Alle inzendingen over vief

Prinses zijn is een kinderdroom lekker rondhuppelen met een kroon Maar dat is het niet alleen misschien heb je wel een prins met 1 teen Er komen allemaal regels en eisen bij dus luister nou maar goed naar mij Prinses zijn is niet zo leuk misschien lig je nu wel in een deuk Dus vergeet het rondhuppelen met die kroon want prinses zijn is alleen…

Vlaams rusthuis was in quarantaine corona besmette Germaine* ze was nog heel vief had zelf een jong lief die uit angst vertrok met Elaine*…

Er was eens een heertje in Gouda Die zat om de tafel zijn vrouw na Zijn vrouw zei heel vief: " Dat is relatief, want als ik harder loop, zit ik jou na".…

Het blijft de Fransen vief plezieren.…

Wees welbewust, hartstochtelijk en vief Verstandig, vredelievend, altruïstisch Gevoelvol, vrolijk, dankbaar, humoristisch Geduldig, vriendelijk en creatief Blijf daarin als je kunt onwankelbaar De treurnis komt vanzelf al, ieder jaar…

De vijfenzestig al voorbij maar vief zal ik in 't buurthuis nog geen sou verbrassen, 'k ga liever met mijn maten lekker nassen of scheurend op de motor naar m’n lief. Ach ja, zo’n kaart voor trein en bus of tram, dat heeft dan ook zijn voordeel wel -voor velen- maar dat kan me dus echt geen donder schelen.…

Maar zo zijn die oudjes lang niet allemaal wel rimpelig, soms kaal, geest en lijf en leden nog heel vief daarom hebben zij het leven nog zo lief. Mooi op deze wijze oud te zijn op het laatste stukje van je levenslijn.…

vocalen maar in de bellen die stegen en daalden kon men mijn boodschap uitstekend vertalen er was geen huis we stroomden in en uit al naargelang de stroming en stemming van de zee nooit waren wij alleen vissen zwommen net zo gebonden als vogels vlogen in hun rijk alleen men had of werd gegeten honger was de beste kameraad om vief…

Het kippetje in spé oogde best wel vief, maar voor dit jonge leven sloten de luiken en zo kwam de vos aan zijn culinaire gerief.…

ontroerd ondergaan wij de beelden uit het vrouwenkamp Ravensbrück ruim 60 jaar na dato ziet een mens en wat voor een met afscheidsbrief en loden last van wat eertijds was diep neergedrukt niet klein gekregen gebogen gedaante in de kille regen ongebroken en onvoorstelbaar vief vrouw en moeder van twee kinderen te vroeg weduwe rotsvast gelovend…

het spel op de wagen verloopt zonder spermatofoor de mijne dringt vanzelf direct door in haar van gewone hooiwagen we doen het op een hooi of roggemijt stralende zon geleidt onze stroom energiek vief toch tikkie loom wakker niet tot het uiterste bereid slaat zij groen geel paars uit bij de daad trek ik deswegen te laat terug of merk het…

hoe droog kan de zon op zondagmorgen vroeg onder cv-loze omstandigheden één-en-twintig oktober in huizen schijnen zojuist nog vóór de marathon twee hoog pal tegenover zag ik een paar vief was partijtje wit eerste klas door-en-door-nat binnen hangen hoog aan gespannen lijnen overdwars recht aan stangen dat wil zeggen hij droeg zij…

