inloggen

Alle inzendingen over verwerken

361 resultaten.

Sorteren op:

VERWERKEN

hartenkreet
3.9 met 17 stemmen aantal keer bekeken 1.143
Heb je moeite met verwerken van wat vroeger is gebeurd ? Schrijf je emoties van je af nu je al zolang hebt getreurd. Het zal je helpen te aanvaarden dat je bent zoals je bent, 't Verleden is niet jouw schuld als je dat maar eerst erkent.…
Moeke12 mei 2004Lees meer >

Verwerking

hartenkreet
4.2 met 39 stemmen aantal keer bekeken 2.283
Verwerking van het verleden en dit is nog maar het begin.…

Verwerken

netgedicht
4.0 met 138 stemmen aantal keer bekeken 13.377
Nu de mist is veranderd In een helder blauwe lucht Nu de wonden zijn gaan helen Werpt verdriet zijn laatste vrucht De pijn maakte plaats voor leegte Die leegte bleef niet lang Want niet alles in het leven Is is kil, donker en wrang Eenzaamheid werd weggevaagd Door een streling van geluk En ik begin te vergeten Wat nu heel is was toen…
Dominic Bout22 november 2001Lees meer >

Verwerking

netgedicht
3.7 met 6 stemmen aantal keer bekeken 321
Besef is groot en eerlijk goed en antwoorden zijn resten van elke vorm van verwerking evenals het pijnlijke verdriet.…

Verwerking

hartenkreet
3.7 met 7 stemmen aantal keer bekeken 655
Ik wil niet huilen, ik wil niet praten ik wil gewoon met rust worden gelaten De goedbedoelde adviezen en kussen kunnen de pijn nu geenszins blussen maar beklemmen mij tot benauwens toe het ligt niet aan jou, ik ben iedereen moe Mijn binnenste broeit, ik moet daarheen niet in gezelschap, maar solo, alleen Het water, de stilte en het groen…

Verwerken

netgedicht
2.7 met 3 stemmen aantal keer bekeken 147
Zwijgzaam als ik ben Wil ik luisteren naar geluiden Naar klanken aangenaam En vooral melodieus Woorden die het goede fluisteren Gemeend en zeker serieus Ik zal ze schrijven op witte vellen En mij verre houden Van enig commentaar Later wil ik ze zwijgend lezen En slechts denken; “Ach, laat ook maar.”…

Verdringing

hartenkreet
3.8 met 10 stemmen aantal keer bekeken 1.009
Wie zijn verdriet verdringt zal het nooit verwerken…
marijke4 januari 2009Lees meer >

Verdrieten

netgedicht
2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 89
Woorden worden begraven blz worden blanco blad letters worden verlaten zonder hun lijnen voelt ze naakt ... Ze ontkleedt zich van zinnen nestelt tss de versnipperde hoofdstukken het kaft als deken voelt zo volmaakt... De punt comma´s dansen raken de einders op de notenbalk geen mens zal weten hoe diep of hoog haar dalen haar ziel…

Droombeelden

netgedicht
3.1 met 11 stemmen aantal keer bekeken 80
Een zee van licht hangt boven het water twinkelende sterren in de golven een lucht volslagen donker vogels in die nacht het verbaast wat zij daar doen is een raadsel contrast van twee gevangen beelden helder in mijn nachtelijk uur zee verraste de donkerte nog meer fascineert bij ontwaakt zijn nog steeds…
Jet Rood30 november 2024Lees meer >

De wijzer stopt

hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 313
De wijzer stopt en ik doof het avondlicht. Ragfijn Rank en sober Kruipen mijn gedachten naar een dwalend aangezicht wat ooit had geklopt is roemloos gezwicht Verzachtend glijdt haar glimlach weg alsof ze zegt "doe maar, doof het avondlicht" de wijzer stopt…

Prangend

hartenkreet
2.5 met 4 stemmen aantal keer bekeken 585
Hoeveel pijn is te verwerken? Wat is draaglijk voor een mens? Wat maakt leven waardevol? Waar ligt toch die grens? Wanneer komt toch dat punt Dat verdriet berusting wordt Waar pijn vervaagt in tijd? Waarom is het leven kort? Hoelang staat er voor spijt? Wat is nu de standaard Voor verwerking van verdriet?…
Hookie11 september 2003Lees meer >

