Netgedichten

netgedicht (nr. 56.802):

Gedachten

Fluisterende, gonzende stemmen
in mijn hopeloos verwarde geest
Ze sluipen door het sleutelgat,
vormen woorden op papier;
betekenisloze woorden
en vaak zonder prioriteit.
Alles lijkt nu chaos
in mijn niet te volgen brein.

Er zijn momenten waarop ik
aan niets denk;
je weet wel, als ik bewusteloos ben;
het lijkt dan of ik eeuwenlang
volmaakt gelukkig ben.