Een pril begin

mijn oogleden zo zwaar van geplengde tranen
wilde ik kijken
wilde ik proeven
van toch de lente
toch het ontwaken van de natuur
oogluikend, steels
wierp ik een blik
in mijn voortuintje
de clematis staat in knop
bijna barstensvol

kale takken
geen enkel blad
toch tel ik vijftig knoppen
mijn vingers reiken
strelen en een glimlach is er toch weer
om dit wonder

voorzichtig in een aarzeling
begint de wind te fluisteren
over troost, hoop en liefde
mijn hart leest “vertrouwen”

Schrijver: windwhisper, 5 april 2010

schorpioen49ziggo.nl

verwerking

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 6 stemmen 188