180 resultaten.
Eerste Keer
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 166 nooit ruikt de grond zo vers
als omgeruld in lente
dat wil ik met mijn handen doen
met zwarte nagelranden
kom mij nu niet aan
met een paar tuinhandschoenen
hoe zou ik aarde voelen
of wroeten in een perk
achter mij, in huis
zie ik opeens moddersporen
nu ik uitgeraasd ben
kijk ik naar een bed violen…
Wit marmer adert rood
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 142 het was een droom
mijn tijd voorbij
wit marmer adert rood
omzoomd met
windspelende violen
het kruis vertelt van dood
op het gepolijste vlak
in doorzichtig glas
vazen bloemen mijn graf
ik ben geweest
maar nog vraag ik me af
wie mij de zwarte tulpen gaf…
Zomer
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 462 Zomer, roep ik,
overnacht bij mij:
want
het appelbloesembed staat klaar
en jonge paddestoelen zingen Vivaldi,
overjaarse violen knikken portato
een nieuwe geur van jasmijn
bevrucht de nacht mijn
kat is dood.…
Je naam.
hartenkreet
2.0 met 12 stemmen 1.009 De geur van duizend violen vermengd met duizend rode rozen.
De zoete geur van samen zijn.
Verlangen, hunkering versmelten in het nu.
Al dromend duizend en een nacht.
Het heden van het stil verlangen…
Grafschrift van mijn vader
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 383 In het grafschrift van mijn vader
dansen vlinders met dronken katers
drinken zigeuners rode wijn
met zeelieden op drift
zwijgende zeilboten
geen zuchtje wind
en in het intieme onbestemde
klinken violen als wilde dieren
in laatste noten nacht muziek.…
Ik luister naar Vivaldi
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 147 de violen spelen hun mineurlied
jaarlijks weer het groots versterven
altijd wordt mijn tuinieren traag
het licht in de dag krimpt te veel
kleurrijk zwiepen losgerukte bladen
bomen tonen hun gekaalde kroon
buiten laat ik de boel de boel
hoor in de schoorsteen de bulderwind…
Bijna
gedicht
2.0 met 9 stemmen 7.752 een obscuur
begin van denken
dat ons raakt, een hand
in de nek, geeuwend
tegen de planken
een catastrofe
van het moment
die al plaatsvond,
bruinrot; duizendschoon;
besmetting; trefwoord;
crash; alleluja;
gaslek; vernuft
geen haar gekrenkt
daat zijn:
de violen
Je tegenwerping
En dan, baby,
dan
-----------------------------…
Een halve eeuw later
netgedicht
2.0 met 15 stemmen 1.654 heb jouw beeld
met mijn poriën gewist
de ruimte uitgedost
met gedichten zonder stem
jouw leven terug gegeven
aan het sterven waar jij
zo vaak om vroeg
paarse violen, lenterijp
een verlangen dat ik nu pas begrijp
al is het wel een halve eeuw later…
Meiconcert
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 266 een harp kust de golven
aangestuurd door de wind
spelen bladeren in de maat
deinen zwaluwen door
het vroege ochtendblauw
gelijk een groep violen
zwellen tonen aan
daar de eik de baspartij
voor zijn rekening neemt
vallen boterbloemen bij
evenals de lijsters
het Meiconcert is geboren…
Spelen geel violen
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 298 heb de contrasten
afgetast in kleur
het donker overheerste
penseelde toch
in wit met muziek
die niet kon komen
weg met het
winterse palet mijn
orkest speelt lentetonen
de krokus preludeert
narcissen spelen
geel violen
in strijk en zet
wordt zo ons muzikale
voorjaar op noten ingezet…
Viooltijd
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 81 Gisteren, maar vandaag opnieuw,
hebben mensen verdriet gevoeld,
in het verlangen van violen.
In de smart van violisten.
In dichterlijke dromen.
In poëzie van muziek.
