Alle inzendingen over verjaagd

heil-begerig oog belijden Een geloven, dat hoog boven werelds vrees En hel en dood en wat het meeste dees Tijden onteert: kil onverschillig lijden Van weedom, hief tot 't hoogste heil verbeiden, Des dervend nu doolt menig hart als wees; Dan voel ik in wie nu dichtste bij mij woont Al schijnt ook de aard van heiligheid verlaten En 't schoonst verjaagd…

Die ander heb je al verjaagd: Groot machtsvertoon van blazen en gegrom Je flanken golven lijnend waar je nagels ingetrokken sluiks kussen door het scherpe gras Ik reuk je geur Beleef je geur Intens Ik doe alsof Hoewel mijn warme vacht zich spinnend wuivend spant over vezels van een wonderlijk verlangen Doe ik alsof Je bent er niet…

getijdenstroom groeit de parel in het ondiepe duister waar de zon de strandglans doet ontwaken uit z'n droom zo hervindt het woelig zand 'n nieuwe bergplaats, 'n haven voor een verweerde ziel waarlangs m'n levensstroom ook heeft geleid, nergens vond mijn vluchten meer asiel en telkens als ik dat troostend land weer moet verlaten, voel ik me als 't verjaagde…

We zijn verjaagd uit die tuin we zijn veroordeeld om het opnieuw uit te vinden, om in die tuin, onze tuin van littekens bloemen te plukken van bloed, om die bloem een woord te laten zijn woorden die branden in het geheugen, om bloemen te cultiveren tot levende juwelen om daarmee een hals te versieren.…

Wie de beloofde glans van z'n toekomst doorstaat, draagt een bloeiende woestijn in zijn ogen en verjaagd de schaduwen tot aan de dageraad.…

Op de weg, Langs de heg, Met een houw en een stoot De dragonders verjaagd, en de markgraaf gedood, Om de buit! En die buit Is mijn bruid, Mij gekocht met m'n staal, En ik voer, als een veer, met mij mee haar in 't zaâl, Naar de grot!…

waart gij nimmer door het Christendom verjaagd! Nooit trok ge, in hoge nood om onderstand gevraagd, Met loden schoenen voort; nooit hebt ge uw Vriend verlaten. Gij zijt de steun des lands, de band der onderzaten. De rampspoed juicht in 't leed, als gij hem onderschraagt. O zuil van 't echtgebouw! o schoonheid, nooit volprezen!…

Mijn stad wat eerder een rijk van stinkend water was, het geloof verjaagd door de kronieken van eeuwen, gedompeld in een verhaal soms ingetogen, de wet te brengen in schuilkerk van de taal de wachters van de grachten hun huizen gekroond, door menige carillons bespot, beklad door duiven waardoor de beelden levend bleven in een mondiale…

Altijd wel weer iemand die ons belaagd Of een buurt die gays verjaagd. In een restaurant worden genegeerd Of op het werk niet worden geaccepteerd. Op je werk staart iedereen in het gebouw naar jou Er gaat een enveloppe rond met je geaardheid, zo flauw.…

onder de voet gelopen ongewapende gezinnen worden aangevallen gebouwen kapot geschoten de dictator regeert met nietsontziende hand de leider smeekt Europa om hulp met samengeknepen billen vergaderen zij, over wat wel, wat niet weeshuizen, ziekenhuizen worden aan flarden geschoten, moeders overlijden, evenals de toekomst bloed kleeft…

Daarin plaatste hij een zwembad en dat kostte hem een fortuin Buurman had geen zin meer om naar het strand te gaan Want om daar te komen moest hij uren in de file staan Die nacht werd buurman wreed gewekt door krassend krijsend schreeuwen Want op het water van het zwembad dobberden wel tachtig meeuwen Toen hij die tachtig keer had verjaagd…

van God verlaten oorden die Sfeer, rumoer en energie ontberen Maar het bleek anders na mijn arriveren Want wat een bruisend dorpje trof ik aan De straten bleken vol publiek te staan En grote groepen waren aan het zingen Terwijl ze in lantarenpalen hingen Een ander drukke bezigheid voor velen: De openbare ruimte herindelen De koude werd verjaagd…

vorst door saletjonkers verraden de ketterse bisschop onthoofding getekend decreet van de rechtbank gekanteld de dobbel onder een vilten hoed het oordeel gestorneerd door falsaris tot vogelvrij gewend veinzend dwarrelend dwaalspoor van kwikzilveren zwaluw wijzend de doortocht naar regenboogpoort gemaskerd gevlucht onder stervende klaagzang verjaagd…

Oncoloog Tja, u gaat dood meneer Bloedwaarden liegen niet Maar er is chemo Die sterven vertraagt Met wat hormonen en Prednisolongebruik Worden de gieren Voorlopig verjaagd Boos Lelijke kankercel Deel je en deel je maar Tot ik mijn ogen Uiteindelijk sluit Dringt het niet door tot je Kaninefatenbrein?…

Hun schimmen komen en verglijden, In 't niet verjaagd, door wat, door wien? Wat zijn ons lijden en verblijden In 't licht der eeuwigheid gezien! IJdel zijn treuren en verheugen, Des harten durende ebbe en vloed, - Want leed en liefde zijn maar vleugen Van de eeuwge vlam, die teert en voedt.…

Geen kant konden beide katten op, Laat staan dat ze verjaagd werden door Dhr.…

* recht = goed * mijn vliegend wild gezicht: mijn neiging om voortdurend rond te kijken * licht = veranderlijk, wispelturig * vars = vers * wars = afkerig van * dat werd ik vroed = daar kwam ik achter ’t Oog doet mij kort beminnen een frisse, zuivere maagd; Een bruinoogd’* koninginne heeft deze weer haast* verjaagd.…

geïrriteerd, zenuwachtig, prikkelbaar, vleugellam, doof, blind, verblind, ingevallen, slaperig, vermoeid, belabberd, ongelukkig, ontspoord, verdwaald, waardeloos, nutteloos, hopeloos, ontmoedigd, versleten, misbruikt, aangerand, donker, aangeslagen, uitgeleefd, uitgebloeid, verlept, uitgezongen, afgedaan, overbodig, geweest, gedateerd, ongewenst, verstoten, verjaagd…