3250 resultaten.
In volle overgave
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 135 zij draaide klei
maar wond de vormen
niet om haar vingers
had een zwak
voor rondingen
in warm manipuleren
was blij als het
toch stugge materiaal
zich liefdevol schikte
in volle overgave
profileerde zij
lengte en diepte
werkte af met
fingerspitzengefühl
tot in het kleinste detail
ook deze schoonheid werd
geboren zonder barenswee…
Nooit meer schrijven
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 177 Nooit meer schrijven
Stoffige inkt uit het verleden
dwarrelt als rook in mijn neusgaten
Het prikkelt
Vage excuses vermengen zich met mist van opties
Ik zou nooit meer schrijven
Verse woorden vormen zich op het papier
onwennig
De muze slaat me keihard in mijn gezicht
alle stof dwarrelt
Het prikkelt…
waterlander
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 268 Een bekentenis
Met een betekenis
Waar de eer
Soms uitstraalt
In blijheid en droefenis
In meervoud
Door zoutwater aangemaakt
Daar mijn ogen
Deze tranen laten vloeien
Waar het gevoel raakt
Niet van afkomst
Maar mee erkent
Een glimlach, een traan
Uiting met inhoud
Een vorm sentiment…
© MaWaStyle…
alaam
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 275 op tafel ligt ze
inktloos, leeggeschreven
haar vertrouwde vorm mijn reddingsboei
wanneer in dreigende stormnacht
ik vertwijfeld en stuurloos
het noorden zocht
gaf zij weer regel
richting aan mijn hand
stolde verwarde flarden tot woord
afbakening brengt rust
paniek op papier
is overzichtelijk…
de eenzaamheid neemt
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 564 Wat aan het eind niet is
is aan het begin een flard
die bijkans in zijn teelt
deze reis met blinde ogen neemt
in de ochtend bazuint hij zijn fatsoen
met vormen die erectieloos
[ want leeftijd heeft ermee te doen]
de dag voorspellen
zoniet de avond
want in het duister huist zijn lot
en samen met lange armen
voor de ramen
vermoed hij een…
Het Leven.
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 615 Tranen en geurende rozen vormen een broze balans.
Mijn leven, in het verleden verweven,
Brengt de toekomst om vrij in te leven.…
hobbelpaarden razzia
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 36 gelukkig heb ik het
altijd al geweten
't deugde voor geen meter
over het hobbelpaard bijvoorbeeld
dat we destijds nog zonder pardon
bij het grof vuil hebben gezet
deze daad blijkt heden ten dage
nog een zeer ernstige vorm van grensoverschrijding te zijn
maar hoe praat ik dat in gods
heren naam ooit nog weer goed…
loskomen
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 173 na mijn bewustzijn
in de slaapstand
te hebben gezet
kom ik los van de grond
en laat me tillen
naar steeds grotere hoogtes
waar nooit eerder geziene kleuren
in de vorm van ontelbare stralende ogen
mij in een onmeetbare vrede
voor eeuwig in aangename warmte
gewichtloos omarmen
in tijdloos mooi…
Een klein houten paneel
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 107 heb mezelf gezocht
in rijke kleuren op palet
maar vorm en harmonie
gingen in samenkomst teniet
met een speciale streek
van mes en penseel
kon het nooit treffend raken
altijd bleek er een te veel
heb mezelf gevonden
op een klein houten paneel
wat eenvoudige basiskleuren
een paar streken maakten het geheel…
Kijk goed naar deze dag
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 239 Kijk goed naar deze dag:
je kan hem vormen,kneden,
tot edelsteen hem smeden,
maar nooit komt hij nog terug.…
Voorjaarsverjaardag
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 2.336 Op de verjaardag
van mijn zoon fiets ik
verzonken in gedachten
tegen de schrale
februariwind
drie hyacinten in
een zinken emmer
vormen tezamen
met een tas
stilleven in mijn korfje
uitbundig groet hun
roze en paars
verheven in het groen
met blij gemoed
fiets ik een tandje hoger
mijn jarige tegemoet.…
In een vaag contour
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 137 ik wist het glas doorzichtig
toch spiegelde het
schaduw in een vaag contour
kon gezicht en vorm
niet onderscheiden
herkenning was er wel van beide
zonder rugzak en bagage
half gekleed in duisternis
stond daar weer mijn donkere ik
heb de ramen snel ontsloten
de weerspiegeling verbroken
en koester mij in zon en licht…
Pilaren van rust
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 64 Pilaren van rust
Als groene ornamenten verschenen
Het maakt je natuurbewust
Bij het strekken van je benen
Hun zachte wuiven in de wind
Robuuste vormen aanschouwen
Door het gemoed bemind
En zij, straks, hun bladeren weer openvouwen
Het lieflijk deinen
En vogels verschijnen
Als pilaren van trots
Als natuurlijke rots…
Urinoir
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 132 De urinoirs in de herentoiletten van het Rolling Stonesmuseum in Lüchow hebben de vorm van een mond met knalrode lippen.…
Emily Dickinson
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 108 hoe poëtisch mag ik zijn
-zwartwit zware poorten open
waardoor ik -kleuren zie
godsnaam omturn in de natuur
waarin grootsheid ligt verscholen
zie dat Dickinson glimachend wenkt
dat zij er ook zo overdacht
en waarom ik haar citeerde
