Alle inzendingen over vertel mij

midden op een zomerse dag ween ik mijn donkere wolken gevoelens die niets anders doen als in mijn lijf steken met plots verschijnende dolken * ik hou van gladiolen: met rode of witte bloem* als lijkt dat ik mijn grip verlies en het zicht versmalt tot een leeg verhaal wat houdt mij dan nog hier vertel…

Ik open en vertel opnieuw mijn gevoel voor haar. Mijn hart klopt snel. Te snel. Mijn handen zijn vochtig. Flarden van gedachten schieten door mijn hoofd en heel mijn wezen. Mag ik blij zijn? Moet ik haar antwoord vrezen? Mag ik blij zijn? Moet ik haar antwoord vrezen? Stilte…………………………. Dan, spreekt ze.…

In Blijdorp huilt men hele dikke tranen Want de subsidieslurf wordt dichtgeknepen Daarbij staat de gemeente op haar strepen Dus wil men het publiek tot actie manen Wie steekt zijn nek uit, niet zijn kop in ’t zand? Tast in de buidel, wees een heer van stand! ---------------------------------------------- Diergaarde Blijdorp veinst failliet…

Herinnert u zich deze nog de vergadering van vrijdag jongstleden, met mijn lijf en zijn voltallige leden? Uw aanwezigheid was een verpletterend succes, uw acties getuigden van een doelgerichte doortastendheid en verscheidene afdelingen van mijn lichaam hebben uw input dan ook diep gewaardeerd. Vooral de dienst interne ontwikkelingen laat…

Maar hoe dan ook, vertel eens Claire Wat deed die liefste Assepoes Van jou vijf jaar geleden, Lang voor zij met haar kindjes 't Strand van Knokke zou betreden...?…

Stop Met denken Stop Met vechten Even Niet voelen Gewoon gaan Lopen…

Geen taal kan zeggen wat er in mij omgaat. Alles is beeld. Alle beelden klinken. Gedachten en woordenstromen. Losgeslagen betekenis zoekend bodem om te ontkiemen Gedachten, gevoelens leegte en overvol Spreken en zwijgen. Leeg en verlangend. Wetend dat het is er is.…

Ze is kristalhelder Liefde het grootste wat gegeven kan worden, ontstijgt onszelf Ze is groter dan wij kunnen benoemen Soms zo fragiel, zo dun, zo ijl maar zij is ten alle tijde de parel Liefde wij roepen naar jou, kan je de woorden niet verstaan? Wanneer ik verstoken ben van jou voel ik me zo alleen De wereld lijkt dan een plaats waarin…

Jij hebt twee armen, strik ze maar mooi om mij heen -- dan is het voor jou.…

Lovely Petra, de dood, sleutel die omdraait in oogcontact en ik dans en ik jank en ik kras en ik bijt van me af maar sterf niet in één moment ik krepeer eigen schuld, dikke bult fikken van de honing ik die te stom ben om te spreken ik kan dit niet geloven ik wil dit niet geloven ik mag dit niet geloven ik moet dit niet geloven…

Als de ziel zingt De melodie van stilte ken ik inmiddels uit het hoofd omdat het ligt opgeslagen in de krochten van mijn ziel leegte en volheid komen daar ze tezamen het maakt me vrij daar ontwaarde ik dat eenzame leegte ook volheid van het leven kent de ziel vertaalt die melodie eens immers is mij die rozentuin beloofd een witte…

Nergens ben ik veilig Overal achtervolg je mij Ik probeer te vluchten Toch ik raak je niet kwijt Ik zie je voor me Ik hoor je stem Ik voel je adem Waar ik ook ben Elke avond als ik in bed lig Durf ik niet in slaap te vallen Want ik weet dat jij mij In mijn dromen aan zal vallen Je neemt mij dan gevangen In een kooi voor ons bestemd…

Ik pieker over de zin van het leven ik heb mijn levensadem verloren in het piekeren over de dood de tuin is mij lief met alle liederlijke planten lieftallige madeliefjes en honingdauw in de zomer waar de libellen van proeven mijn man is te jong gestorven en liet mij achter als weduwe maar ik voel me geen spin door mijn gerimpelde onderkin…

Ik ben niet helemaal mij een stukje mij heb jij Iets van wat ik achterlaat telkens als jij mij verlaat Een stukje mij ben jij…

