Alle inzendingen over voortbestaan

begrijpen die overgoten door de godendrank het inzicht zo verscherpen doet dat dan balans hervonden wordt met als gevolg, het samengaan tot aan de dood de energie der zon de voortbewegingskracht der wind een piramidaal gegeven zijn de vork der strijd verdwijnen zal in eeuwig leven, in het heelal het zijnde is de toekomst eeuwig voortbestaan…

De waterval sprenkelt helder water met intense helende kracht aan de bron ontsproten uit de diepten der aarde waar het goede tot heden verborgen bleef nu aan het licht gekomen uit een kloof geperst met grote kracht drommen mensen van heinde en ver aanvaarden dit fenomeen met dankbaarheid het wonder zal voortbestaan in alle eeuwigheid…

Er is geen kans op voortbestaan nachtelijke wandelingen in het donker overwelmd door de zachte wind lopend naast elkaar niemand zien op eigen doel gericht en toch gewaar dat er iemand is handen die zijn samengevouwen houden elkaar stevig vast in de hoop niet te verlaten niemand ontsnapt iedereen gaat mee nachtelijke wandelingen,…

Morgen is te laat ga ik verwelken word bruin en vaal woedend kijk ik je aan mijn voortbestaan staat op het spel begrijp je wel ik zie je gaan ben niet in tel.…

wat men mist in dit land zijn de poorten naar voorbije tijden in eeuwige ruïnes onafgebroken tekens voor onze nederigheid het besef dat vóór ons reeds van alles werd en was gebruikswaarde is voorwaarde voor het voortbestaan van bouwsels als kastelen men sloopt geschiedenis als voorbije onwaar hooguit is er restauratie tot iets wat nooit…

Onzichtbaar ga ik wezenlijk voorbij en blijf ik voortbestaan. Druk op alles en iedereen mijn stempel. Geduldig wachtend tot dat het water de rotsen heeft doen slijten en de wind ze heeft doen verkruimelen. Mijn verleden is nergens begonnen, het was er altijd al Mijn einde ondenkbaar.…

waarin de onrust tot rust de zorg berusting zal worden in het waardevolle even dat het leven vertegenwoordigt in de aanwezigheid van de naaste die het begrip heeft, dat nodig is om het leven te vervolmaken zo huldig met de bloemen des velds neurie de hemelliederen die door hun klanken vrucht afwerpen die weer bomen doen groeien die voortbestaan…

Zijn voortbestaan.…

stond iets van terug naar de moederschoot het begin van jou uit het grote niets Herinnering blijft en de risico's je wist het wel, het ging altijd over anderen en het raakte jou Veel veranderd is er niet sindsdien de duivel schijt nog op de grote hoop zwakken door de dood het meest omhelsd Jouw naam op vergelend krantenpapier blijft voortbestaan…

Zij, wel gemaakt van spier en bot, leek mij op water stromend uit een beek of kraan en haar kwikzilveren schoonheid werd als alle water, voor mijn voortbestaan even ongrijpbaar als noodzakelijk. ------------------------- uit: 'Anderling', 1998.…

rust de zorg berusting zal worden in het waardevolle even, dat het leven vertegenwoordigt in de aanwezigheid van je naaste, die het begrip heeft, dat nodig is om het leven te voltooien zo huldig je met de bloemen van het veld zing de liederen van de hemel, die door hun klanken vrucht afwerpen, daardoor weer bomen gaan groeien, die ons voortbestaan…

Als mijn ogen herfst schilderen als een warm voelend stilleven tijdloos in zijn voortbestaan. Spinnen hun web weven tussen de laatste herfstbloemen hun mooiste creaties willen tonen. Waar stilte zich nestelt tussen de bomen in late zonnestralen die zachtjes wiegen op de wind.…

Moge God je vrede schenken in je Hart Moge God je behoeden voor ongeluk en onvrede Moge God je zegenen met een goede gezondheid en voorspoed Moge God je bijstaan in zware tijden en rampspoed Moge je nog lang leven en bevrijd zijn van verdriet om je naasten die aan het Hart liggen Moge onze vriendschap en liefde nog lang blijven voortbestaan…

Doch deze woorden zouden blijven en mij op paper deels doen voortbestaan. levend in de wijze wetenschap van mijn eigen eindigheid, is het dat ik telkens woorden schrap en niet lukraak maar wat inkt neer smijt.…

ik zie je vlinderzacht weer wieken vleugels van fluweel je pauwenoogt in stil genieten terwijl je tong de bloemen zoogt je droogt nektar uit hun kelken en de kleur verschiet bladeren verwelken als de herfst zijn oogst in vruchten biedt weer is de cirkel rond zont zomer in jouw sierlijkheid voortbestaan is de cocon van komen…

