Alle inzendingen over voetafdruk

breekbaar grondschrift voetafdruk van rotte palen toont waar ze schreiend onhoorbaar ontstond, 'n dichtgegroeide vijver waar niets weerklinkt, het luisterend oor verzandt, de vinger tastend vastgroeit aan 'n ovale steen bijna in de ogen, in haar diep verdronken wordt de drinkende schimmel zo groot (als) 'n drijvend wolkenveld…

wij zijn de zon achterna gelopen jij schaduwde wat langer in stalkende spoken vlinders wolkten vol van boven in alle kleuren van buitenaards geloven pas toen de zee ander tegenlicht golfde wisten we dat de avond volgde we zijn terug gegaan waar onze sporen vlagden voetafdrukken van een stel in stil verwachten niet zomaar omgedraaid…

Deze tocht door de duisternacht voert langs vreemde gewoontes mijn voetafdrukken mijden het woordenballet, dat je voor me uitlegt alsof mijn wichelroede niet deugt in deze danszalen van vreugde is de liefde slechts een schaduw die met je mee danst op de muziek van schimmen die trommelen voor vrede omdat de dood nog ver weg lijkt en soms…

In Delft groeit de papaver in de straten De hofjes pronken er met roze rozen Hoe heerlijk is het om hier te verpozen Vermeer heeft voetafdrukken nagelaten Er drijven waterlelies in de grachten Zacht glijden peddels door het gladde water Een tweede Pinksterdag; een beeld voor later Wat leed door pandemieën zal verzachten Van Delftsblauw porselein…

Blauwe lucht met witte wolken Doorboord door zonnestralen Loop ik in de wind Gedachten door elkaar te halen Het zand vindt haar weg De wind voert ze mee naar zee Golven klinken dreigend Ik loop gewoon maar mee Voetafdrukken van weleer Door het water uitgewist Zie ik voor me in gedachten Verzanden in dikke mist De wijdsheid van de…

Beklijft het schijnbaar lege Ondefinieerbaar wijkend iets Of is het leeg en inhoudloos Maar qua vorm en in rapporten ontegenzeggelijk aanwezig Een onzichtbare kust Een onwrikbaar hek Een ongebonden uitstulping In een kader wellicht Geen vogel tussen angels en klemmen in carrés van forellenkwekerijen Noch voetafdrukken in het zand…

voorover over de boeg van het dan gelijktijdig zich terugtrekkend water toevallend op het strand, ondergaand, een geweldige ruis ontstaat waarvan men niet opkijkt en waaraan men zijn stap niet aanpast gelopen als ik, anderen, hun wandeling even eenvoudig maar heel uitzonderlijk toch anders beschreven: hoe zowel zij als ik omkeken naar de voetafdrukken…

Voetafdrukken tekenen zich af. Ja…… ik natuurlijk. De bloemen hebben hun frisse druppel ook gehad, hun kopjes staan mij nu aan te staren, hun stengels wijzen weer naar de hemel. Een nieuwe dag is weer aangebroken, morgen herhaal ik het ritueel. Hopelijk.…

Klotsende golven slaan stuk op het strand Woelige baren verkoelen mijn hand Zeewatersop schuimend er op vallen uiteen op het zand Mijn voetafdruk plet zich diep in het zand Een kolkende golf laat er niets van over Sporen gewist...…

FOPPE mijn plekje hier aan zee zus nam de foto en de zee nam me mee ik spoelde hier aan en wijs naar de muzebiter ik duik daarna op mijn prooi en als ik thuis kom ben ik druk en wil een pi meisje opeten maar dat mag niet en daarom doe ik het niet zee o zee wat ben je mooi en hier ben ik lekker alleen niemand kan mij vinden alleen mijn voetafdruk…

fluisteren opnieuw beginnen, je kunt het meisje probeer niet te vergeten maar je minder te herinneren geloof me het werkt echt ze kijkt op dapper komt overeind daar staat ze het verleden maakte haar tot wat ze nu is een mooie sterke vrouw getekend door het leven ze zal niet vergeten wel laat ze wat ballast achter en haar nieuwe voetafdrukken…

