Alle inzendingen over verschrikking

Al die energieverspilling Na het teruglezen van mijn creaties Al mijn woede en frustraties Op papier een levenloze uiting Verschrikkelijke gedichten Alle behalve één Die ene dichterlijke edelsteen Die ene die wonderen kan verrichten Die ruwe diamant is nu geslepen Ik wil nooit meer een akelig gedicht Eén die bevriest en verstikt Ik…

We hebben het gehaald ondanks de hevige pijn, we hebben alleen nooit geweten dat het zo verschrikkelijk zou zijn. We zullen je missen de rest van ons leven, want verdriet blijft voor altijd en niet voor even.…

Wat kan een mensenhart nog dragen als kettingzagen komen aandraven en snijden in het zo gewilde leven zodat ik mijn eigen boek wil sluiten Oranjebitter, de smaak van een onbekommerd bestaan heeft plaats gemaakt voor zure wijn waarvan het bezinksel de golven worden van deze aardse oceaan laat de slachtoffers de vruchten wezen waarop wij…

Het komt allemaal door dat verschrikkelijke wijf, Ik weet dat ik je nu niet meer kan zien, Maar ooit op een dag zullen we weer samen zijn. x…

(Verschrikkelijk Gezicht!) Mijn haren vallen "boem" van mijn hoofd. Ze vallen zomaar "boem" op mijn trui. Ik kan de hele dag wel bezig wezen haren van mijn trui te vegen. Soms zakt mijn voorhoofd over mijn ogen, ontneemt op die manier mijn blik. En buig ik mij een keer voorover hangen er wangen in 't gezicht.…

om durven kijken projecteerde in slechte tijden vrolijk zijn om blij van te worden in al die tijd hoefde ik niet te weten wat ik van mezelf en anderen heel snel wilde vergeten nooit heb ik erbij stil gestaan zag bij mijn voeten ruïnes langsgaan van het gebeuren die dag nu moest ik wel kijken naar alle lijken die vogel verschrikkend…

op de berg Nojin Gangzang vele valleien gaan van Lhasa zeven duizend meter hoog zit witte sherpa Tabula Rasa roerloos in de wacht voor de verschrikkelijke Kerstman Yeti Eeuwig zijn Sneeuw God vergeten stil kwam daar een stip steeds naderbij yakboterlampjes flikkerden hoog op Tabula Rasa ratelde onbewogen op hete kolen met zijn gebedsmolen…

Alle vaders met een dochterlief zonder loverboy – Zend haar gauw een kaartje met een anonieme groet Dat maakt ook haar Valentijn een klein beetje goed…

Ik heb jou verschrikkelijk zien lijden en je alleen maar achteruit zien gaan Je glimlachte om wat mensen zeiden doch ’s nachts in stilte gutste ’t traan Ik heb jou verschrikkelijk zien lijden wijl geen klacht over je lippen gleed Je onderkende ‘t naderend bevrijden ’s nachts in stilte vond je ’t te wreed Ik heb jou verschrikkelijk zien lijden…

Hoe verschrikkelijk draaien de valse ogen van de dictator.…

Een valse start is niet erg, maar verschrikkelijk -- is een vals einde.…

Jaloezie is een verschrikkelijke ziekte waaraan alleen mislukkelingen lijden.…

O mijn hart klopt zo verschrikkelijk. O mijn hart klopt zo verschrikkelijk - zacht is haar huid, adem als bloemen zacht, het lichte haar - verlangende ogenklacht.…

ik ben zo niet gelukkig dit is voor mij een hel daarom wil ik zeggen dat pesten verschrikkelijk is al heb je soms niet in de gaten maar dan zit je echt goed mis!…

wat doet het er toe, waar ik was jij bent een deel van mij waar de rivieren ontstaan beloften van aarde aan de hemel stromend het licht tegemoet daar waar de liefde is en alle vijanden slapen alleen de tijd nog met zijn heldere oog als volle maan boven onze lichamen wakend tot verschrikking van mijn ziel.…

