Alle inzendingen over voorjaar geuren kleuren

Als ik weer omringd door vijftig tinten groen wandel in de geur van wit en geel denk ik: dit moet ik echt vaker doen lekker vrijuit springen tussen meidoorn en seringen fluiten met het fluitenkruid eten bij de boterbloemen en ander zogenaamd onkruid het liefst natuurlijk languit het voorjaar duurt maar kort ’t is zo zomer binnenkort…

ontroering maakt zich van ons meester de zon lokt naar buiten in ons afgesloten bestaan bestraalt de adem van de tijd de dag zwelt open in vogelzang…

De geur van voorjaar vult de vruchtbare aarde Het wazige groen proeft een zachte dauwnevel In een prachtige kleur laat elke bloem zich zien De dorheid van de winterbodem verdwijnt weldra Het is elk jaar weer een moment van bewondering om deze metamorfose te mogen aanschouwen De bloemen laten hun weelderige kleuren op elk netvlies bloeien in…

Het fluitenkruid fluit altijd door de bermen te sieren met hun schermen zo vol en zo wijd, het voorjaar te geuren. Daarachter de tulpen in kleuren, de bomenrij in pril groen... waarom zou je niet fluiten, waarom zou je 't niet vieren, 't niet doen?…

Deur naar de stilte Waar het leven licht Door kleuren verweven Voorjaars geuren als gift Deur naar de stilte De wind niets meer wilde Schade werd aangericht Naar een wereld van evenwicht Stormen geluwd Vrede gegeven Niets overschaduwd Samen, toekomst geregen…

de eerste bloem zal nog geen lente kunnen dragen ontluikt en hoopt wat warmte aan de zon te kunnen vragen want zij belicht het blauw en paars tot sterke kleuren in de overgang van lucht naar aard dwalen vleugjes zoete geuren voorjaar op kalendertijd geeft ons in omarmen nog drie weken respijt…

Jij kleurt mijn leven paars, blauw, purper, rood het is mij om het even jij kleurt mij tot mijn dood. Jij geurt mijn leven zwoel zoet, fluweel fris zonder jou een zwaar gemis.…

ik weet dat de natste buien al gevallen zijn vannacht kom maar met handenvol zon uit je al stralende ogen dans lente met mij op het eerste licht dat fonkelt en flitst in je haar met een hoofs gebaar nodig ik je uit je lach is ons al ver vooruit we bekennen elkaar in de prilste kleuren geuren voorjaar als liefdespaar…

zie ze staan onder de boom nog onbeschut onze lentedroom het hoge blauw strakt ijzig koud maar roze ochtendlicht kust al warm je gezicht je lach ontwaakt op het moment dat ik vol liefde jouw lippen raak eindelijk voorjaar in eerste kleur en nieuwe geur na de lange wintertijd…

van vreugde voor het hart die de aarde in allerlei decoraties verrassingen tot volle bloei, tot volle wasdom laat komen in de kleuren, geuren en vormen van de nieuwe lente - vier seizoenen…

voorjaar perst zich al door laatste winternaden met frisse kleuren [haiku]…

er is een nieuwe geur kleuren zijn net anders het licht lijkt wel opstandig verjaagt de schaduw uit de achtergrond ineens zoek ik je mond je lippen lijken zachter dan fluweel en in je ogen blinkt weer een juweel je laat me lente smaken we schreeuwen het niet van de daken beleven het intiem laten aan elkaar het pril ontluikend voorjaar…

wiegen aromatische geuren maar de magie van prille maagdelijkheid wint dit voorjaar vast de eerste prijs…

Bleke zon, een woud van kleuren, Stilte, die je haast nergens vindt, gezonde lucht, bouquet van geuren, stil genieten, als een kind. ’t Vee, vredig grazend in de wei, In struiken, tonen van een merel, Een natuur, zo toomloos en vrij. Zo is de rust in een vrije wereld.…

een vleugje voorjaar geeft de treurwilg weer wat kleur het gaat goed komen…

Het voorjaar in zicht natuurlijk willen we, de vreugd, ervan plukken. De geur ruiken en het geluk ontvangen. Als ware de zon omhelzen, als de blauwe hemel openspringt. Het voorjaar, aan de rand van een nieuw begin. Laat het maar komen. We hebben er al veel te lang op moeten wachten.…

Wat is een wereld zonder vogelzang waar geen vlinders vliegen geen bloemen geuren geen zonnestralen warmen bomen geen schaduw bieden waterstroom geen rust zonsopkomsten de kim kleuren.…

Die dag toonde ze mij haar volle gedaante betoverd door haar geuren overdonderd door haar kleuren liep ik in haar sliep ik in haar droomde ik haar geur van haar kleuren kleur van haar geuren bleef ik in haar ban…

in zachte tonen wil ik bij je wonen jij bent mijn muziek je klankt mijn kleur mijn antwoord is de geur waarin het voorjaar danst in lichte toets laten we lente komen genieten elkaars dromen we gaan niet voor finale allegro en adagio zijn te speels we hebben vele jaren in te halen nu roffelen de pauken en het slagwerk is gedaan…

heeft geprepareerd in vele generaties van ontkiemen in pakkende kleur en geur voor vliegen en bijen om het voorjaar op te vrijen…

te geuren in roze en witte kleuren tot bovenaan de top die bloesemende bomen ze bloeien nu volkomen en fleuren alles op…

ziet in het vroege voorjaar zoveel kleuren bloed Wie zal de wonden sluiten?…

ik zie je in mijn hand ontluiken jouw lente binnen en de winter buiten een pril begin in teder groen mijn blindzijn kon er jaren niets mee doen ik heb je kleur ontdekt het groeien in de warmte je hebt een geur gelekt die voorjaar zacht omarmde we stuiven mails hopen op bevruchten maar msn is niet zo snel zij speelt met onze lusten…

op luwe plekjes langs muren met ramen die al decennialang in vage verten turen dwarrelen vleugjes geur mengen zich zonder kleur tot een database van alle liefde en leed dat in de wereld gebeurt pas als de grote schoonmaak komt in het seizoen van stormen worden de geuren geüpdatet door het blad dat in de herfst gevallen is en meegenomen…

Mijn hart verliest zich in de kleuren, Zinnen bedwelmen door de geuren, De geest zweeft even vrij… De hof van Eden is binnen mij.…

Het tikken van de regen, Met daarna de heerlijke geur, Af en toe de wind tegen, Herfst, ik geniet van alle kleur!…

Dan kijkt ze me met grote ogen weer terloops bruinkleurig aan langs me heen door me heen verkleur ik onder haar blikken verlangend naar haar geur…

waar jij ook ging er hing altijd een frisse bloemetjesgeur waarbij jouw lach de letters vormden van kleur en geslacht die deze geur gaf significant was de kleur die ook overeenkwam met die van je ogen in het zee blauw beloven…

woord voor woord schrijft hij in kleuren emoties vloeien uit zijn pen in geuren aan de rand van een notitieblok trommelen vertwijfeld vingers woord voor woord schrijft hij emoties vloeien uit zijn pen en weet niet wat te zeggen…

je bent een mozaiek van zoveel kleuren je bent een parfum van zoveel geuren je bent het wat mij iedere ochtend wakker maakt ik dank je je hebt mijn harde hart geraakt.…