in een vorm waar ik evenzo
mijn eigen vrede vond…
Memento mori
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 208 Als ik sterf
laat dan vreugde zijn in je tranen
want ik zal je niet verlaten
In het sterven
bloeien nieuwe bloemen
en het lichaam zal as worden
maar ons wezen is eeuwig leven
Mijn voetstappen
mijn woorden
en onze kussen
zullen verdwijnen
maar die zijn slechts de vormen
van Licht en Liefde
die altijd blijven schijnen
Als ik sterf…
de stilte van papier
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 108 de stilte van papier
aangeraakt door zwaarte
buigen zinnen in hun klank
er is niets te horen, buitenom
de woorden rond
mijn oude oren
tegen wil en dank
het klimt in ogen, torenhoog
gestapeld tot een vorm- en uitgedacht
volgens de norm
van wat er is geleerd
elke letter kleurt verweerd en jong ook
tegelijk…
Het strakgetrokken vel
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 183 zij hebben
alles gewist
ik ben gelift
gebotoxd en
restyled tot nieuwe
vormen en gezicht
pas later wist ik
wat zij misten in
tekening van alledag
het leven
van die jaren
zichtbaar op mijn huid
de lijnen kwamen
samen spraken zich
voortdurend uit
in het strakgetrokken vel
spreken alleen mijn ogen
de waarheid nog wel…
dode mus
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 120 op het strand
kneep ik een handvol zand
in mijn kinderhand
de zandkorrels
verdwenen
tussen mijn vingertjes
vóór ik ze vorm kon geven
zo greep ik later naar je liefde
die tussen mijn vingers wegvloeide
onvatbaar
ik bleef
achter met niets
een kinderhand
is gauw gevuld
maar mijn hand
sloot zich op
de spreekwoordelijke dode mus…
Anijshorizon
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 92 mijn schaduwen werpen vooruit
volgen in volle vlucht
geruisloos wegen waar ieder gaat
in ritme dat echo's herhaalt
van toekomst die ik moet vergaren
ik zucht mijn adem
in een vorm van blauwe lucht
en doe alsof geen mist bestaat
geen grijs dat daalt
over verloren kinderjaren…
Die blauwe ogen geeft
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 177 in ogenschouw
een lucht vol wolken
meeuwen op hun vlucht
het doorkomen van zon
die blauwe ogen geeft
oplost wat nog vorm heeft
in schaduw zich
op strand begeeft en
in het wit van branding sterft
stralend opent dan de dag
onder gezag van zon en zee
meeuwen deinen op de golven mee…
winterglow
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 76 voorzichtig heeft ze al de eerste
winterthee geproefd en zorgzaam zacht wat
eikels in haar mand gedaan
het raam vertelt van regen, zeer slagvaardig
zonder bron, maar niets nog
laat de dag verbleken, waardig wrijft ze
zeven tenen warm
en als ze kon dan vroeg ze
alle dennenappels aan haar arm
zich te vormen, naar de zon…
De inkt is stroperig
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 226 onbeschreven
is het blad maar
de letters dansen in
mijn hoofd hun melodie
de inkt is stroperig
ze wil niet glijden
op het wit papier in
woorden van plezier
de pen krast varianten
het ritme is verstoord
de klankkleur geeft wat
ongewenste dissonanten
de vorm heeft een
schijn van poëzie maar
wat u leest en hoort is
toch mijn eigen…
Bedrieglijk overspel.
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 580 Rondom haar vormen zich
wolken van verdriet vermengd met
bittere tranen en haat.…
Gedachten
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 119 Fluisterende, gonzende stemmen
in mijn hopeloos verwarde geest
Ze sluipen door het sleutelgat,
vormen woorden op papier;
betekenisloze woorden
en vaak zonder prioriteit.
Alles lijkt nu chaos
in mijn niet te volgen brein.…
Archeoloog
gedicht
4.0 met 4 stemmen 3.727 Oude vormen van wanhoop, de resten van het leven
dat hij aarzelend blootlegt, vullen zijn hart.
1200 jaar voor Christus sterft hij dan
bij de verwoesting van Mycene.…
ogennood
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 81 braakliggend, koud
ligt de afstand tussen toen
en nu als ouder craquelé
in overgebleven glas
wat was verblijft doorschijnend
in de spiegel van vandaag
je draagt het immers bij je, in jouw vragen
zonder antwoord
in het willen zien
en in de nood niet te vergeten
dat haar lieve trekken
zich slechts vormen, naar
jouw eeuwenoud stramien…
Recht uit het hart
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 274 Maken een gesloten
geheel, vormen
een hart.
Zo gaat dat met liefde
denk ik ook.
Het mijne is vierkant
recht toe, recht aan.
Wat hoekig,
maar vol lief en leed.
Alleen niet rood,
maar simpel wit
en zwart.…
Echo
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 326 Golvende geluiden
weerkaatsen jouw vorm
Geheime wolkenspiegel,
-nevelleven-
drijvend langs verre verten,
nog niet hier,
ben je echoënd licht.
Jouw lichaampje
spiegelt wolken,
weerkaatst licht,
beweegt volop in voedend water,
eerste teken van leven.
Klein kindje....…
fantasie
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 147 Fantasie
je wulpse vormen
bewegen sierlijk
op het ritme van
jazz muziek
je straalt van
passie
emotie en
mystieke kracht
je ogen
grijpen vast
verlamt blijf
ik staren
maar heupwiegend
verdwijn je
mijn gezichtsveld
nabij
ik blijf alleen …
er rest mij enkel
mijn wilde
fantasie!…