Nieuw record

hartenkreet
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 769
Hee ouwe rups, ik haal je in Nog maar 25 jaar En nog enkele dagen Dan heb ik mijn zin Mag ik de fakkel dragen Jij hebt jou record Niet echt scherp gesteld Maar ik heb je door Je dagen zijn geteld 62 plus en nog een beetje Is voor een mens niet echt oud Te jong zelfs, maar dat weet je Doodgaan laat je koud Jij stierf zo onverwacht Het leven…
Hookie22 september 2003Lees meer >

Oog van de storm

hartenkreet
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 368
Alsof ik een kater heb Zo voel ik mij deze morgen Niet bitter, niet boos eerder blanco Even niets voelen Ik zit in het oog van een storm die nog lang niet voorbij is Die een leven lang duurt…

van binnen naar buiten

hartenkreet
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 2.951
Even alleen en het dondert zwarte koppen boven mijn hoofd en regen vanuit mijn ogen Even de energie voor mezelf en het raast in zware stormen tussen de diepe groeven door En dan is daar, heel diep, dieper van binnen een zwak schijnsel dat wacht op mij vol rust Even alleen en ik zie mezelf van binnen naar buiten komen, het harnas opzij…
Suus9 juni 2005Lees meer >

Het gaat beter.

hartenkreet
3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 733
Het gaat beter ieder uur. Het is niet snel maar toch en elke dag een beetje. En weet je? Ik doe alles zelf! Voor mij haalt niet iemand anders de kastanjes uit het vuur.…
Peterdw.9 september 2007Lees meer >

Maar nu.

hartenkreet
4.0 met 11 stemmen aantal keer bekeken 1.053
Maar nu, vandaag heb ik mezelf opgericht Ik lach om het duister en ik lach naar het licht want wat er ook speelde en wat er ook was het is niet belangrijk het is niet van waarde, er is maar één ding dat telt: jouw naam heb ik elke dag, elk uur, iedere minuut en seconde, heel zachtjes, voor mezelf gespeld…
Peterdw.9 november 2007Lees meer >

Plaza della Pietà

netgedicht
3.5 met 19 stemmen aantal keer bekeken 356
ik tracht met mijn scherven, op de Plaza della Pietà, sprakeloos, weer heelheid te verwerven wanneer ik oog in oog sta met de fontein waarvan de stralen huilend de leegte erven, van de val verhalen en druppels uiteenspatten op reeds uitgesleten groeven van de marmeren Moeder, zodat ze verpletterend een verlies vertalen ik zoek…

indringen(d)

hartenkreet
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 512
jij drong binnen in mijn huid ademde mij slechts door jouw mond en bewoonde elke porie tot ik je uit zou zweten in nevels van vergeten maar indringend als jouw zijn was in mij wasemde ik enkel tranen waarin ik jou niet vergeten kon en ik liet jou binnendringen in mijn adem ik nam met elke levensteug ook een deel van jou in me op jij…
lonely 125 april 2008Lees meer >

Arendsoog

netgedicht
4.1 met 23 stemmen aantal keer bekeken 846
jouw oog was ik met warme weemoed nog uit mijn zomerende blik bezie gisteren kloek vandaag en draag verleden vragen naar morgen van argwaan ontdaan klaart de zee van zorgen zie er vaste bodem dagen en wiek erheen met kalmere slagen kan op geluchte vleugels gaan naar waar ik mijn stilte vind mijn hart en tong ontsprongen aan brekende…

Genade.

netgedicht
3.6 met 10 stemmen aantal keer bekeken 3.278
Het pad naar genade is een lange weg, Het is een moeilijk begaanbaar pad, slechts te belopen als je geduld hebt, een echte Vriend, en tijd zat.…

Vocht niet vergeefs

netgedicht
4.4 met 13 stemmen aantal keer bekeken 309
tranen verdring ik niet meer als verloren takken prikken ik laat nu vrijelijk komen louter mijn geharde aard verzacht de geblakerde bomen tot groen herlevende gaarden waar duister zonder dreigen vocht en verkoeling brengt vallende druppels ruisen blaren en dorre korsten mos drenken de verdroogde gronden van mijn lege sprokkelbos op…
Ludy Bührs5 augustus 2008Lees meer >

Een pril begin

netgedicht
3.8 met 6 stemmen aantal keer bekeken 212
mijn oogleden zo zwaar van geplengde tranen wilde ik kijken wilde ik proeven van toch de lente toch het ontwaken van de natuur oogluikend, steels wierp ik een blik in mijn voortuintje de clematis staat in knop bijna barstensvol kale takken geen enkel blad toch tel ik vijftig knoppen mijn vingers reiken strelen en een glimlach is er…

Uitzien naar een horizon

netgedicht
3.6 met 22 stemmen aantal keer bekeken 415
ik blaas grijs voor me uit en schep een vaag bestaan als door een beslagen ruit zie ik enkel mist en voel vandaag niets ik lijk niet opgestaan het is een pas op de plaats op een stoel kan zelfs onder een deken of pratend met loze woorden die daardoor toch veel zeggen ofschoon ik zelf niet weet wat ik bedoel het is tasten in de vergankelijkheid…

De Engel en de aardling: oftewel de vernietiging van een Homo sapiens. (3)

netgedicht
4.7 met 6 stemmen aantal keer bekeken 212
Een Engel had er van gehoord, van zijn smartelijk lijden, en van de behandeling die hij onderging, en van haar sadistische gedrag. De Engel kon haar mond niet houden en informeerde bij hem en vroeg wat de reden kon zijn van haar toorn. Ze begreep hem, haar levenswijsheid zei haar, dat hij oprecht was en de waarheid sprak. Ze was bereid hem…

handvol

netgedicht
4.5 met 2 stemmen aantal keer bekeken 194
er werd een baby in mijn hart gelegd zo breekbaar rond een stenen engel dwaalde een naam, ik ken hem niet maar hoor haar wel niet vrouwelijk of als man slechts als klank zweeft diens betekenis in vlinders tot mijn hart boven alle smart verlies ik daar mijn vreugde…
switi lobi28 oktober 2011Lees meer >

boven smart

netgedicht
2.7 met 3 stemmen aantal keer bekeken 292
waar licht voorzichtig eerste stappen zet loopt tijd door ijle sluiers in nevelwerelden vol zon straalt weten als de stem van nu een gezang dat zware tonen blaast vol levensmelodiën op mijn knieën lig ik kleiner als gebogen spiegelglas, de ingehouden smart van nu heeft zich ervan gekweten water glanst haar stille charme tot een lang…
switi lobi11 november 2011Lees meer >

her intreden

netgedicht
3.9 met 14 stemmen aantal keer bekeken 399
steeds opnieuw beleef ik de wereld raap mijn vruchten van de dorre grond, onderhandse afgeronde buigingen dan weer spoelt mijn waterweg langs gladde keien, uitgesleten groen en rond de stamvoet van mijn moederboom de stenen zijn geteld, hun aantal ketst op ruwe bodems oeverloos verlaat mijn weten en ik draag de vogels naar hun hogere…

de duikvlucht van een duif

netgedicht
4.5 met 2 stemmen aantal keer bekeken 175
in de stilte voor de storm verschool zich een oneindigheid... nu berkengeel en waterwit elkaar vermengen met het hemelsblauw waar vorst in zit beef ik, door de kou van duizend oude dingen maar daarboven in mijn kruin struint zoetelief als vogel en een kogel -door de kerk het zwerk betrekt, maar ik niet meer ik laat de regen dalen…
switi lobi25 november 2013Lees meer >

Osmose

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 123
water proeft zich aan, dringt tussendoor tot verdrongen ruimte naar volstrekt vergeten, volmaakte droogte tot dorst zich aandient, borden vol honger zich ledigen boven verzadigd vlees in uiteindelijk gemoed als fragmenten zich rapen, zich schudden tot vloeibare scherven zijn geplengd te elfder ure, onvoltooid…
Iniduo10 september 2014Lees meer >

(kanker 4) leunen op de wind

netgedicht
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 124
we trokken langs met gevaar voor lijf en goed bewaarden we de moed der wanhoop in mijn tas want dichterbij liep niet gelijk met elke vastgezette pas een werelddeel te veel en het ging hard, als we ons draaiden dus we keerden alles om zo leunden we zo steunden we op dichtgeblazen woorden, op een schaduw zonder zon…
Meer laden...