Hij was een Don Juan en wist van wanten, Een vrouw (en nog een paar in het geniep), Twee dochters en een erfgenaam: Felipe, En voor de lol schoot hij op olifanten. Hispanje, waar het volk luid demonstreert, Heeft deze koning niet ‘altijd geëerd’.…

iedere dag zie ik ochtend dauwdruppels ademt water in meervoud uit eigen kracht is van onschatbare waarde waarlangs nieuw leven blijft groeien om geboren te worden voor het voortbestaan zo perfect zo volmaakt maakt het onmogelijke mogelijk zonder een mensenhand het blijft een miraculeus wonder dit wonderproces zal zich eindeloos…

Ze vloog af en aan druk bezig met haar voortbestaan steeds maar weer die zorg een mugje hier, een larfje daar en tot de avond toe, was ze nog steeds niet klaar Maar soms als ze uit het gaatje vloog haar slimme oogjes hadden ´t gauw gezien toch niet helemaal op haar gemak vloog ze, twijfelend, nog even op een berkentak en onrustig nog stukje…

Het maanlicht verlicht de dodennaam die in mijn ziel als een pijnlijk litteken zal voortbestaan Mijn bloedende tranen voeden de rozen die met hun doornen jouw grafsteen beschermen tegen het verdriet van onze verloren vriendschap Ik reik mijn hand uit in het oneindige Onbereikbaar leef je verder nooit zal ik nog iemand ontmoeten zoals jou…

opgestaan maar nooit ter kerke is gegaan gods vinger is niet meer sinds de heren hebben besloten dat hij moet worden afgebroken van het gebouw staat de deur nog aan kringelt wierook door gebeden over toekomst en verleden bewaken kaarsen walmend zielenrust terwijl het vet al sissend naar beneden drupt toch is er hoop op voortbestaan…

Die alleen hard werken willen, wanneer dat echt zal moeten, om te mogen voortbestaan. Wijze mensen leren van dieren. Weten wat hen te laten staat. Onze eigenwijze aardbol, met al wat daarop leeft, houdt van hen.…

waaraan de dichter zijn bedenksels toevertrouwd vereist een poëtischer naam hoeveel woorden lopen er niet stuk op het toch enigzins botte woord 'Block'note als op een blinde muur die nietsontziend een wig drijft in het lopend vuur dat dichten heet het vuur dat onbegrenst zijn weg moet kunnen vinden en verzen opwarmt met de hoop op voortbestaan…

vreesde dat het niet meer kon Dokter had een extra shot gegeven Zodat hij toch nog blijven kon Ja, zijn dagen zijn nu wel geteld want hij is terminaal de dood wordt echt niet uitgesteld dat weten we allemaal Maar, 't was hem toch gegeven dat hij de bruiloft mocht beleven Voldaan is hij naar huis gegaan moe en krachteloos zijn voortbestaan…

Mijn lief, blijf daarom maar hermetisch voortbestaan in flarden ongeschreven poëzie en fragmenten van de vier seizoenen.…

Zijn aard en meesterschap door tijd de perfectie heeft vervolmaakt, blijft hij dichter bij de aarde, profiel van een ziel die ongezien liet weten waaraan het is doodgegaan, vergankelijk, los en wars van alle wetten, boodschap die blijft voortbestaan.…

op papier is alles helder het water, de rivier opgeschreven, eerste druk tussendoor tastbaar met handen en voeten iedereen is een woord, verzameld in enkelingen niet plaatsbepalend maar definitief zoekend ter hoogte van zwarte bossen, op het scheiden van geest vangt voortbestaan aan en nemen woorden een wending zodat betekenis lijkt…

een progressieve paus die strijdend voor de vrede gruwelen niet langer weerstaat omwille van het voortbestaan in spanning wacht de wereld op een witte pluim rook waaiend over het Vaticaan in de schaduw van de wind…

Kruisen op het koude kerkhof, chrysanthemen op de graszoden mensen denken nu aan de doden aan pijn, lijden, as en stof Een akker als tranenaarde van tijd en dood ontdaan, maar de eeuwigheidswaarde blijft hier voortbestaan. De oude treurwilgboom, haar dunne blaadjes beven. Zie hoe de levensdroom hier is voorbij gedreven.…

Tijd is wijsheid Je bent verkoren om te gaan Met trots kan ik zeggen Dat je in onze harten Zal voortbestaan Dansend naar de hemel Dansend naar het licht Ga maar lieve oma Doe je ogen maar dicht Een waardig vertrek Dankzij een waardig bestaan Je hebt het echt verdient Hier nog een laatste groet En je mag van ons gaan Dansend naar…

Kosmische krachten van vorige eeuwen, tot nu en later: zij herbergen het voortbestaan van de mensheid in het universum. Bewust, onbewust en onderbewust leiden wij, mensen een bestaan binnen universele krachten: je kunt ze niet onderdrukken; zij vloeien namelijk van gemis tot invullen, van verdriet en pijn...…