Alle inzendingen over voorbij gaan

herfstwater gebotteld uitgewrongen mij doordrongen In stilte anijsjes eten daar onder het bladerdak van die lindeboom en allengs terwijl ik de dartelaars gadesla klopt de vloek weer aan en nog het eeuwige klitten dit besef van voorbijgaan omstrengelt het mij met sterker garen…

bemint gij mij in het oude gras zo tussen hemel en aarde och lieve, mijn handen verkrampen ik krijg uw strik niet losgepeuterd en het sap van u kussen trekt mij verder in de boezem welke gij de voorbije jaren bijeen gevormd tussen al het volk zo fier tot vrouw liet zijn, schitterde in oude straten hoeveel zonnen gaan er nog onder terwijl…

Je houdt niet van mij Zoals jij zegt van mij te houden Je wilt mij niet Zoals ik jou wil Haal me hier alsjeblieft weg Weg van hier Breng me ergens Waar liefde is zoals adem halen…

Zonder glimlach kan ik aan geen plek voorbij.…

Een jaar alweer, alweer een jaar voorbij.…

Voelde ergens die vrees in samen gewortelde zinnen een verstrengeling verbroken behouden vorm van zelfzucht steeds bang voor heimwee weggezonken in de natuur met bewondering geleefd een aaneenschakeling van keuzen makend nam ik afscheid van jouw voelen mijn voeten te klein voor de deur en jij met jouw onzekerheid vaak magisch in…

Tijd trekt draden door mijn gezicht De douche spoelt met het water mijn dromen door het afvoerputje tekenend voor mijn bestaan, voorbije gedachten voorbij de dromen alleen maar de nacht koude nacht, steenkoude botten, water in mijn ogen glijden over mijn wangen heen, later, alsmaar later, is het al later of is het al tijd?…

Op de heuvel staat een paard van krijt Ik luister naar herinneringen die niet meer om mijn vingers passen Raak ik ze kwijt of verliezen ze mij Met mijn oor tegen de aarde hoor ik het naderen Het gaat niet voorbij ------------------------- uit: 'Bunker Hill', 2001.…

ze zong het lied van de voorbije jaren van liefde en verraad van vreugde en verdriet van wachten op vervulling maar al met al zou ze het zo weer overdoen…

Maar bliksemsnel gaat het al voorbij, De dood gaat schuil in ieder ei, Het baat noch deert, of ik juich of ween.…

zand dat wervelend opgestoven maar niet rusten wilde ook al oogde ik in stilte elke storm of toch de tijd die mij omwond en alles fronsend trok waar jij eens strak naar keek maar och het maakt niet uit niet meer… nu ik berust in nevelgrauw en mocht je me daar dwalend denken laat me want ik vind er dat wat veel te vlug aan mij voorbij…

Nog zweven liedren op de wind En gaan van mond tot mond, Van ouder op kind. Maar ’t speeltuig ligt in ’t stof geworpen En hij die ze er aan ontlokte Is nu een afgestompte, verstokte Dronkaard geworden in de laatste dorpen. Nog zweven liedren op de wind...…

Het licht werd weggenomen, Dat over de aarde lag. Reeds duisteren de bomen - De avond is gekomen. En 't was nog klare dag! De zon had hare stralen De rijpe zomernoen Rechtstandig neer doen dalen, Met oogsten en binnenhalen Had ik nog veel te doen. Toen is mijn zon gezonken Voor goed en onverwacht, De bleke sterren dronken Het hemellicht…

De wereld gaat eens voorbij op een dag Geheel onverwacht, op de dag des Heeren Maar wij weten wat Gods liefde vermag Dat Hij dan alles ten goede zal doen keren.…

dierbaar mensch je glimlachte -verzachtte al de trekken van pijn en de ernst op diepe groeven van achtergelaten doodssmakken- de pijn voorbij…

Alles gaat voorbij in dit leven En wat voorbij is komt nooit weer terug De tijd drijft ons voort en gaat zo vlug Het aardse leven duurt maar even. Uren, dagen, maanden vliegen voorbij En niemand die dit tegen kan houden Wij kunnen de tijd nooit vasthouden In deze, drukke,gejaagde maatschappij.…

