Alle inzendingen over vieren

Heb ooit gedacht dat het weer goed kwam maar ik heb me schromelijk vergist het zou van twee kanten moeten komen toch heeft het lot heel anders beslist Ik weet nu weer dat sprookjes niet bestaan en eeuwig durende liefde kort kan zijn toch is er eens dat liefdesvuur geweest maar het te weten doet toch een beetje pijn Het was net als met de vier…

dat moet - anders worden ze te vroeg oud noem het vormwil waarin ze worden opgeleid met takken die na ter worteling aangeplant door ferme knotters zompig aan de waterkant twee meter hoog van hun kop worden bevrijd zachte bosbeheerders splijtende stammen bijen vlinders zoeken nu hun honingklieren wij in vazen om geurend lente mee te vieren…

Het volk is één, al zitten er scholieren te sms'en, kletsen met z'n vieren. Een kind sproeit roze Fristi in mijn nek. Bejaarden hebben hier hun vaste stek voor stamppot, boerenkool met worst, papieren servetjes in hun bord tegen het klieren. Ook havermout met basterd is in trek.…

Een druppel die, alvorens terug te keren, nog een lange val moet meemaken, moet vieren, moet liquide blijven en de droogte bevloeien. En de rivier slokt hen allen op, die niet bevriezen of condenseren, maar zich aanpassen aan lauwe stromingen De waterval nadert...…

alhoewel overkapt en gedragen door hemel en aarde en beschut door vier sierlijke pilaren is de loper des tijds, uiterlijk gehuld in het goud der armen, op een voor mij ongekende dag opgehouden de voortschrijdende minuten langzaam opbouwend te vergaren ik zie hem zielloos staan tussen verleden van allerlei aard onderwijl…

speel even mee langs snaren van onze blauwe wind we dansen dan totdat jij je in het ronde tollen bevindt en ik touw laat vieren of laten wij dollen in een genoeglijk rijmende ritmiek die jij van nature zo bemint draai, draai toch terwijl je haar, in vlechten geknoopt, zwiert langs de duinen van mijn verlangen waar mijn handen…

Rostropowitch op vier speelt Bach Apollo zelf stuurt zijn hand en leidt mijn geest naar dromenland reeds is het kwart voor middernacht dra zal de jonge dag, nog blind gebakerd worden door die nacht die haar opnieuw, onnozel kind zal drijven in Athene’s macht honderd duizend en nog meer doden en gewonden door honger, oorlog –keer…

Maar ‘k weet nu waarom het kwam, er was er één die mij de tien afnam, haar beloning werd teniet gedaan, door een vier, ik dacht, waar komt die vandaan, Daarna ging de beloning weer naar de acht, zij zei, dat had ik wel verwacht, maar het is geen acht gebleven, er was nog iemand die er niet mee kon leven.…

Soms vertrekt ‘n patiënt zwevend zegt de psych, die het vak koos om met mens en zichzelf te leren leven Ik zie mij als ballon aan ‘n draad meegenomen door mijn vrouw; met reden bang dat ze me loslaat sluip ik weg door ‘n kierende deur; de psychiater op vier hoog staart naar ‘n raam dat wijd open staat De broeders van Sint Adelheid…

Zoals dat gaat bij sollicitaties Voor en aan de lopende band Kon hij niks, was niks, en ongeletterd Plus twee maal links geen rechter hand Daar kwam nog bij geen enkele ervaring Nog administratief of in de techniek Zijn haar was te lang onverzorgd En vier jaar geleden was hij nog ziek En ach ja, al die volbrachte studies Havo, diploma het…

Of smith In een appel zit pit Deze zure appel zal ik geen kopen De vellen blijven steken Stropen Droogt uit mijn mond bij meerdere beten Oh, zo Ongezond Rauw werd altijd mijn keel Daardoor zag ik scheel Dubbel Zonder strubbel Koop ik nu lekker zoete appels Die ik deel Een nieuw tafereel Samen met een vriend Hij kan het beamen In vier…

het mooie ik lig hier als een dooie de poppenkast pop hangt in een stoel met een triest gevoel is dit mijn hele leven wanneer krijg ik de hand er in is mij dat ooit gegeven die speler weet wel beter want als hij mij één vinger geeft pak ik de hele hand de twee spelers zitten in de kroeg het was voor vandaag wel weer genoeg na vier…

Ik sluit mijn ogen en zie jou staan je denkt vandaag aan een naam het niet meer vieren van deze dag een stilte in jou van wat er niet meer wezen mag. Maar je leven is verder gegaan. Weet, dat ik je "voel", je stil verdriet dat zegt "Ik vergeet je niet". Het is goed om te bewaren, die mooie, kostbare en soms moeilijke jaren.…

Kom toe kus mij - zei jij guitig lippentuitend van de kant waar ik verlegen naar je keek jouw lippen zacht liet zegevieren ik jouw ademen kon voelen losse knoopjes wat liet vieren want een sprookje is nooit weg - dacht ik al was het wel genant dat jij met sprongen vanuit stand mij naderhand nog wou plezieren als een kunstje voor ons al…

