Netgedichten

netgedicht (nr. 27.867):

Verleden en toekomst

zachtjes waait de wind
droogt haar betraande wangen
blaast spinrag uit haar haren
het koele water
van het beekje
verzacht haar beblaarde voeten
ze hurkt neer
schept handen vol
wast haar gelaat

wat is ze moe
ze draagt de wereld
van haar verleden
op haar schouders
die zijn ontveld en blauw
haar rug kromgebogen
dan hoort ze de wind fluisteren

opnieuw beginnen, je kunt het meisje
probeer niet te vergeten
maar je minder te herinneren
geloof me het werkt echt

ze kijkt op
dapper
komt overeind
daar staat ze
het verleden maakte haar
tot wat ze nu is
een mooie sterke vrouw
getekend door het leven

ze zal niet vergeten
wel laat ze wat ballast achter
en haar nieuwe voetafdrukken
worden als zandkorrels
gedragen door de wind

Schrijver: windwhisper, 4 september 2009

schorpioen49

ziggo.nl

Geplaatst in de categorie: emoties

verleden

loslaten

toekomst

3.0 met 10 stemmen

315

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:: lijda
Datum:: 20 maart 2010
Email:: lijda-zielemanhetnet.nl; Dit gedicht had ik nog niet gelezen, prachtig, zo als je schrijft, de natuur geeft rust en moed.

Naam:: Inge Deconinck
Datum:: 4 september 2009
Email:: deconinckstergmail.com; Heel mooi neergezet wat je allemaal in je rugzak kan meedragen en verder stapt in het zand.
Ik ben "weg" van je laatste zin omdat die het leed en de problemen verzacht zoiets: echt mooi.

Naam:: kerima ellouise
Datum:: 4 september 2009
Email:: kerima.ellouisegmail.com; getekend door het leven...maar het is wel een erg mooie tekening geworden.

Geef je reactie op deze inzending: