Dauw

’s Morgens bij het krieken van de dag,
word ik op slag wakker,
wanneer mijn voeten de koude grasmat raken.
De dauwdruppels onder mijn voetzolen geven
een prettig niet te evenaren gevoel.

Met langzame tred, schuif ik mijn ene voet
voor de andere tot aan het einde van de tuin.
Zalig, ontspannend, vrij.

Wanneer ik mij omdraai,
is er al iemand voor geweest.
Voetafdrukken tekenen zich af.
Ja…… ik natuurlijk.

De bloemen hebben hun frisse druppel ook gehad,
hun kopjes staan mij nu aan te staren,
hun stengels wijzen weer naar de hemel.

Een nieuwe dag is weer aangebroken,
morgen herhaal ik het ritueel.

Hopelijk.

Schrijver: claire vanfleteren, 20 juni 2005

claire.vanfleterenskynet.be

dauw

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 4 stemmen 451