Hebben ze de pijn gehoord,
in het diepgaand verlangen,
naar vrijheid en samenheid,
terwijl de jaren klimmen.…
IK DROOM
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 251 Liggend bij de mooie blauwe zee
de golven breken, brengen geluiden mee,
die worden omgezet in tonen en muziek
van harpen, fluiten en violen
het klinkt in mijn oren
als hemelse akkoorden
dit orkest door Hem geleid
heeft mij van mijn last bevrijd
ik droom weg op wolken van geluk
deze dag der dagen kan niet meer stuk…
Noordelijke wouden
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 127 Waar vrije vogels zingen,
als violen in een bos.
Waar leven opnieuw begint.
Ooit begon.…
o, mijn valentijn!
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 1.166 Ik zal een serenade zingen
en rozen strooien op je bed,
ik zal violen laten spelen
als ik de kaars heb neergezet.
Ik zal je koesteren met mijn liefde
terwijl ik mijn serenade zing
zal ik je verwennen met champagne
en met een diamanten ring!…
Hinken
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 327 Violen die maat aan geven,
voor communistische ideeën
nog voor het breken van de zomer ter dood gebracht.
Het kind
als oude man
tranen vol weemoedig verlangen;
de foto’s van zijn hinken in zijn hand.
De wind in wuivende pluimen gras verscholen.
Hij lacht.…
De dag van de dood
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 239 Op de dag van haar dood
verborg ze haar ziel
onder een zachte sluier
van verdriet en pijn
Opdat haar ziel bleef hangen
en nooit haar weg vond
Violen verstilden
Muziek stierf langzaam weg
Toen en nu was zij dood
Haar dagen geteld
Haar leven geleefd
Zuiver, dat wel,
maar nooit
door een engel
gevangen…
Emily Dickinson
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 229 Zij zag de lelies bloeien
met kromme handen
maar met een geest zo scherp
wist zij hen te beschrijven
als Gods wonder
zonder dat geloof was haar bestaan leeg
zij hoorde zijn violen
zijn engelen koren
alles wat zij beschreef
kwam uit haar hart
tot zij haar pen niet meer kon houden
toen verloor de lelie haar blad
en alles wat voor…
Venetië
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 971 de gondel der liefde
voortgeduwd
door een
gondelier
trotseert hij
smalle grachten
schittert het water
als een zilveren rivier
luister hoe de
violen klinken
als geen ander bespelen
zij de liefde hier
rozenblaadjes
drijven op het water
tekenen van geluk
zo heeft ieder zijn manier
de avond kleurt
scharlaken rood
veroverd door…
Droom ?
hartenkreet
1.0 met 3 stemmen 809 Een uitgestoken hand
vingertoppen geraakt
violen in mijn hart
doen snaren trillen
een rilling bij het zachte
bespelen van mijn zinnen
laat een cello weerklinken
mijn ogen dansen op de maat
de zachte minnezang
een krans van sonnetten
teder, doch vlammende
overgave als opus
het smekende geluid
van een enkele saxofoon
doet mij beseffen…
Droom ons blij
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 999 droom mijn gedachten
gedichten zo prachtig
de woordjes zo lief
voor jou hartendief
zonnebloemen violen
emoties die dolen
zoentjes verdwalen
in de dalen
van emoties zo lieflijk
huppelend verblijven
verwarmt onze lijven
voel hoe gerieflijk
je ogen behagen
de vonk kruipt in mij
het vuur verwarmt
we voelen ons blij…
Ontwaken
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 282 zachtjes rekken violen zich uit
strekken narcissen hun lange nek
wiens kelken gekust worden
door 't morgendauw
doch houdt de vrijdagochtend
wolken steevast gesloten
waar vroege vogels onverstoorbaar
met luid gekrakeel onderdoor vliegen
ontvouwen madeliefjes hun
schoonheid treuzelend daar
kinderhanden in aantocht zijn
wachten lenteboeketten…
Droomwereld
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 146 In mijn droomwereld gebeuren
vreemde dingen
zo kleuren bloemen de sneeuw
zo zingt een rat de aria van de eeuw
mijn droomwereld is niet dor of stil
gaat daar de zon onder dan kleurt de horizon purper
en hoor ik ergens in de verte een muziekbak vol violen
die als vanzelf een stuk van Verdi spelen
als ik wakker word staat de radio aan.…
Het blauw bazuint
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 123 in de opmaat
hoor je kabbelende
tonen van de zee
het blauw bazuint
in weidsheid rond
trompetten schetteren de zon
violen spelen
rullend zand pauken
zinderen het hete strand
in koperrood
golft de finale aan
met witte echokuiven
dan draag ik je naar zee
het zomerse orkest speelt
stil de avondkoelte mee…
Zonnewijzer
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 799 De lucht is gedrukt in eendagsvlinders
wolken wijken voor de zwaan
die zich door violen het seizoen inleidt.