Steeds meer heb ik minder behoefte aan anderen Steeds meer heb ik minder nodig van wat er is Steeds méér kom ik dichterbij mij zelf Steeds meer laat ik me minder leiden door anderen Steeds meer ga ik mijn eigen weg verder weg ......…

Ik kleed mijn verhaal wat aan, dat beschermt me en -- het staat me mooier.…

Mijn anekdotes zijn te dik, te groot, te ruim -- Je ziet de leugens.…

(Een Zutphense vertelling) Elk weet, waar 't Almens kerkje staat, En kent de laan, die derwaart gaat. Een duiker perst daar, onder 't spoor, Zijn schuim tot in de Berkel door; Al golft rondom de wintervloed, Men komt ter preek met drogen voet. Eens was het anders hier ter stee, Wanneer een voord den weg doorsnee, En 't brugje, naast…

van de golven, van de zee herinner ik me niets meer de adem van mijn moeder in augustus alles verdween, koud en vervormd door schaduwen uit een hand ik hoor nog wel het water en de onvoldragen meeuwen die van mijn armen waaiden trager in mijn stem dan in de wind misschien was alles wel zoals het moest zijn en hield ik mijn ogen…

Floris fluitketel was heel vermetel op het fornuis Hij was erg eigenwijs wilde tot elke prijs zijn gelijk in huis Hij wist het altijd beter werd dan steeds heter tot het kookpunt was Ging overal tegenin wilde altijd zijn zin fluitend op het gas Koken en razen stomen en blazen men werd het zo zat Al die herrie ach getverderrie…

Jeetje, wat gebeurt er? Iets moois, iets lekkers..voor mij Mijn gezin... Jij... Ik kleur binnen de lijntjes, altijd. Nu sla ik af en toe een bladzijde om En kleur ik een mooi hartje Heel voorzichtig, binnen de lijntjes…

Als ik naar Oogappels kijk Eet ik graag een appeltje Want een appeltje is gezond En kijken naar Oogappels ook Het is de diversiteit van generaties In een naturel spel, wat z’n weerga niet kent Hoe herkenbaar mijn vroege jeugd tot vroege ouderdom Een feest van herkenning, maar wel met een traan!…

Inkeer en inzicht in een mooi bed van stilte cadeau van winter Vanuit een droge lucht beginnen natte sneeuwvlokken langzaam gestaag neer te dwarrelen tot wanneer haar witte vacht vol glans, volume en zachtheid zich uitspreidt op de begane grond over het glooiend landschap waar ongeklede kronen en kruinen voortaan een witte hoed dragen.…

Ik vertel je de ballade van m’n leven.. vol zelfbeklag en weemoed.. als je luistert, kun je horen dat ik heimwee heb naar iets wat nooit zal komen ik heb gelachen en gehuild gedanst en stilgestaan ik leef m’n leven zoals alleen ik dat kan..…

past We zitten almaar op de helft van hunnie op een kluit Maar bij het minste slordigheidje komen ze eruit, Loopt iedereen weer terug en dat moet ook behoorlijk snel Dat voetballen lijkt mij toch wel een heel vermoeiend spel Maar plotseling Krijgt Memphis voor het doel een vrije kans Een punter in het hoekje, toch ontspringen ze de dans Vertel…

Noli me tangere: Bemin mij voor een avond met jouw ogen, ontketen mij, bevrijd mij van die nooit genezen pijn. Dan kan ik jou op vleugels dragen.…

Nee, geen hemel op aarde... alsjeblieft niet, want dan is er geen plek om naar toe te gaan en uit te rusten. Een hemel op aarde, zou bijzonder vredig kunnen uitpakken, maar we vallen in slaap... Een hemel op aarde, zou enorm liefdevol kunnen mogen bestaan, zodat mensen elkaar goed verstaan en werkelijk met elkaar zijn begaan. Waarom dan niet…

Dieper dan welk verlangen in mij, is mijn ethiek. De moraal die ik zal uitdragen, is een diep ethisch verlangen om antwoorden op allerlei levensvragen, waar ik mee kamp, mee worstel mijn gevecht lever... een mens als ik.…

Jij blijft mij bij ook al zie ik je niet. Want in mij klinkt nog steeds jouw lied.…

Ik las wat hen genas en leidde tot een beter leven. Maar gij zijt zo verweesd de ganse dag neemt media u listig onderhanden. Verdroomd in lange lege lanen aanvaardend deze kluistering en kent hiertegen geen bezwaren...?…