Alle inzendingen over verwachting voor de dag

Naast me lig je hier Met je kleine dikke beentjes in de lucht en je lieve kinderlach te kirren van plezier in je wereld alles mag je oogjes wrijft en tevreden zucht je blik zonder zorgen Vol verwachting in de dag van morgen…

En eindelijk Daar ben je dan Lang heb ik naar je uitgekeken ’k Weet niet wat ik verwachten mag In dagen, maanden, weken Maar voor jouw komst Was het als nacht Bedroefd ging ik maar door Ik hoop daarom Met jou erbij Kom ik vast op ’t rechte spoor…

Er werkt een onderneemster aan de gracht dat zijn er toch zovelen zult u zeggen maar één steekt daar met kop en schouders bovenuit, dat wil ik wat graag uitleggen Van ondernemers mag je het verwachten dag in dag uit, wel 365 dagen stralend maar zij werkt, verzet, verzint, verschaft zo veel opvallends en nooit balend!…

Vandaag zag ik je weer even in de spiegels van het leven stil verdwalen door de nevel van het tomeloze veen Waar ik blozend zon verdroomde in jouw armen die omzoomden en mijn ogen deden lomen in het zand en nergens heen Lang verwachtte ik de dagen dat jouw bedding mij zou dragen maar je spon jouw zachte kragen die mij dreven van het steen…

zo zacht in deze natuur gevuld met rijke gaven het luisterrijk klankvol lied der vogelpracht genot en rust waaraan ieder zich kan laven geniet dagen in liefde en vree gekregen elk van deze is gave gevuld met zegen.…

De nacht-trein zit vol mensen die dromen, waken, denken, wensen en vooral met pijn iets verwachten: zij rijden dagen, weken, nachten op de brandzwarte bol der aarde. - Is God nog ver? - zo denkt een somber man die uit het raampje staarde naar maan en ster.…

Er leefde een dichter in de Jordaan Die zo met de Jordaan was begaan Dat zijn hartenkreten en gedichten Hem schatplichtig verplichtten Tot dagelijks digitaal gaan…

Het wordt een week met plakkerige nachten De tropen dalen neder in ons land De zomer springt direct al uit de band We hebben er niet lang op hoeven wachten Maar Maarten zal niets merken van die hitte Want na vandaag gaat hij een week lang pitten…

dag citroenvlinder ik had je nog niet verwacht wat een verrassing…

Petra, loskomend van al dat lastig belemmerende, verwacht niet meer dat alle mussen, roodborsten en mezen dezelfde richting als deze adelaar kijken. Ze kruipen weg op de grond, onder bomen of in open veld angstig omhoog kijkend..…

Er komt een dag… Dat iemand op jou wacht En verwacht… Dat jij je open stelt En voor degene gaat Tot die tijd… Wordt er niks van jou verwacht…………

Het duiveltje Is alweer in slaap gesukkeld Vol verwachtingen Voor de komende nacht. De onuitgekomen beloften zwijgen.…

Soms gaan de zaken niet zoals je wilt, gebeuren dingen die je niet verwacht. Vaak is het zo dat je hoopte, nee eigenlijk had gedacht, dat vriendschap vice-versa werkt! Dat dat niet zo is, is te laat als je 't bemerkt! Menig vriendschap is hieraan ten onder gegaan.…

warm geel tijdloos stralend voel ik even samengaan strelend wit omarm je als vanouds mij zoals ik jou weer voorbij zo vlug verlaten eenzaam dolend langs de hemelboog koel en kleurloos schijn jij nu op grote afstand deelt de schaduw van mijn leven die avond en die ene nacht zo intens toch weer verlaten zo had ik het niet verwacht…

mijn raam verschuilt zich achter zachte groene tinten van bossen en bomen ik voel al wat gaat komen van najaarskleuren droom ik van nevelgeuren die allengs verkondigen dat de zomer verouderd raakt ik pluk de laatste vruchten eer de natuur het zichtbaar groeien staakt zo drijven mijn gedachten naar het veld van verwachten…

