Alle inzendingen over vinden OR gêne OR wegen

Een bonte stoet van boten vaart voorbij, Bemand door halfontklede manspersonen Die zonder gêne hun geaardheid tonen, Maar kijk, een onderzeeër sluit de rij. Daar zitten homo’s in uit de Antillen Die niet graag op de televisie willen.…

Met gêne ging ik op de weegschaal staan En zag het resultaat van goede dagen Het heeft geen zin de grutter aan te klagen Nee, zelf was ik dat lekkers in gaan slaan Ik heb al één goed voornemen te pakken: Vandaag ga ik geen oliebollen bakken.…

het is als of nee het is ik ben zo en zo vind mij, als ik mij vind, zo veel of geschift ga naar mij staren ontleed mij doorheen mijn vel en huid gaat mij verklaren vind mij te vinden zie mij in de ogen kent mijn bronzen hart splijt mij met mededogen zwart mij niet met koele smart ik ben en meer meer en anders ook vind mij…

verleg het zoeken beraam geen misser die soms aanklopt op luchtkastelen ontdek het vinden wat je kan plaatsen zal nooit hechten op blinde muren…

tegenstrijdig evenwijdig parallel in de knel deze kant of die waarheen waarvoor waarom met wie tegenstrijdig zijdelings tijdig op tijd te laat verward en kwaad om de hoek en op zoek proberen te vinden het leven verslinden verslonden en gevonden…

Waar blijft de reden ontevreden uitkomst der vele gebeden het recht geluk te wensen blijf het een zoektocht of een zich simpel vertreden en vinden de zingevingzin ‘U heeft ons gevonden!’…

Gekke puinhoop waanzinnig nabij als een plotseling moederloos kind ren je zoek je naar bekend geborgen bent radeloos troostloos verdwaald bijna krachtloos mist de moedertroost het vertrouwde warm gevoel tussen troostloze hartpijnlijke puinhopen zoeken wij en vinden elkaar.…

De vlinder is haar gezicht dat niet kan wachten op de kleuren van liefde en teder ongeduld. Ze is waar ik haar mijn dromen en woorden geef en ontwaak zoals ze mij laat ontwaken. Met haar ogen zoekt ze mij waar ze een vlinder mag zijn en ben ik het gezicht dat ze in al haar dromen bewaart.…

ik weet, mijn lief dat de wind begonnen is dat het onverklaarbare in het donker valt wanneer we onze lichamen in onbeslapen lakens draaien we vertragen de ontkenning door metaforen naar de maan te gooien zelfs de kussens spreken vreemde talen ze zijn niet meer dan een illustratie daarom vraag ik, lief laat alleen het licht…

iemand vertrouwt een fles met levenskracht aan het water toe nu rust ze ergens in een ondiep zanderig graf misschien sluimert ze aan een oever of bij een verre zee ze gaat niet ten onder aan verlies of van verdriet wie schittert als jij haar vinden zal…

daar gaan ze stil in de rij zichzelf voorhoudend ’t is zo voorbij de gêne, de schaamte als fysieke pijn bloot maar fier om ’n voorbeeld te zijn ontreddering diep verborgen achter de laatste vernis die hedentendage weer onze verpakking is…

je speelde in je gouden kooi het luchtballonnenspel frivool blies je gedachten op en kleurde ze heel fel hield de touwtjes losjes in de hand ook al sprongen vormen uit de band liet ze gaan op het moment suprême ze knalden zonder gêne in je gouden kooi…

In onze slaap gaan wij tot God terug. Ontwaakt, begrijpen wij opnieuw te zwerven. Het leven houdt ons tegen tot wij sterven. Dan keren wij voorgoed tot God terug.…

Ons lichaam rust wanneer wij eindlijk slapen, Maar meer de ziel van het langdurig waken. Dan rijst zij traag uit haar kortstondig thuis Om tot de droom, die leven heet, te ontwaken.…

Van dag tot dag, om onze weg te korten, Maakt God het leven, onze weerstand, stuk.…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Ik duik met mijn blik in de jouwe maar zie de bodem niet Ik reik naar je met open armen maar voel je niet Ik hou van je met alles wat ik ben maar ben eenzaam Ik zoek je overal altijd voor eeuwig maar vind je niet en zal je nooit vinden Zolang jij niet van me houdt.…

Haar gezicht is haar ongeluk van oude tranen die beginnen en hoopvolle woorden die volgen waar ze liefde zoekt en elke nieuwe leugenaar haar vindt en alleen haar eenzaamheid verwarmen zal.…

nee meer een haven en niet omdat ik kom en ga ik leg ‘r aan, ga er aan land verzand in blikken en in woorden blijf ik komen, zonder gaan bestaan wij immers echt het is een thuis, meer dan een haven en wel omdat ik ga en kom ik blijf vertrekken, maar ook keren leren hoe het ook kan zijn niet te vluchten, maar verbinden vinden…

vaal is het vluchtige water dat boven mijn zintuigen vloeit bruidssluiers lonken voor later twee zielen voor eeuwig geboeid trage roodgloeiende stromen veroorzaakt door liefde en smart dringen in rustloze dromen waar telkens het lot wordt getart bottende, bloeiende bomen symbolen van eenheid en kracht fluist’ren van dat wat gaat komen…

Ik wil je wel vinden, Maar zoeken durf ik je niet. Ik verheug me op ons lot, Maar ben bang voor de weg ernaartoe. Deze weg zal dus geen einde hebben, En een ‘wij’ zal nooit bestaan.…

Vind mij, als ik verloren ben zoek mij, als ik mezelf niet meer ken zeg mij, wanneer ik in mijzelf verkeer doe dit, doe dit elke keer. Want als ik verloren ben, mezelf niet ken, ben ik zo alleen zo eenzaam, in mijzelf gekeerd.…

Dan vinden de mensen me interesant en handig. Soms wil ik een Roodborstje zijn. Dan ben ik vrij en vlieg ik sierlijk in de lucht. Dan vindt men mij lief,schattig,mooi,zeldzaam. Soms wil ik een teddybeer zijn. Dan ben ik bemind en lief Dan vindt men mij: leuk,lief,schattig,mooi. Maar het liefst wil ik gewoon... Mezelf zijn.…

het stom niks jou mijn werk niet meer leuk van niet hier alles van alles mezelf het moeilijk het jammer jou leuk het hier fijn muziek mooi er niets aan het gewoon lekker het niet erg het begrijpelijk je tof mezelf lelijk, grappig, te dik, te dik, te lang… het best het goed zo het zo’n gedoe dit niet okay het vervelend je lief…

vind van zinnen het gekleurd gezag dat gestold in woorden aan de oever lag met het rijmende rhytme van de tijd die de diepste letters uit de golven snijdt…

steeds later rangeert mijn liefde lege wagons naar jouw verlangens het is het ontwijken van het lot geen prijs maar een boetedoening om het kansspel dat ik heb genegeerd alleen maar mij, ongeëvenaard in besef beeld en uitspraak, laat mijn naakte stem de kledij verwijderen die me zo pijnt en zelfs overtreft in de beschouwing die jouw veroordeelt…