. __________________________________ Voor hoofdarbeiders, vroeg op, vief en kwik Een parmezaanse potpourrisalade Of bouillabaisse à la marmelade Als diepvriesdoehetzelfmaaltijd in blik Uw maal besteld met één druk op de knop Het kost u wel uw maag, maar niet uw kop!…

de rode krokussen gillen van pijn zijn of niet zijn is buurmans klein bestaan een floers van rouw geeuwt Als de rook uit de giftige smeerpijp in het dronken land van bevingen de armen van Geest de ene vergeving na de andere door de strot knijpt Hulpvaardig staan de bolgewassen gereed om met hun mantels liefde te bedekken die zwartkop vief…

waarom wandelt een bejaarde stoer vier dagen uit vrije wil voor de zeventiende keer al tussen massa’s anderen op een uitgestippeld parcours de drieëntachtig gepasseerd vlogen ze hem aan uit Tel Aviv hij treinde meteen weer terug dank u ja nog gezond en vief met na zijn pensioen weemoed naar het oude werelddeel waar hij mee was vergroeid…

de ontwakende zon is er nog steeds vonkt vurig in de lucht ook het ritme van de vogels bewoog met elkaar vief als mijn diepe zucht de haan kraait zijn kracht kakelgeluiden van de hennen steevast een morgenzandbad warme regen druppelt op mijn koude huid en op het kinderkopjespad lentebollen knikken het lijkt alsof al die kleuren…

voor mij klaar Ik kan u echt nooit missen u bent mijn bemiddelaar Moederlief, u bent bijzonder uniek op deze Aard' u baarde elf kindren en bleef voor niets gespaard onze vader was ook een graag geziene hij diende al jaren bij de Marine Maar hij stierf te jong, te vroeg daar kan ik nog om grienen Moedertje, nu bent u tachtig nog zo vief…

van het leven en niets meer heb om weg te geven dan maakt één ding mij weer actief als iemand zegt: ik heb je lief wanneer ik somber van de regen weer een depressie heb gekregen dan geeft één ding mij perspectief als iemand zegt: ik heb je lief wanneer ik lang heb stilgezeten en denk dat men mij is vergeten dan voel ik mij opeens weer vief…

niet lekker in swingt nou met mij in de boot niet hoor op z'n boogie-woogie's is't eufoor scherend over zonneglans op kolkend water 't ruist 't klatert in je ware watersjans je komt je gaat - steeds hitter in je trance hou 't stil 't is privé en voor ons twee we doen ons dingetje in d'open wilde zee niet verder vertellen hoor vief…

'Ik vind je lief,' zegt Jongetje -Dicht tegen me aan - Mijn hart maakt een vief sprongetje Tot aan de zilveren maan. En verder, verder, verder… Veel verder dan, Mijn beeldspraak Duiden kan. 'Koffie is klaar,' Bericht Schat van beneden. Maar ik mijmer nog even zwaar geluk In licht –lach - luchtbed. Met mij daalt de dag.…

Een doodgewoon klein vogeltje zijn borstje als een kogeltje staartje rechtop gelijk een speertje gedroeg zich als een vief jong heertje Hij kon niet anders, het was maart had al zijn energie gespaard nu moest het er maar eens van komen gezocht het vrouwtje van zijn dromen Zij was bedeesd en wachtte schuchter bekeek zijn druk gedoe wat nuchter…

over zakjes thee Liggend in een grote doos Daar zijn ze niet echt blij mee Ze zijn verschrikkelijk boos Wat hebben we aan ons leven We gaan straks in een glas of pot Het water, dat is gloeiendheet We schrikken ons dan rot Zo mopperen ze steeds maar door Eén theezakje is positief En zegt dat men van thee geniet Dat vertelt hij ze heel vief…

De teerbeminde compact, klein behuisd als ze was al die tijd, lijkt in niets op een tabula rasa en ligt vief en fris aan mijn hart. Met haar hoofdje draaien haar ogen ongedwongen in het rond en leiden mijn blik naar een plek voorbij mijn angst voor de toekomst…

daar kwam den bourgondiër aangetjokt vief en kwiek over de Merodelei hij sprak wat ook van het grôten zij het is het klein genot dat lokt ik wil geen gezaonnik zonder ènd mensen löstert naor m’n lied van De Piezeman gaoi ik vur ööj zinge midden op de lei daar zong die rare vent ‘zeg manne löstert naor m’ne raod wanneer ge stao te piesse…