Goed nieuws voor onze meisjes op de schaatsen: De Duitse vrouw die doorgaans alles wint Verwacht het komend schaatsseizoen een kind En dus lonken oranje ereplaatsen. Maar nog meer Duitse dames zijn te sterk. Dus Duitse mannen: doe meer liefdewerk!…

dochter voor het leven Verwacht meisje zonder vader meidje vader bedacht vrouw geworden vrouwtje vader gezocht Toch nog verwacht?…

waar zilvergrijs in wit weerkaatst als schaduwverlangen verborgen blijft wacht een vrijheid dit ijzig gordijn in haar breekbaarheid de zonneschijn…

Zij zien op, zij zien uit Naar het Oost, naar het West, naar het Noord, naar het Zuid, Bij dagen, Bij nachten, Bij stormen, bij stilte, bij bloei, bij verval. En vragen ’t Heelal, Of de grote Wereldrechter dan niet eindlijk komen zal!…

ik verlang zo naar de schuchtere geboorte van een nieuwe lente ja, het is nog vroeg en slechts in mijn gedachten ik weet het maar als het weer zo zal zijn dat mijn neusvleugels weer trillen van van zuivere grasgroene aroma waar de sfeer van gouden verwachtingen de huidige grijze dagen grijze mensen mistig voelen mij dit alles…

verwachting!…

verwacht niets van de poëzie materieel gezien is 't van weinig waarde toch kan het hartverwarmend zijn... 'een vleug hemels geluk op aarde'…

de roos knakt op twee balken doornen etsen de geest de mens hoopt op herleving mijn hart het meest…

kleuren vloeien naar positie in dof lila lichaam uitgebloeid in juweel doodskreet aangesmeed aan hemel ogen van bliksem in het oneindige dorst in beproefde ogenblikken er is geen uitweg uren vallen dood neer staan nimmer meer op…

Ik zat op je te wachten met het eten toen jij werd getroffen door een bom. De koude etensresten in de verweerde kom beschrijven mij wat van jouw lichaam rest. Rouwen is het omgekeerde want ik leek dood, niet jij, totdat in mij weer honger is ontstaan, verlangen werd geboren. Blootshoofds heb ik het nieuwe levenslicht zien gloren.…

je zit met je hoofd al klem tussen schaamteloze lippen maar de tijd is nog niet rijp om uit het vrouwelijke te wippen…

Het nieuwe leven in je schoot is ver weg in de nevelen van de tijd weer geboren worden. Is je schaduw werpen in de toekomst, langgerekt, zoals bij lage zonnestand. Maar ook een schicht, van zulke intensiteit dat via ons de eeuwen worden samengebrand tot de meest voelbare essentie.…

Wat kan mijn verwachting nog zijn? Wat kan ik nog verwachten, na al wat ik U misdeed. Kom ik nog met mijn klachten, tot U die alles reeds weet. Was niet ik één van die allen, die U de rug toekeerde, Heer? Die door eigen zonden vergallen, de wijze werking van Uw leer. Verwachten kan ik niet Uw gena.…

Seconden zijn dagen, Voor 't smachtend verlangen Der hopende liefde; - De tijd is toch wreed! Mijn vrolijke dagen Die 'k wenste tot jaren, Ontneemt hij meedoogloos, Zo snel als een arend, Aan 't hart dat geniet; En dan, als zijn wieken Mij vreugd konden brengen, Dan kruipt hij zo langzaam, Zo log als een slak.…

verwachtingen kun je ze realiseren weet je wie je bent of is het kennis vergaard van de ander ben je bang om te kijken naar je eigen hartsverlangen zijn het dromen van je eigen utopie zijn het wensen van nabije realiteit verwachtingen staan voor hoop en desillusie komen na geleden verdriet en kapot geluk geef elke verwachting…