Alle inzendingen over vluchtelingen OR vervreemding OR kloof

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

Vervreemd ben ik, Mijn eigen lijf; zo vies en vuil, Vervreemd van de liefde, Waardoor ik nu alleen maar huil. Vervreemd van mijn naasten, vervreemd van alles en iedereen, Geheel vervreemd van deze wereld, dus laat me nu maar even alleen..…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

"Durf je de sprong te wagen?" vroeg hij mij. Ik stond naast hem aan de rand en was bang Dat hij mij dwingen zou. Dat is voorbij, Lang geleden, ik weet niet meer hoe lang. Buiten adem zie ik de morgen Aanbreken, ver verwijderd van Waar straks zijn lichaam wordt geborgen.…

in je eigen Hof van Eden onbereikbaar door een breed ravijn je bent te ver voor mijn gebeden mijn werkelijkheid is nog te klein welke uitdrukking ik ook bedacht om jouw waarheid te bereiken des te donkerder werd onze nacht om nog goed naar je te kijken maar de zon bij iedereen van binnen werpt een licht op identieke waarheid die onzichtbaar…

Als ik aan je denk Bijna zo vaak als er Dagen tussen ons liggen Veroudert mijn gezicht zich Trekt mijn mond Vreemde krommingen Zoals door de zon betrapt Op nutteloze vraaggesprekken Mijn naieve kijkertjes Zien soms onvermijdelijke genen Dansend over de kloof In dwaasheid ik me nooit wenste En al die jaren Beweeg je je daar Gewoon…

Soms zijn er woorden scherp en vol venijn lijkt de band even verbroken omdat wij onszelf niet zijn dan groeit er een kloof die niet te overbruggen lijkt er valt een stil onbehagen omdat de een voor de ander niet wijkt dan lijkt het bijna of wij elkaar niet verstaan allebei een andere taal spreken wij alleen verder zullen gaan dan toch…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

(haiku’s op een thema) een vluchteling vindt een nieuw huis om te leven z’n hart is nog thuis soms moet men vluchten nogmaals opnieuw beginnen met gebroken hart de vluchteling vindt een nieuw huis maar het blijft leeg wordt nooit een echt thuis vindt de vluchteling ooit weer dezelfde warmte als die van voorheen?…

sjofar bij de tempel Hier wordt Gods woord vervuld Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts Richting de Dode Zee Langs Jericho daar in de verte Dalen we af daarheen Jeruzalem, oh stad van goud De stad die God herstelt en bouwt Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten Jij bent van mij Yerushalayim shel zahav Veshel nechoshet veshel or…

Ik weet het niet meer Mijn gedachten ben ik kwijt Totaal vervreemd van de werkelijkheid…

Donkerdood zijn haar ogen en gemaakt alsof ze niets zien en alleen de leegte kleuren. Want de leegte is haar droom die haar cocon beschermt en tekent als de nevel die ik zie en niet bestaat als ik hem niet wil zien en haar wil wakker maken. Want ze slaapt niet echt en ze is niet wakker…

vervreemd je van geen ander, zie jezelf als tegenstander…

als de schemer zich verdiept heeft dat altijd iets mystieks hoor ik stilte voel hoe licht en donker zich bewegen in hun strijd om leven proef droefheid van melancholie omdat ik weer het spijtig einde zie van wat een mooie dag ons bracht aan zonnepracht in prille lentetooi nu verduisterd door het holle van de nacht in vervreemding…

Het heeft niet aan de woorden gelegen of aan de klank, het geluid van jouw stem de melodie die klonk op een avond in de regen de gierende remmen van een late natte tram of dat je naast me stond, in een bushok zonder bestemming, maar met een sigaret ik bedwelmd door de kleuren van jouw rok belande die nacht alleen met jou in bed toen je afscheid…

alsof een ander in mijn lichaam woont en ik vanop afstand de boel in de gaten hou ik ben er wel maar toch ook niet en niemand die dat ziet weg willen toch blijven zitten als versteend antwoorden op automatische piloot mooi kader, lekker eten neen dank je geen trek iedereen is druk niemand is zichzelf maskers op en lachen volgend…

Vervreemding heeft iets van verwildering woeste, nachtelijke ademtocht je hebt haar lief maar slechts in gedachten onveranderde momenten en in de toekomst waar nieuwe dromen slapen komt ze terug in die heimweejurk verschijnt ze als nieuwe vervreemding op een dag na een nacht neemt ze eenzaamheid mee in een boodschappentas…

Een vreemdeling heeft bezit van mij genomen hij leeft mijn leven, droomt mijn dromen neemt jou in zijn armen kruipt tegen je aan om zich aan jou te verwarmen een vreemdeling leeft mijn leven ik zie hoe hij zich aan jou heeft gegeven hij eet van mijn beschuit op bed die jij voor hem hebt neer gezet een vreemdeling leeft mijn dromen.…

om verantwoord Onderdak te bieden aan hen die Feitelijk je leden zijn, Gewone mensen met een doorsnee beurs, Ging zich al snel als macho-jongen Gedragen, als projectontwikkelaar Met poenerige fratsen, daartoe in staat gesteld Door een overheid die faalt, die jou het grote Geld ter beschikking stelde waarmee jij Je binnen no-time vervreemdde…

Dat het ons lot is onze eigen dood te sterven, lieten ze weten. Als waren ze vertrouwd met een afweging als deze. Anderen strooiden met woorden van liefde. Als zou je de moed in de eenzaamheid het moment en de keuze niet proeven.…

Vervreemding is verwildering woeste, nachtelijke ademtocht je hebt haar lief slechts in gedachten onveranderde momenten in toekomst waar nieuwe dromen slapen komt ze terug verschijnt ze als nieuwe vervreemding op een dag na een nacht neemt ze eenzaamheid mee in gevulde boodschappentassen vervoert ze onbeschermde illusies naar…

hoe vervreemd ben jij van mij of waren we nooit dichter daar jij verkeert in kringen waar ogen mij de deur wijzen of is dat mijn vooringenomenheid of berust deze op eigen ervaring hoe vervreemd ben ik van jou of waren we nooit dichter daar wegen lopen een weinig kruizen tot het punt dat we oog in oog staan tja, wat dan…

De bedrogen partner kan bijvoorbeeld beseffen dat hij of zij ook wel méér uit het leven wou, maar dat hij of zij de vervreemding stilletjes heeft gedragen. En misschien wat te braaf is geweest. De bedrieger kan dan weer sneren dat elke avond moe zijn ook een vorm van bedrog is. Plots wordt er eerlijker gesproken dan jaren voordien.…