Geuren bespelen bezige bijen
in een muzikale ode
van tedere aanraakbaarheid.
Vandaag is een vuurzee
een bloeiende linde
in een vaas voor het raam.…
als jouw tijd is gekomen
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 1.491 als jouw tijd is gekomen
zal ik samen met de zon wenen
mijn tranen van koud
vermengd met de hare van warm
in beelden van zwart op wit
weerkaatsend in schaduw
van het boek des levens
gewikkeld in silhouet van toekomst
ik zal je as verstrooien
op geurige velden
van korenblauwe violen
waar nieuwe stromen…
Bach Werk Verzeichnis 1042 in de Sant Genis
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 727 Voor Yehudi Menuhin
Violen zingen de ruimte vol
en kleuren klimmen omhoog langs pilaren.
De tramontana-wind giert en dolt
op een zomermiddag met zingende snaren.
Een statige, kleine wat grijzige man
speelt Bach met zijn vredige verende klanken.
De kerk wordt heel licht en kijk eens hoe dan
de stenen vergroeien tot volrijpe ranken.…
Herinnering aan de es.
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 491 Korenbloemen suikerbieten
Karresporen in het zand
Leeuwebekjes langs de rand
Violen en vergeetmijnieten
Akkerwindes wilde rozen
Zwaluwen in snelle vlucht
Leeuweriken in de lucht
Boterbloemen en frambozen
Er resten nog vage contouren
van een haast verdwenen land
in de nevels van mijn geest
die mij stil langs paden voeren
aan een oud…
Geschilderd boeket
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 1.446 Fluweelzachte Kaapse violen,
in pastel gecreëerd.
Ziel veroverend,
mijn hart gestolen.
Het kleurrijk gemengd geheel
van aquamarijn en mintgroen.
Zomaar een schilderij.
De artiest? Weet ik veel...
Hoewel uren verstrijken,
lijkt de tijd stil te staan.
We hebben het niet gered.
Ik sta al zolang te kijken,
hoogste tijd om te gaan.…
ijsmeer
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 548 geen uur
van sterven of een flakkering
geen doven onder naaktheid
hemel biddend smekend
geen koude taiga strekt zich
uit onder haar weemoed
het meer weerspiegelt slechts
sneeuwvlokken uit het hart
haar trillen is niet dat
van het riet aan de poel
waar bedorven water kleeft
aan de klauwen van de hebber
meer dat van de snaar
die oude violen…
Baai van Rapello (naar Nietzsche)
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 99 zomerlang heb ik gezongen
minnestreelde liefde als be-leven
woorden aan Zuiderwind gegeven
weemoed ver verdrongen
mijn longen vol gezogen
met bossen en wild geurende weide
de drang die me leidde
naar volmaakt vertogen
op mijn doelloos dolen
dingen gekoesterd en beluisterd
achter tonen van violen verscholen
duizend namen heb ik gefluisterd…