Gedachten bij Harry Mulisch

ik herken in mij
zijn habitus

niet zijn meesterschap
springt bij mij in beeld
maar de overwaarde
wanneer hij over zichzelf sprak
en het andere kleurde
naar diens eigen aard

juist hij
geworteld
in bruin en
Jodenster
droeg de oorlog
een leven lang
in hart en nieren

hij versloeg
de eigen tegenstand
erkende in zichzelf
de zwarte drek
aan de duivel verwant

ondanks
dat dit alles
in zijn bestaan
was opgeborgen

verkoos hij de
de eigenzinnige humor
en zijn aangescherpt verstand

*

daarom mocht,
juist hij,
ook zijn ongekend talent
overdadig vieren

waarom alleen
ellende duiden
en niet de overwinning
van liefdevolle gaven
zo menselijk versieren

in memoriam Mulisch literatuur

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 20 stemmen 543