Alleen in een loopgraaf bad ik aarden woorden. Zo bang was ik, waarom sliep iedereen? Het stofsneeuwde en in de grond van mijn hart groef ik mij in. Een vreemd tot de tanden gewapend ongeluk schoot genadeloos mijn grenzen stuk. Iets verderop kroop iemand overeind en plaste hard een einde aan de nacht. Een hand zocht diep in mijn broekzak…

‘t Is bijna lente, de knoppen zijn al weerloos, de takken steken hun armen uit en de groei heeft de bloei ontdekt. Het blijft voorlopig lente, omdat het gretig groen is. Het was de luidruchtige lente, die even heeft geglimlacht. ----------------------------- uit: 'Liever niet', 2017.…

Het lange wachten is voorbij. Er is een eind aan gekomen, het lange wachten en zoeken naar Julen. De kleine hoop, die de ouders hadden, is weggevaagd. Nooit meer samen! Julen raakte in een diepe put, het zoeken duurde te lang. In eenzaamheid ben je daar overleden. Hoe erg moet dat zijn voor beide ouders. Nu ben je samen…

De slagen ontweken De spieren verkrampt Verschrikking verstreken Het leven verdampt…

Deze verschrikkelijke strijd kon je niet meer aan. Stiekem ben je er in alle rust vandoor gegaan. Ik voel dat je gelukkig bent en naar ons lacht. Dat je ons in de gaten houdt en op ons wacht. ´Nooit meer´ bestaat. Dit idee verzacht lichtelijk mijn verdriet. Je weet dat ik je verschrikkelijk mis.…

Deze verschrikkelijke strijd kon je niet meer aan. Stiekem ben je er in alle rust vandoor gegaan. Ik voel dat je gelukkig bent en naar ons lacht. Dat je ons in de gaten houdt en op ons wacht. ´Nooit meer´ bestaat. Dit idee verzacht lichtelijk mijn verdriet. Je weet dat ik je verschrikkelijk mis.…

Binnen waren de muren, en de vloer en het plafond, en dat verschrikkelijk grote raam. Dat verschrikkelijke grote raam, waardoor je naar buiten kon kijken. Je kon kijken naar het gras. Je kon kijken naar de lucht. Maar verder, verder was er buiten niets. Oké, soms vloog er een vogel. Maar dan was er weer heel lang, niets te zien.…

als je eerder gaat dan ik zal ik je lijk aanschouwen mijn god wat zul je stil zijn in je niet-zijn maar je beeltenis in haar verschrikkelijk zwijgen zal schreeuwen in mijn hoofd…

De dood slaat toe geheel onverwacht Gegijzeld en overvallen honderdtallen Verschrikkelijk om te horen mij ontbreken de woorden…

Oh wat ben ik reuze blij Nederland wordt groter Nederland wordt groter er komen 6 wadden bij dat maakt mij zo verschrikkelijk blij!…

Wat een verschrikking toch Het leven op afspraak Gezichten verborgen Digiverhaal. Waar is de ruimte voor Spontaniteitsreflex Ieder te kussen in Oude normaal.…

Jij maakt in mijn hoofd één grote zooi Steeds ben jij daar Jij bent zó verschrikkelijk onbeschrijvelijk mooi…

En is dat mooi, of verschrikkelijk? Of is het wat het is – sporen die vervagen in de kantlijn van Geschiedenis?…

ik droomde, ik was in de realiteit man, man, man, dat was verschrikkelijk maar plots werd ik wakker wat een opluchting, dat zeg ik je wat een opluchting dat het slechts een droom bleek te zijn…

ik zing mijn hart dichter bij jou ik heb je zo lief zo verschrikkelijk lief het geluk lacht me toe als nooit te voren in jouw armen wil ik me warmen…