Veel koude ochtendnevel; adem van de zee het zoute gras belooft weer goede boter heuvels glooien nu nog tarwegeel maar avond kleurt al afscheid van de zomer Hij heeft de eend zijn nek gebroken gevild versterft hij in de vliegenkast niemand komt nu nog cider kopen appels liggen in de schuur te drogen Rook komt van brandend kreupelhout…

was er liefde twee lijven die leefden een tafel van één keer één een pas de deux het zachte luisteren naar zoekende handen In de avond stierf de liefde twee lijven verstijfd aan een tafel van delen wat rest in de schrijn van schijn een pas op de plaats het harde verweer in open handen…

Alles wat er over was, is nu voorgoed voorbij. Ik lig op bed, ik denk aan niks Het doet zelfs geen pijn. Het is leeg,…

Het komt goed meisje, dat is wat je tegen me zei, maar nu ik terugkijk, moet ik je zeggen, ik snap het, maar asjeblieft zeg het niet want dit is nog niet voorbij.…

Jij bent wat je noemt een echte vriend, Dat ik zo iemand als jou verdien Tenminste dat is wat ik dacht, Toch gaan andere voor Hier ga ik niet meer mee door Je laat me niet meer zitten Nee, dat kan niet meer Ik laat je los, Ik hoef je niet meer te zien, telkens weer Want ik als ik je zie, Doet het pijn Dan denk ik aan die mooie tijden…

De zomer is bijna weer voorbij. Het maakt me verdrietig dat ik even schrei....…

Ga niet voorbij, maar blijf bij mij, en voel, Wat Ik voel in het diepst van dit mijn wezen Dat niets dan Gij mij nog iets liefs kan wezen En alles òm u - zonder u - zoo koel, Zo leeg, zo vreemd dat ik mij-zelf niet voel, Wen ver van u - en 'k wens om weg te wezen, Weg van mij-zelf, in 't land des doods, doods vrezen Vergetend om de vrees…

Het is zo eeuwig lang geleden tijdens de schoonheid van onze jeugd liefde was er even, passie vooral strand, bos en gewone wandelpaden jouw lippen, een mond vormende perfectie we spraken over later, ooit… eens zouden we… toen…we verdwenen langzaam uit elkaars leven daarna nooit gelukkiger geweest of geworden nu ben je er niet meer, weg… ziekte…

Lente is nu zo lang voorbij ! Lente had zo zonnige dagen, dat wij nóg haar naglans dragen, maakt de Winter nog blij ! Vuur de hemel, vuur de zee ; over 't gladde water gleê avondrust en avondvreê. Weet-je nog, wat ons harte zei stillekens, - toch zó luide, alsof aarde en hemel bei hoorden, wat het beduidde ?…

Ik ben helemaal niet blij, deze liefde is bijna voorbij.…

Toch leek het tegelijk wel voor het laatst, Alsof bevroren tijd werd teruggekaatst, Een boemerang van eigen makelij, Die zwaaiend door het blote luchtruim klieft, Koala's kelend, schijnbaar smoorverliefd, En ondertussen vliegt hij ons voorbij. ----------------------------------------------- uit: Het…

Ach, laat ons van 't verleden spreken... Gij luistert immers gaarne, vrouw? 'k herinner mij, hoe lang verstreken, Mijns levens lentetijd getrouw. Toen had ik appelrode wangen, Mijn baard was blond, gekroesd mijn haar; En 'k zag vol fierheid allegaar De meisjes me aan de slippen hangen! Brunetten, zwarten of blondinnen, Mij waren…

Terwijl het zo lang duurt gaat het toch steeds voorbij als passie-muziek, die herhaald stroomt en stroomt tot het stil is. De dag begint, de klok tikt postzegels worden gestempeld de brief bezorgd en je woont al niet meer bij het water. Zoals je hangt in de lucht gesprongen, aan de parachute razend snel nader je de aarde.…

Dromen In weerspiegelingen van de gracht waarin twijfel wacht zij wel of niet zal komen tegenwerking gaat er door vergetelheid schoorvoetend water in het licht van een lantaarn een handbeweging welke ooit een beeld achterliet blijdschap naar verdriet van eindige tijd.…