Voetafdrukken van het weten, vervaagd slechts gedeeltelijk ingevuld met zand twee versterkte gebouwen vallen voor het zwijgen, wanneer 't moeilijk is. Wind op grote hoogte, onbezonnen en telkens weer bedolven Kleurencombinaties van de bodem, verscheidene keren gevuld met stuifzand schimmig is hun herkomst.…

Beeld van heldere nachten aan de kustlijn met geluid van deining door de zee en water dat in haar voetafdruk stroomt. Met wapperende haren tegen de wind in zie ik haar tranende ogen van geluk liefdevol veegt mijn duim de druppel weg.…

Een voetafdruk bewijst: 'Ik ben een kloof.' Scherfjes, ondeelbaar klein, geen mozaïek maar as op onze lakens. Het duurt uiteindelijk allemaal niet langer dan een maat of acht, ik vraag me af of 'gulzig' te plaatsen is voor 'mes'. --------------------------------------------- uit: 'Een grimwoud in mijn keel', 2005.…

Gehuld in een universele habijt om niet in het bloed van ongeduld te verdrinken, vervagen verwachtingen in onze voetafdruk in de stuifregen van het vroege voorjaar om deze herhaaldelijk te laten weer klinken.…

je gezicht waarvan ik droomde als ik naast je sliep en ik prees Hem die met de lucht en ‘t water jou schiep want vanaf die dag was het hier aangenaam verpozen de ochtenden liepen over van lavendel sinds jij me riep niets zo één als wij konden zijn, nooit meer liefdeloze dagen, als je liep, alsof elke stap daar hoorde te zijn schreven je voetafdrukken…

Tegen de lucht tekenden zich perioden van mijn leven af en voor iedere periode waren er twee paar voetafdrukken in het zand: een paar van mijzelf en het andere van God. Terugkijkend naar die voetstappen zag ik opeens een stuk waar maar één paar stond afgedrukt.…

Los van mijn hedendaagse voetafdruk waan ik me hoog in de lucht. Hoog boven de wolken schud ik de drukte van mijn leven af. Ik stap dan vrolijk uit mijn dagelijkse sleur met onbeschreven bladen in mijn agenda. Ik trek het veilige deken naar me toe. Zet mijn geheugen op een mooie symfonie, Ik kan dan ontzettend vlug indutten.…

Voetafdrukken in jouw landschap even bang voor vader als voor een andere god. Doodmoe tegen het hek trillend van angst de longen uit het lijf gezongen. De hele wereld van ver en nabij in de kamer twee bulderende zonnen op een witte muur. Op een bed van veren schilderen gewonde engelen tussen droom en daad het verre licht.…

De Pyramide is de laatste schakel, want ieder ander wereldwonder is helaas voorgoed naar de verdoemenis. Dus is het tijd voor Rotterdams spektakel: Een boer heeft daar een waterstal voor ogen. Zo krijgt hij al zijn koetjes op het droge.…

Met een laaiende dorst Volg ik je De voetafdrukken in het drasland Laat ze verdampen en ik ben verdwaald Er groeit een korst in de keel De dood, een laffe reus hijgt in de kraag En ik boots hem na en kies jou als doelwit.…

Lekker lopen op het gras of het strand, Lieve kleine voetafdrukken in het zand. Eerst samen de wereld ontdekken, Alle hoekjes, gaatjes en plekken. Maar ze stappen steeds verder bij je vandaan, Dit zal gaan met een lacht en een traan. Gelukkig rennen ze regelmatig naar je toe, Met vier bijzondere woordjes: Papa I love you.…

loopt daar gebogen Zijn schouders afgezakt Zomaar in de regen Ik herken zijn houding Iets van vroeger komt boven Tussen liefde en afscheid Zijn jas net iets te groot Hoofd naar beneden gericht Ik zie zijn handen als vuisten Verkrampt net als die ene keer Toen hij elke deur dicht deed En mij alleen achterliet in tranen Ik volg hem in zijn voetafdrukken…

uitvliegen in eeuwigheid, op je voettochten door het land, voetafdrukken in het zand. Regelmatig zocht jij eenzaamheid op, wilde jij alleen zijn. Verlaten je woning, rouwende mensen dragen je aan de rand omdat onvergeten liefde voor je familie je levensdoel was, een hechte liefdevolle band.…