Ik vier alleen mijn ziele-sabbathsrust, Kalm in mijn kamer binnen blinde muren, In 't gemelijk genot van ledige uren, Waarin mijn wrevel langzaam wordt gesust. Zo zit 'k eerst lijdzaam en maar vaag bewust een ganse middag voor mij uit te turen, En proef mijn luiheid, dat zij lang moog duren, Bij korte teugen met verfijnde lust.…

Vier jaar na dato, de dag van het kruis begeef ik me weer op weg naar huis, dichtend over de Grote Zomer.…

Zachtmoedigheid wiegde haar rijpe vruchten gereed voor ’t vieren van het feest de boom van zelfbeheersing mocht zijn hartje luchten, zo droegen ze gezamenlijk de vruchten van de Geest. Ik vraag U in ootmoedigheid doe binnenin mij groeien zo’n Hof van Leven, U die leidt door nu en dan te snoeien.…

de oorlog een leven lang in hart en nieren hij versloeg de eigen tegenstand erkende in zichzelf de zwarte drek aan de duivel verwant ondanks dat dit alles in zijn bestaan was opgeborgen verkoos hij de de eigenzinnige humor en zijn aangescherpt verstand * daarom mocht, juist hij, ook zijn ongekend talent overdadig vieren…

omdat vanaf tweede kerstdag Nederland door emoties werd overmand Kinderen, volwassenen en bejaarden deden allemaal hun duit in het zakje het bleek van ontelbare waarde iedereen verdient een gouden plakje Toen mijn dag vanochtend vroeg begon zat mijn verstand zich nog steeds te vergapen en vanavond liep ik langs het station daar zag ik vier…

Dat zijn dus mijn vier katten, Een leuk stel apart, Ik leg ze graag in de watten, Maar ja ze hebben dan ook mijn hart.…

spreek met een mond vol aarde van het leven ik voel de zon en ja, ik blijf nog even mijn ogen tranen maar ook dat is water woorden bewogen door de wind - dat staat er in elke beendervel volop geschreven - vormen de liefste zin aan mij gegeven zolang mijn schedelmond nog praat - ik schater mij schuimend, bottend, brandend, stormend naar de vier…

Bidt de mond den appelbeet te vieren, wijkt de blik te wimper voor gevaar, waait de scheemring over lustrivieren, wenkt het lied over de nachtgitaar, beeft het woud onder den roep der stieren, wiegt de slang – de melodie gewaar – weiflend over spleten zich en wieren: schrijft de vleermuis met nerveuze zwieren mij den wil voor van…

Dit jaar vieren wij het laatste kerstfeest zoals van oudsher. Weg met kaars en kerststal! Het kindje heeft die stal niet langer nodig; hij heeft een plek gevonden in ons hart.…

Dit jaar vieren wij het laatste kerstfeest als van oudsher. Weg met kaars en kerststal, want het kindje heeeft die stal niet langer nodig; hij heeft een plek gevonden in ons hart.…

vieren brengt ook amper vreugde nog verbinden vraagt het willen van en alle kracht daartoe ontbreekt onthand als ieder is geraakt in tij waar niets heel zeker blijkt gedijen er geen golven dan het overleven zondermeer het slag dat verder splijt aan wat nog samenhang zou kunnen brengen maakt het puin dat valt te ruimen voor de rest van…

gebaren, haar liefdevolle zorgzaamheid Soms kijkt ze met een glimlach om en babbelt wat met mij ik vat haar met verliefde blik en zeg haar van mijn diepste vragen als antwoord wordt ze stil haar blik gaat in de verte staren veel verder dan de keukenmuur ze schudt haar hoofd, laat gas opploffen, en zet de pannen op het vuur Ik ben pas vier…

Morgen zou je jarig zijn en elke keer weer, sta ik stil bij jouw verjaardag die ik nu niet meer vieren kan, het verdriet om je gemis is er nog steeds, en toch heb ik het gevoel, dat je om me heen zweeft, ik zal er niet over praten, want voor je het weet, verklaren ze je voor niet goed wijs, toch weten wij beter, er is meer dan dit, morgen…

zachte razen in dezelfde cadans geeft slapen een goede kans maar ik ben wakkerder dan ooit en mijn bestemming is nog onbekend ik wil sporen maar de lege coupé werkt niet echt mee debacles heb ik al genoeg beleefd er is toch niemand die om je geeft ik droom het zesde station voor mijn aller laatste kans helaas werd ik op vier…

rijmen bakken en inpakken een eigen halleluja op Pasen heerlijk naar jou te zenden om te vieren dat we elkaar herkenden die dag een drietal lentejaren elk weerzien weer geloven in elkaar vernieuwen met verassend gezoen vermoeden van liefde in elk gebaar nooit aangekomen waar verwacht tegenstellingen hard en zacht scherp en evenwichtig…

In quick-step, jive of disco dansen poppen bij voorkeur Niet, daar zij de touwtjes te ver hebben laten vieren en bovendien van mening zijn dat ze de pas wordt afgesneden door bewegende handen achter hout Terwijl dagen opnieuw lengen nachten stervend korter zijn hanteert de schilder zijn penseel dichten schrijvers uit een brij aan woorden…