voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 53.832):

ik zal je vinden

ik weet, mijn lief
dat de wind begonnen is

dat het onverklaarbare
in het donker valt

wanneer we onze lichamen
in onbeslapen lakens draaien

we vertragen
de ontkenning door metaforen
naar de maan te gooien

zelfs de kussens spreken
vreemde talen

ze zijn niet meer dan een illustratie

daarom vraag ik, lief

laat alleen het licht
woorden schrijven

en zeg dan dat jouw ogen
een woning zijn

mijn huid zal zich alles
herinneren

en het onverklaarbare
weer als bestemming kiezen

inniger dan alles waarover
ik spreken wil

Zie ook: http://youtu.be/ORITmwKoWmU

Schrijver: kerima ellouise, 9 december 2014

Geplaatst in de categorie: liefde

ik zal je vinden

1
2
3
4
5

4.1 met 13 stemmen

425

Er zijn 10 reacties op deze inzending:

julius dreyfsandt zu schlamm, 10 jaar geleden

heel mooi

claire, 10 jaar geleden

Met het geluid van een trekharmonica op de achtergrond,maakt het voor mij nog intenser binnenkomen.. -je blijft door de jaren heen mij boeien -

kornelis, 10 jaar geleden

een diepe, diepe buiging kerima

en zeg dan dat jouw ogen
een woning zijn

mijn huid zal zich alles
herinneren

Jan Haak, 10 jaar geleden

En het licht schreef omarmende woorden

Guy Aarts, 11 jaar geleden

De vastberaden, tedere zekerheid die uit de titel spreekt! En dan de ultieme liefdesverklaring aan je (ge)liefde.
Adembenemend mooi, Kerima.

geeraardt, 11 jaar geleden

de woorden zijn al gevonden...

wietenswuiten, 11 jaar geleden

ik weet wel, mijn lief, dat je het schrijven kan, het ondenkbaarst leesbare.

hans_, 11 jaar geleden

Met een intensiteit als van een steen,
door niets ooit meer open te breken

Hilly Nicolay, 11 jaar geleden

Dat in het licht de woorden van liefde mogen oplichten, intens, treffend. Wat een mooi gedicht Kerima!

Bert Weggemans, 11 jaar geleden

Mooi beeldend gedicht, Kerima.

Geef je reactie op deze inzending: