplek is Vertelt zij Haar verhaal, Tachtigjarige Diva die terugkijkt Op een turbulent Bestaan, door Beroertes teruggeworpen Op haar naakte zelf, Heeft zij geleerd Te leven met de Beperkingen die haar Werden opgelegd - En gaandeweg haar Evenwicht gevonden, Na een voor Haar doen drukke Dag leerde ze…

de weg naar kerst in uitgebaat door sterren van de straat een stal die leeft wordt nu verboden door menselijke goden kribbe en het kind zijn curiosa en antiek voor wie ze vindt wij etaleren slechts de buitenkant in pracht en praal de boodschap die om vrede smeekt is een diep weggestopt verhaal…

Er heerst complete chaos in mijn hoofd alles buigt krom om mij heen mijn hart voelt zwaar en ik ken mijn plaats niet meer ik ben stom geslagen in mij raast een storm en hij wil maar niet gaan liggen ik ken de uren, dagen niet meer ik verdwaal in de straten van de stad en het ergste is dat ik hun verhalen niet meer ken.…

Ik zie het in jouw woorden Maar ik ben bang jou weer te storen Ik weet dat er iets aan de hand is Dit is iets waar ik mij nooit in vergis Ik lees in jouw woorden een traan En vraag me af.., waar komen ze vandaan Ik wil het je niet vragen, omdat ik je niet wil storen Maar weet dat ik altijd, altijd jouw verhaal wil horen…